Een pastoor uit Elsenborn

Niet elke geestelijke is een Roger Vangheluwe in het binnenste van zijn ziel. De geschiedenis en de actualiteit hebben al vaker uitgewezen dat geestelijken het opnemen voor de zwakkeren in de samenleving, soms tegen de gangbare opvattingen in.

Zo ook een gemoedelijke – maar superactieve – priester uit Bütgenbach in de Oostkantons. Lothar Klinges is niet alleen de herder van een aantal parochies, hij is ook journalist en zet zich in voor mensen die het mentaal moeilijk hebben, in het Duits heel mooi ‘seelsorger’ genaamd .

Sinds er steeds meer vluchtelingen onderdak vinden in het asielcentrum Elsenborn, probeert hij ook daar steeds een luisterend oor te bieden. Klinges is er de man niet naar om zieltjes te winnen voor ‘zijn’ geloof, hij doet dit vanuit een overtuiging dat elke mens het recht heeft op een menswaardig bestaan.

Toppunt is dat Klinges sinds weken het doelwit is van bedreigingen en vandalisme. De besloten gemeenschappen in de Ardennen hebben het nog nooit zo voor nieuwkomers – in de meest brede zin van het woord – gehad. Toen het asielcentrum in Elsenborn werd geopend, werden de asielzoekers dan ook niet meteen met open armen ontvangen. In de ogen van sommigen pleegt Klinges ‘verraad’ door deze mensen tegemoet te treden.

De pesterijen aan het adres van de geestelijke begonnen toen hij in een bijdrage in het parochieblad van september de vluchtelingen openlijk verwelkomde. Zo werden de deur en een venster van de pastorij al met rode verf beklad. Een affiche met het opschrift ‘we willen geen priester die de terroristen steunt’ werd in de publieke ruimte geplakt. Op een deur achteraan de kerk werd ‘Lothar is een terrorist’ gekrast.

Je zou denken dat dergelijke lafaards liefst in de luwte opereren, maar niet zo in de Oostkantons. De priester wordt er door de goedgemeente openlijk uitgespuwd. Hij wordt vaak verbaal aangevallen. Eén lichtpunt: de man laat zich niet zomaar doen. Hij heeft ondertussen klacht ingediend. Hopelijk wordt er gevolg gegeven aan deze klacht.

De hetze tegen asielzoekers – tegen de nieuwkomers – beperkt zich niet tot de verste uithoek van ons land. Integendeel, in elke gemeente in Vlaanderen woedt de discussie tussen voor- en tegenstanders van het opvangen van asielzoekers, mensen die op zoek zijn naar een beter leven.

In mijn geboortegemeente – hartje West-Vlaanderen – werd bijzonder giftig gereageerd toen bekend werd dat vijftien families van asielzoekers zich er zouden vestigen.

Mensen als Lothar Klinges zijn vandaag hard nodig.