Aanvragen van Bewust Alleenstaande Moeders in vijf jaar tijd bijna verdubbeld

Steeds meer vrouwen kiezen ervoor om Bewust Alleenstaande Moeder (BAM) te worden, dat blijkt uit cijfers van het UZ Gent en ZNA Middelheim. Op vijf jaar tijd is het aantal aanvragen haast verdubbeld. Ook Julie Mampuy (40) uit Edegem en Jana Theys (34) uit Tessenderlo kozen ervoor.

In het UZ Gent hebben vorig jaar 172 vrouwen een aanvraag gedaan om Bewust Alleenstaande Moeder te worden. Dat zijn er bijna dubbel zoveel als in 2017 en een kwart meer dan in 2019. Ook het Fertiliteitscentrum van ZNA Middelheim ziet dezelfde tendens. “Ouder wordende vrouwen met een grote kinderwens willen vaak niet langer wachten op een partner voor het vervullen van hun kinderwens”, zegt dr. Maria Auzin, fertiliteitsspecialist bij ZNA Middelheim. “Alleenstaand moederschap is nu ook sociaal meer aanvaard dan pakweg tien jaar geleden. Vrouwen zien het ook meer en meer in hun omgeving, wat hen de moed geeft om de stap te zetten.”

Geen relatie

Julie Mampuy (40) uit Edegem koos op haar 35ste om BAM te worden. “Ik ben voor alle duidelijkheid geen mannenhater”, lacht Julie. “Ik had ook nooit gedacht dat ik ooit een kind op de wereld zou zetten met een onbekende donor uit Denemarken. Partner, huisje, tuintje, boompje, beestje, kindje, toch? Maar mijn biologische klok tikte keihard en ik had geen relatie. Ik vond het ook niet zo verstandig om met de eerste de beste een kind op de wereld te zetten.” Julie kon bij een vriendin van dichtbij volgen hoe zo’n traject verliep. Ze raakte steeds meer overtuigd, waarna ze besloot er zelf ook voor te gaan. “Na vier pogingen was ik zwanger, in december 2017 werd Oona geboren.”

 

Jana Theys met zoontje Baz. “Hij is mijn allergrootste geluk.” (gf)Jana Theys met zoontje Baz. “Hij is mijn allergrootste geluk.” (gf)

Jana Theys (34) uit Tessenderlo kiest bewust voor een leven zonder partner, maar met een kind. “Ik werk in een kinderdagverblijf en ben meter van twee schatten, maar ik wilde zo graag ook zelf mama worden”, zegt ze. “Toen ik een aantal jaar geleden de Dodentocht heb meegewandeld, heb ik 100 kilometer lang nagedacht of ik de stap zou wagen of niet. Daarna heb ik de knoop doorgehakt om er alleen voor te gaan. Het kinderwenshuis heeft me op weg geholpen om mijn grootste wens in vervulling te laten gaan. Na een moeizaam traject is het gelukt om zwanger te raken van een onbekende donor. Op 3 november 2019 werd Baz geboren, mijn allergrootste geluk.”

Reacties

Hoewel de publieke opinie op tien jaar tijd al veel veranderd is over dit onderwerp, is het BAM-schap nog niet helemaal sociaal aanvaard. “Er hangt wel nog altijd een bepaald beeld rond Bewust Alleenstaande Moeders, maar vergis je niet, de meerderheid van de vrouwen geeft aan dat ze graag een kind zouden willen krijgen binnen een relatie. Het zijn doorgaans financieel onafhankelijke vrouwen die sterk in hun schoenen staan en hun leven op orde hebben. Alleen zien ze hun kinderwens niet vervuld door de afwezigheid van een partner”, zegt dokter Auzin.

“Opmerkingen uit je omgeving krijg je sowieso”, dat ondervond ook Julie. “ Vind je zelf niet dat je je kind hiermee een vader ontzegt? Dat soort uitspraken kwam telkens hard binnen, want onbedoeld of niet, alles staat in de context van het ontbreken van een mannelijke voorbeeldfiguur. Maar vandaag heb ik mij daarover gezet.”

Netwerk

“Ik geloof heel erg in de Afrikaanse spreuk It takes a village to raise a child ”, zegt Julie. “Mijn kerngezin is misschien heel klein, maar daarbuiten is er mijn hechte familie, mijn vriendenkring, de school, … Mijn dochtertje is sociaal en ondernemend, ze kan zich goed alleen bezighouden, maar vindt het ook fijn om met leeftijdsgenootjes te spelen. Ik heb wel de beslissing genomen om te verhuizen van Brussel naar Antwerpen, om dichter bij mijn familie te zijn. Ik ben gaan cohousen met mijn mama in ons ouderlijk huis. Oona en ik wonen boven, Nannie mijn mama woont beneden. Hebben we elkaar nodig, dan is ze er voor mij en omgekeerd. Dat is zeer waardevol, ik besef wel dat niet iedereen dat geluk heeft.”

“Je hebt wel een netwerk nodig”, beaamt Jana. “Ik kan altijd rekenen op mijn ouders, zus, familie en vrienden. Ik heb destijds heel bewust en eerlijk verteld dat ik een alleenstaande mama wilde worden, waardoor verschillende mensen mijn traject van dichtbij hebben kunnen volgen. Dat vangnet van toen is er nu ook nog altijd.”

Moederschapsrust

Volgens Julie is een betere begeleiding voor en na de bevalling wel welkom. “Er zijn de afgelopen jaren al stappen gezet zoals het uitbreiden van het vaderschapsverlof, maar over BAM’s en andere alleenstaande moeders wordt niet gesproken. Wij krijgen dezelfde moederschapsrust als een vrouw die een partner heeft, hoewel we alles alleen doen. Enkele extra weken rust zouden zeker welkom zijn.” Dat vindt ook Jana. “Ik geef eerlijk toe dat de coronacrisis voor mij heel welgekomen was, zo kon ik eindelijk meer tijd met mijn zoontje doorbrengen. Het moederschapsverlof is te kort in ons land. Een kindje heeft zijn mama nodig bij de start van zijn prille leven.”

Ook heel wat alleenstaande mannen hebben trouwens een kinderwens. Eerder dit jaar raakte bekend dat in Gent voor het eerst een traject voor een Bewust Alleenstaande Vader werd opgestart.

(Nikita Vindevogel)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier