Actrice en wereldreiziger Moora Vander Veken: “Nog maar twee maanden thuis en alweer zin om te vertrekken”

In juli van vorig jaar vertrok Moora Vander Veken met de noorderzon. Haar plan: een jaartje loopbaanonderbreking om in Londen acteerworkshops te gaan volgen. Impulsief als ze is, belandde Moora na Londen in New York en op Barbados, waar ze nu zo snel mogelijk terug naartoe wil om haar eigen kortfilms te draaien. “Alleen heb ik geen idee wanneer ik kan vertrekken door het virus.”

“Joehoe, ik ben weer in het land”, liet actrice Moora Vander Veken mij via Facebook weten, nadat ik haar tijdens haar buitenlandavontuur meermaals had gevraagd om updates. In juli vorig jaar vertrok ze plots naar Londen, maar niet veel later deelde ze berichten uit New York, en later zelfs uit Barbados. Wat deed Moora eigenlijk in het buitenland? En is ze nu definitief terug? Dat kon ik haar nu eindelijk vragen tijdens een ontbijtinterview. “Ik stond vorig jaar op een dag op en ik voelde: dit is het moment om te vertrekken. Ik wilde heel graag naar Londen om acteerworkshops te volgen en had de makers van Thuis hier al van op de hoogte gebracht. Ik had er dus wel al even over nagedacht. En in juli mocht ik weg, op voorwaarde dat ik na mijn jaartje loopbaanonderbreking ook weer terug zou komen.”

Je bent dus vertrokken om een betere actrice te worden. Is dat ook gelukt, denk je?

Ik heb heel veel geleerd in Londen en New York. De coaches met wie ik heb gewerkt, hebben veel van hun kennis doorgegeven. En nu moet ik met mijn nieuwe bagage mijn eigen ding doen. Ik ben iemand die zich om de zoveel tijd wil heruitvinden, die zich wil verrijken en nieuwe ervaringen nodig heeft om als mens – en als actrice – te kunnen groeien. Het was niet omdat ik het hier beu was. Ik zocht gewoonweg een uitdaging. En die vond ik, eerst in Londen, maar daar werd me al snel gezegd dat de meest experimentele workshops in New York plaatsvinden. Dus vertrok ik veel vroeger dan gepland weer uit de Britse hoofdstad. Mijn plan was om een heel jaar in Londen te blijven, zo had ik het uitgekiend. Maar plots stond ik in New York, waar ik echt uit mijn comfortzone werd gesleurd als actrice. Het was heftig, soms gênant, stresserend, ongemakkelijk, maar tegelijkertijd zo cool en leerrijk. Daar word je echt een rijker mens van.

Na New York kwam je niet meteen naar huis.

Klopt. Toen mijn visum verstreek, belde ik naar mijn moeder, die me zei dat het grijs en grauw was in België en dat ik me hier snel weer zou vervelen. Dus nam ik het vliegtuig – op goed geluk – naar Barbados. Ik had even tijd nodig om New York te verwerken en waar beter dan op een tropisch Caribisch eiland om even tot rust te komen? Ik leerde daar meteen heel wat locals kennen, die ondertussen goede vrienden zijn geworden. Ik mis die mensen keihard en mijn plan is om zo snel mogelijk terug te gaan. Ik heb een filmcamera gekocht en wil er kortfilms opnemen. De vraag is nu alleen wanneer ik kan vertrekken.

Je ging de voorbije jaren ook al in je eentje naar Tahiti, Fiji en Hawaï. Als je te lang in eigen land bent, krijg je het dan lastig?

Ik ben nu alweer een maand of twee hier en ik ben het al beu, ja. Maar dat komt vooral omdat ik gepland had om tot juni weg te blijven. Dus nu ga ik zeker nog anderhalve maand naar het buitenland. Ik ben trouwens altijd wel geïnteresseerd geweest in nieuwe culturen en nieuwe mensen. En in warm weer, zodat ik altijd in mijn bikini kan rondlopen. In de Caraïben kan ik ook keihard mezelf zijn. Ik voel me daar dan een personage in Indiana Jones of in een piratenfilm. Trouwens, ik heb momenteel ook weinig dat mij hier in België houdt. Ik heb geen lief, geen kinderen, geen huis. Daar kan ik maar beter van genieten.

Kom je eigenlijk nooit in de problemen door je impulsiviteit?

Goh, je maakt als solo-reizende vrouw natuurlijk wel eens wat mee. In Jamaica zat ik ooit ’s morgens vroeg op het strand, te wachten op de zonsopgang, toen een zwerver naar me toe kwam en duidelijk seks met mij wilde. Hij ‘schuurde’ tegen mijn schouder. Vreselijk. Gelukkig bleef het daarbij, maar toch. Mijn moeder heeft alleszins al afgezien met mijn verhalen. (lacht) Maar ik vind dat ik door al dat reizen sterker word.