Op de koffie bij optimist Annelien Coorevits: “Het glas is altijd halfvol”

De opnames van Temptation Island zijn voor haar al een tijdje achter de rug, dus haar volle focus kan momenteel naar haar Miracles-lijn, waarbij Annelien sinds kort niet alleen meer juwelen en accessoires verkoopt, maar ook haar eigen kledinglijn ‘Loved By Miracles’ ontwerpt.

Evi Renaux

Een kledinglijn? Spannend!

Ik kreeg ooit de vraag of ik met mijn dochter Elena het gezicht wou zijn van een merk. Die persoon had al veertig jaar ervaring in kinderkledij, en zocht iemand om het een boost te geven. We kwamen uiteindelijk tot de conclusie dat we liever zelf een lijn maakten. Zo werd ‘Loved By Miracles’ geboren, waarbij ikzelf, samen met hun ontwerper insta voor de designs van de kledij. Deze zomer ligt de eerste, beperkte collectie in de rekken, waarbij we merken dat de ‘twinning’, de moeder-dochtercollectie, echt goed werkt. En we zijn nu net klaar met de ontwerpen voor de zomer van 2019.

Was dit nu een droom?

Nee. Maar als ze me vroeger de vraag stelden wat ik graag wou doen, dan was het antwoord steevast: iets met mode, of iets met koken. Mode? Check. (lacht) Al besef ik nu wel dat er heel veel bij komt kijken, en dat er veel verantwoordelijkheden zijn.

Is mode iets waar je op termijn in wil groeien?

Zeker, alles wat we begonnen zijn, wil ik verder doen. De kledij is nu een deel van Miracles, maar ook de juwelen en de accessoires blijven groeien. We zijn er drie jaar geleden mee begonnen met het oog op de toekomst. Ik doe het enorm graag en wil het, samen met de rest van onze collectie, dus alleen maar verder uitbouwen.

Ik stel me al de hele tijd de vraag: hoe krijg je dat alles gecombineerd?

Moeilijk. (lacht) Soms voel dat ik mezelf een beetje voorbijloop, en dat het allemaal wat te veel is. Het tv-werk is gelukkig in periodes, maar er zijn daarnaast veel kleine dingen die ik moeilijk kan laten gaan. Elke week staan er hier wel mensen aan de deur om een boodschapje in te spreken voor een goed doel. Ik doe dat allemaal met liefde, maar dat zijn soms net die tien minuten waarop ik rust kan nemen en mezelf een koffie kan zetten. En zoals iedere vrouw heb je het huishouden, en daarbovenop heb je als mama ook wel taken te vervullen. Als je alles optelt, heb je ineens wel veel jobs, hé? (lacht)

Ik durf ze niet te tellen.

Weet je, zolang we met ons twee waren, kreeg ik dat wel zonder problemen gebolwerkt. Maar dan kwamen Elena, de kansen op tv, een tweede kindje Luís die een zeer moeilijke baby was, bijna gelijktijdig met de start van Miracles. En geleidelijk aan is het soms wel wat veel, ja. (lacht)

Goed dat je het op z’n minst beseft.

Ik weet dat ik het soms wat rustiger aan zou moeten doen. Maar eigenlijk wil ik niets van mijn lijstje schrappen. Ik besef heel goed dat tv niet eeuwig zal blijven duren. Ik hoop dat wel, maar ik probeer daar realistisch in te zijn. Wat nog komt, neem ik met open armen aan. Alleen moet ik zo nu en dan mijn kinderen eens op weekend sturen. Maar ze mogen terugkeren, hé. (schaterlacht) Ik kan ze niet missen.

“Echt genieten van een weekend, zoals gezinnen dat doen,
is me vreemd.”

Jouw weekends zijn ook nooit echt rust, bedenk ik me net.

Nee, omdat mijn job dat soms niet toelaat, maar ook omdat Olivier dan meestal niet thuis is, en ik dan insta voor de kinderen. Dus echt genieten van een weekend, zoals gezinnen dat doen, dat is me vreemd.

Mis je dat?

Ik weet niet of ik dat mis, want ik heb het nooit anders gekend. Wat niet wil zeggen dat ik er niet naar uitkijk om het te hebben, later. Maar ik weet dat het komt, die tijd.

Het is hopelijk niet heel lang meer.

Olivier is nog niet aan het einde van zijn Latijn, maar het is wellicht geen tien jaar meer. Tenzij hij dan daarna voor een job in de voetbalwereld kiest. Dan zitten we weer in die routine. (lacht) Ik hoop dat het dan wel vlotter gaat om eens samen weg te kunnen. Maar goed, wat we nog niet weten, kunnen we nog niet op vooruit lopen.

Voorlopig is het vooral werken en weinig rusten.

Weet je wat nog erger is, ik zou echt nog dingen bij willen doen. Ik heb zoveel ideeën. Voor onze burgerlijke trouw zag ik die bruidswinkels, en dan komt het in me op: zou ik geen bruidswinkel beginnen? (lacht) Zo van die gekke ideeën. Waarom ook niet?

Hoe komt dat?

De gouden regel is: je moet je laten omringen door mensen die complementair aan jou zijn. Dat is bij mij het geval. Ik leer veel van mijn vennoten. Hetzelfde kan ik zeggen van Miss België. Mensen hebben daar een oordeel over, maar ik kwam op zoveel plaatsen en leerde zoveel mensen kennen. Voor mij was dat echt waardevol. Ik geloof dat het ene voor het andere zorgt. Daarnaast praat ik ook graag met mensen, omdat je zo dingen hoort of leert, die je soms weer op een ander pad brengen. Boeiend vind ik dat.

Je gelooft in verbindingen?

Helemaal. Ik denk ook dat zo’n dingen gebeuren omdat ik altijd positief ben. Het glas is altijd halfvol. Er zijn uiteraard dagen dat het halfleeg is, maar de dag erna moet het weer halfvol zijn. Sinds ik kinderen heb, kan ik dat veel beter terug ombuigen, die slechte dagen. Je moet wel, vind ik. Alsof ik het aan hen verplicht ben.

“Ik vind het nog steeds moeilijk om bekend te zijn.”

Raakt kritiek jou dan nog?

Niet meer. Vroeger, als Miss België, heb ik één keer de fout gemaakt om fora te lezen. Daarna nooit meer. Ik werd er niet gelukkiger van. Ik kreeg onlangs de vraag van één van de deelnemers van Temptation: hoe ga jij om met de reacties op social media? Ik heb geantwoord dat ze het gewoon niet mocht lezen. Want dan ben je verloren.

Makkelijk gezegd.

En toch. Ik begrijp dat we social media nodig hebben, en ik zal het ook wel gebruiken, maar ik begrijp het spuwen of commentaar geven niet. Weet je, daarnaast vind ik het na elf jaar nog steeds moeilijk om bekend te zijn.

Koos je daar niet zelf voor?

Ik koos ervoor om als 17-jarige aan Miss België deel te nemen, maar ik had geen idee. Eens het zover is, en de bekendheid daar is, is er geen weg meer terug. Zelfs als je besluit om ermee te ‘stoppen’, dan vraag ik me wel af hoe dat uitdooft. En wij zijn dan nog met twee.

Hoe gaan jullie kinderen ermee om?

Ze zijn dat gewoon. Maar de dag dat ze hetzelfde willen gaan doen als wij, ga ik ze misschien behoeden.

Is de kritiek op Temptation dit jaar terecht? Gaat het te ver?

Ik lees niets, dus ik heb geen idee of er kritiek is. Tegen mij is iedereen positief. (lacht) Ieder jaar opnieuw wordt gezegd dat het ‘erover’ is. Ik wil wel echt benadrukken dat elke deelnemer goed begeleid wordt, tijdens en na het programma. Er is heel veel hulp en ondersteuning voor de kandidaten en de vrijgezellen. Het gevaar zit hem meer in het moment dat ze thuis zijn. Dan is er de publieke opinie.

Het publiek: niemand die kijkt, maar iedereen die het gezien heeft.

Klopt. Maar het is wel veranderd. Tegenwoordig is het niet erg meer om toe te geven dat je kijkt. Er valt ook niet voor te schamen. We kijken niet naar porno, hé? Het is reality-tv. En ja, als blijkt dat de koppels uiteengaan, kan ik alleen maar denken: misschien is het goed voor jullie. Misschien was het toch geen match, en weten jullie dat nu. Ik ben blij dat ik het mag presenteren.

www.miraclescollections.be

(foto Ivan Ruck)