Een pluim voor Wim Soons (Jong CD&V): “Voor de zoveelste keer hebben de CD&V-jongeren de weg getoond”

De Zondag trekt ten strijde tegen de verzuring en reikt daarom elke week een pluim uit. Niet zagen, maar liefde vragen. Of toch zoiets. De pluim van deze week is voor Wim Soons, jongerenvoorzitter van CD&V.

Jong CD&V, en niet de partijtop met haar pleidooi voor rechtvaardige belastingen, liep vorig weekend weg met alle aandacht op het partijcongres van CD&V. Wim Soons en de zijnen slaagden erin een meerderheid te vinden voor niet-evidente thema’s. Stemrecht vanaf 16 jaar bijvoorbeeld. Of bevoegdheden opnieuw overhevelen naar het Belgische niveau mocht dat nodig zijn, een heikel item voor enkele christendemocratische krokodillen. Opvallend is dat, en zeker niet naar de zin van alle partijkopstukken. Wel knap dat een partij dit toelaat. Ook opvallend vond ik hoe Soons er maandag van langs kreeg in De Afspraak. Alsof jeugdig enthousiasme niet hoort. Alsof er vooral binnen de lijntjes moet gekleurd worden. Was een beetje triest.

Jong CD&V heeft gedaan wat een jongerenafdeling hoort te doen: de moederpartij uitdagen, wakker schudden, aanzetten tot nieuwe inzichten. Daarin heeft zij trouwens een rijke geschiedenis. Eric Van Rompuy deed destijds, begin jaren tachtig, twee regeringen van Wilfried Martens vallen. Die laatste zou er tot het eind van zijn dagen nachtmerries over hebben. De Jonge Turken, zo werden de jongeren toen genoemd. Keet schoppen en de moederpartij onder druk zetten, luidde het motto van Van Rompuy. En gelijk heeft hij.

Vandaag valt op hoe braaf jongerenafdelingen zijn. Toen ik twee jaar geleden alle jongerenvoorzitters interviewde, waagde geen enkel het om tegen de schenen van de partijtop te schoppen. Ja, dat ze de GAS-boetes niet oké vinden, dat wel, maar verder een en al braafheid en ja-knikkerij. Of wacht, dat er te weinig jongeren op verkiesbare posities staan, dat kreeg ik ook vaak te horen. Misschien is dat wel het probleem. Dat de jongeren hun beweging te veel zien als opstap, en niet als beweging op zich. Dat is triest, want jongeren horen idealistisch te zijn, de verontwaardiging in zich te dragen en die keihard te uiten. Voor de zoveelste keer in de geschiedenis hebben de CD&V-jongeren de weg getoond. Vandaar deze pluim voor hun voorzitter, Wim Soons. Van harte!

 

 

 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier