Angeline Flor Pua sluit jaar als Miss België af: “Dit was een platform om mijn verhaal te delen”

Haar missenjaar zit er bijna op. Op zaterdag 12 januari zal Miss België 2018 Angeline Flor Pua haar kroontje afstaan tijdens de show in het Plopsa Theater in De Panne. Hét ideale moment dus om met haar terug te blikken op het afgelopen jaar.

Valerie De Groodt

“Miss België zijn was een mooie en leerrijke ervaring”, zegt Angeline. “Omdat ik het moest combineren met mijn studies was het zeker niet het gemakkelijkste parcours. Maar ik ben er geraakt en daar ben ik trots op. Ik zal het jaar in schoonheid eindigen en vol plezier aan een nieuw avontuur beginnen. Tegelijk zal het ook wat pijn doen om mijn kroontje af te staan.”

Je jaar als Miss België begon helaas met een valse noot. Nadat je verkozen werd, kwamen er niet alleen felicitaties maar ook racistische reacties.

Daar schrok ik enorm van en het gaf me een gemengd gevoel. Ik was ongelofelijk blij, maar dergelijke reacties kwetsten me uiteraard. Ik bleef er echter niet lang bij stilstaan omdat het om een kleine minderheid ging. Zowat iedereen steunde me meteen en vond dat ik de titel wél verdiende.

Wat zal je het meest bijblijven?

Het was een aaneenschakeling van mooie momenten, maar de reis naar Cambodja in het kader van Hope for the Children heeft me het meest geraakt. Het contact met de kinderen was onbeschrijfelijk. Ook voor hen was de ontmoeting heel bijzonder. Het project loopt sinds 2013 en elke keer kwam er een Europees type op bezoek. “Jij lijkt op ons”, was het eerste dat ze me zeiden. De kinderen waren positief verrast door mijn verhaal. Dat ik in België geboren ben, dat ik hier heb kunnen studeren en dat ik ook nog eens Miss België ben geworden. De kinderen zagen me als een rolmodel. Voordien was het hun droom om ook een lichte huid te hebben, blond haar en blauwe ogen. Dankzij mijn verhaal beseften ze dat dat niet de definitie van mooi hoeft te zijn. Dat zij ook mooi zijn en ook iets kunnen bereiken.

Was Miss België worden jouw kinderdroom?

Vaak nemen meisjes deel omdat ze dromen van een job in de media. Dat was voor mij nooit een doel. Ik nam deel om mijn verhaal te delen en om een rolmodel te zijn. Dat me dat is gelukt, maakt dat het een geslaagd jaar is. Miss België betekent voor mij een platform, een manier om deuren te openen. Ik heb deelgenomen voor de ervaring, om zelf te groeien en om mijn verhaal te vertellen.

Je verhaal spreekt tot de verbeelding. Een Miss die tijdens haar missenjaar haar diploma tot pilote behaalt.

Dat was geen evidentie. De combinatie met mijn studies was de grootste uitdaging. Ik heb veel obstakels meegemaakt in verband met de vlieguren die ik moest doen. Ik had een deadline die ik absoluut moest halen en die kwam steeds dichterbij. Het heeft er echt om gespannen op het einde en even vreesde ik dat ik het niet zou halen.

“De combinatie met mijn studies was de grootste uitdaging”

Wat zou dat betekend hebben?

Dat ik alles moest herdoen. Dat zou een ramp geweest zijn. Niet alleen omwille van het feit dat ik al vier jaar hard gewerkt had, maar zeker ook omwille van het financiële aspect. Opnieuw beginnen was geen optie. De opleiding is heel duur, waarvoor ik zelfs een lening heb afgesloten. Ik probeerde eerst via het leger piloot te worden, maar omdat ik faalde in de voorlaatste ronde was de burgerluchtvaart de enige manier. Dat leek me vanwege de kostprijs eerst niet mogelijk. Ik had nooit gedacht dat ik voldoende geld bij elkaar zou halen. Ik ben langs verschillende banken geweest, maar werd meermaals geweigerd. Ik zocht het ver, maar uiteindelijk was het de bank om de hoek in Borgerhout die in mijn droom geloofde. Maar ik moest wel zelf 20 procent kunnen betalen.

Hoe lukte het je om dat startbedrag bij elkaar te sparen?

Met de hulp van mijn ouders én een jaar voltijds werken. Ik ben in 2014 aan mijn opleiding begonnen en moest ook tijdens het studeren blijven werken. Momenteel betaal ik de interesten op mijn lening, van zodra ik begin te werken zal ik beginnen afbetalen. Ondanks deze hindernis heb ik mijn droom om piloot te worden nooit in vraag gesteld. Ik zag geen plan B. Gelukkig kon ik altijd rekenen op de steun van mijn ouders. Zij hebben me goed opgevoed. Met discipline en geloof in mezelf en mijn godsdienst. Zij leerden me dat ik hard moet werken als ik iets wil bereiken, want niets wordt zomaar in je schoot geworpen. Alles in het leven moet je zelf verdienen.

Waren je ouders blij met je studiekeuze?

Mama staat eigenlijk altijd achter me. Mijn papa vond het in eerste instantie wel grappig. Vrouwelijke piloten zijn nog steeds een uitzondering en in het begin keek hij daar wel even van op. Maar uiteraard heeft hij mij van bij de start echt gesteund. Hij heeft me geholpen met het vinden van verschillende jobs en samen met mijn moeder heeft hij me op het einde echt gepusht. Ze wilden niet dat ik naar Miss World vertrok zonder diploma.

Was Miss World een leuke ervaring?

Ook dat was een van de mooiste momenten van het jaar. In België was er wel nog enige concurrentie, daar voelde ik dat helemaal niet. Het leek eerder een schoolreis met een grote klas dan een verkiezing. Ook in China viel ik op door mijn Aziatische roots. Alles was opgedeeld in continenten en soms zag ik mensen wel eens vreemd kijken dat ik bij Europa stond. Alle andere meisjes, behalve Miss Rusland, waren immers blondines of brunettes met een lichte huid. Ik was trots dat ik België mocht vertegenwoordigen en belichaamde op die manier ook de diversiteit waarvoor België staat.

Je jaar zit er bijna op. Zou je het andere meisjes aanraden?

Of je nu wint of verliest, het is een fantastische ervaring om mee te maken. Ook de meisjes die de titel niet winnen, hebben geen spijt van hun deelname. Bovendien word je ook niet zomaar finaliste. Elke kandidate heeft haar deelname verdiend met haar persoonlijkheid en inspanningen. Het is een hele weg naar de finale. Tijdens die weg ontmoet je veel meisjes, leer je veel en maak je heel wat mee. Alle meisjes die op zaterdag op het podium staan, zijn missen.

(foto belga)