Een pluim voor Martin Heylen: “Hij geeft de vluchtelingencrisis een gezicht”

De Zondag trekt ten strijde tegen de verzuring en reikt daarom elke week een pluim uit. Niet zagen, maar liefde vragen. Of toch zoiets. De Pluim van deze week is deze keer niet voor een politicus, maar voor Martin Heylen.

Carl Decaluwé die opriep om vluchtelingen niet te voederen, John Crombez die zich ‘versprak’ over een push back… De stroom asielzoekers duwde ook deze week enkele politici kopje onder. Het probleem is dan ook niet simpel: hoe gaan de lokale, Vlaamse, Belgische en Europese bewindsvoerders en wereldleiders dit oplossen? Een pluim zal niet volstaan…

Maar ondertussen moeten we er wel mee leren leven. En daar wringt het schoentje. Vlaanderen wordt met de dag zuurder. Een vriendelijke vraag van een opvangcentrum om overtollige fietsen te bezorgen, zagen we deze week beantwoord worden met een massa haat. “Bende profiteurs!” “Ze moeten er maar een kopen met hun geld dat ze verduiken.” “Op voorwaarde dat ze naar huis fietsen en niet meer terugkeren!Dat ze leren fietsen langs de vaart, dat ze verzuipen! En deze reacties komen niet van anonieme trollen… Arm Vlaanderen, inderdaad.

Gelukkig is er nu De bril van Martin op de Vlaamse televisie. Daarin gaat Martin Heylen op bezoek in Sijsele, een klein West-Vlaams dorpje dat enkele honderden asielzoekers opvangt. Hij wil er met eigen ogen zien wat dat betekent voor de lokale bevolking. Hoe gaan ze om met hun nieuwe buren?

Wel, sommige Sijselenaars vreesden ziektes, inbraken en zelfs aanslagen van ‘teoristen‘. Anderen hadden een ‘gezond’ wantrouwen, een enkeling was blij en zocht volop contact met de vele vluchtelingen.

Door de bril van Martin zagen we ook hun verhaal. Zo was er een Palestijns gezin dat Libië had moeten ontvluchten door de burgeroorlog. De professor, zijn vrouw en kinderen noemden hun tocht naar Europa een doodsstrijd. Hoe erg de oorlog ook was, de mensensmokkelaars waren nog erger. Een man uit Syrië toonde wat later de foto van zijn vermoorde zoontje… Slik.

Martin Heylen geeft de vluchtelingencrisis een gezicht. Hij toont dat het ook mensen zijn die een leven hadden zoals jij en ik. De Bril van Martin kan er voor zorgen dat we misschien wat minder zuur worden. Dat we asielzoekers niet meteen bestempelen als profiteurs, dieven of verkrachters. Iemand die daar in slaagt, verdient een pluim.

Herbekijk hier de eerste aflevering van De bril van Martin.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier