Ella Leyers over de zomer, neerslachtige buien en Vlaamse jongens: “Er is maar één remedie: de liefde”

 

Een terrasje op Het Zuid. De zon straalt, net als mijn gesprekspartner, de ravissante Ella Leyers. “De zomer geeft mij een gevoel van lichtheid en gelukzaligheid”, oreert ze. Al schuilt er ook een duister kantje in de 28-jarige actrice, zal ik snel merken. Vlei je rustig neer voor deze fijne eerste zomerbabbel vol wisselende emoties.

 

BRUSSELS MUSIC MIA'S AWARDS

(foto belga)

Wat betekent de zomer voor jou? Even alles loslaten, of keihard werken?

Ik neem tussen projecten door mijn vakantie. Ik zoek graag dat summer of love-gevoel op: aan zee zitten, festivals doen, barbecuetje met vrienden, zalig. Al kan ik in de zomer ook verlangen naar een warm dekentje en een film. Maar in de winter verlang ik dan weer naar de zon. Ik ben een ‘verlangen naar wat niet is’-mens. Als ik kort haar heb, wil ik lang haar. En omgekeerd. (lacht) Nee, ik denk dat ik toch vooral een zomermens ben. De zomer geeft mij een gevoel van lichtheid en gelukzaligheid. Ik ben romantisch ingesteld. En op reis gaan, dat hoort er ook bij.

Van welk soort reizen hou je?

Ik vind vanalles leuk. Een verre reis, een reis om te chillen. Ik hou van afwisseling. Wat ik wel vermoeiend vind, is een citytrip. Je wil een stad zien in drie dagen en je hebt geen tijd om even stil te staan. ‘s Avonds ben je bekaf. (enthousiast) Deze zomer gaan we met het gezin-Leyers naar het zuiden van Frankrijk. Net zoals vorig jaar. Heel leuk, gemoedelijk. De ene dag lezen, de andere dag een uitstap. Ik neem zeker tien boeken mee.

Je leidt een leven in the spotlights. Voel je nooit een verlangen je terug te trekken in de natuur?

Hoe back to basics bedoel je?

Zoals in het boek Into the Wild?

Dat was in Alaska, toch? Neen, te koud. Al vond ik het wel cool. Ik zou Alaska wel willen zien, die majestueuze bergen en mysterieuze meren. Maar toch neen, die kerel stierf. Slecht voorbeeld. (lacht) Ik ben twee jaar geleden alleen naar Zuid-Afrika getrokken. Op een avond was ik een boek aan het lezen, met een Stella bij mij, en zag ik de schoonste zonsondergang ooit. Dan dacht ik wel: hè, dit zit goed, ik ben gelukkig zo. Ook al had ik dagen met niemand gebabbeld. Behalve om die Stella te bestellen. Dus ja, ergens zal ik die neiging wel voelen. Ik ben graag eens alleen.

Je trok vorig najaar voor de ngo Trias twee weken naar El Salvador, een straatarm land. Hoe was dat?

Heel interessant. Ik heb al wat gezien in mijn leven, maar dat was toch … anders. Normaal, als je mooie landschappen ziet, en die hebben ze in El Salvador, zoals prachtige vulkanen, zie je ook toeristen. Daar niet. Dat was vreemd. Dat wordt er niet gecultiveerd. Wie zou er ook naartoe willen? Het is er supergevaarlijk. En dan de extreme armoede. Als die mensen vertellen over hun leven, dan word je heel nederig. Zij hebben niets, behalve een tv, hoe vervallen hun barak ook is, maar ze zijn wel gelukkig. Ik weet het: het is een dijk van een cliché, maar het klopt wel.

Waarom wou je ambassadrice worden van Trias?

Die organisatie intrigeert mij. Trias schenkt geen honderd schapen of een zak rijst. Ze doet aan empowerment: cursussen geven, mensen bij elkaar brengen, microkredieten regelen. Dat vind ik mooi: wij moeten niet onze manier van werken en leven willen opleggen, wij moeten faciliteren dat mensen hún potentieel kunnen benutten. Ik vond mezelf voordien ook te gemakzuchtig op dat vlak. Ik heb onlangs een stokstaartje geadopteerd voor WWF. In tien minuten tijd is je geweten gesust. Ik wou eens de handen uit de mouwen steken. Ik zou zeggen: iedereen storten voor Trias! (lacht)

Vrouwen zijn tweederangsburgers in El Salvador. Maakt je dat kwaad?

(zucht) Ik snap dat vooral niet. Vrouwen krijgen er niet eens een loon. Maar ik snap evenmin dat vrouwen bij ons nog steeds minder verdienen voor hetzelfde werk. Je zou denken dat we die tijd voorbij zijn.

Ben jij een feministe?

(resoluut) Iedereen zou dat moeten zijn. Feministen zijn al lang niet meer die lelijke vrouwen die bh’s in de fik steken of jaloers zijn op grieten met schmink. Streven naar gelijkheid: dat is voor mij feminisme. En als je aan de haard wil zitten, dan mag je dat. Zolang je maar zelf kiest.

Zou je graag eens een man zijn?

Iemand vroeg me onlangs wat ik dan zou doen. Ik kon niets anders bedenken dan: eens goed tegen een boom pissen. (lacht) Ik zou wel eens willen luistervinken in die mannenwereld. Wat vertellen die ondereen? Vrouwen roddelen ook, maar is dat dan anders? Dat zou ik graag weten.

Word jij snel kwaad?

Ik kan vooral snel neerslachtig worden. Van het oppervlakkige van het leven. Neem die sociale media. (zucht) Wie is eerlijk daarop? En waarom draai ik daarin mee? Ik weet het niet. Wil ik mijn volgers pleasen? (op dreef) En dan die totale preutsheid. Niets mag nog. Jane Birkin liep in de jaren zestig naakt onder een visnet. Je zou dat vandaag eens moeten doen. Weet je, ik heb soms een duister kantje. Dan denk ik: what’s the point of it all? Jij gaat subiet dood, ik ook, iedereen.

Je moet Nietsche en Sartre meenemen op reis.

Misschien wel, ja. Ik kan soms zó hard relativeren. Dan is niets nog belangrijk. Ik had dat al in het middelbaar. Waarom moet ik meer halen dan zestig procent? Elders op de wereld gaan er mensen dood. Gelukkig verdwijnt dat gevoel even snel. Anders zou niets nog de moeite waard zijn.

Wat is de zin van het leven, volgens jou?

Ik denk meer en meer dat het leven rond vriendschap draait. Banden smeden met mensen. Gezellig tafelen met je ouders, je zussen, je vrienden. Dat is het enige zelfs. Ik ben eigenlijk gewoon een christen, besef ik plots. Naastenliefde, dát is de zin van het leven. (lacht) Ik zal ook de Bijbel meenemen op reis. En de Thora en de Koran. Dat zou wel interessant zijn: religie en filosofie tussen romans en rock-’n-roll- boeken door.

“Naastenliefde, dát is de zin van het leven. Ik ben eigenlijk gewoon een christen, besef ik plots.”

 

Stel: je krijgt een tweede leven. Wat wil je worden?

(blaast) Dat vind ik moeilijk. Ik wou altijd actrice worden. Ik deed als kind onze juf al na. Ik denk niet dat ik iets anders zou willen zijn. Maar langs de andere kant: ik heb al veel van mijn dromen gerealiseerd, en ik ben nog maar 28. Ik weet niet of ik een heel leven hetzelfde zou kunnen doen, wat dat ook is. Misschien dat dat gevoel verdwijnt als ik kinderen heb.

Zou je graag mama worden?

O ja, heel graag. Ik heb altijd gedacht dat ik vroeg kinderen zou krijgen. Maar dat is niet evident als je meespeelt in series. Dan mag je lichaam geen grote veranderingen ondergaan. We zien wel wanneer de tijd rijp is.

Hekel je je bekendheid nooit? Als je een nieuw lief hebt, zoals nu met dj Faisal Chatar, dan komt dat in de boekskes.

Soms denk ik wel: laat mij eens allemaal met rust. Maar goed, bekendheid went. Wat frustrerend is, zijn onwaarheden die verschijnen. Wat moet je dan doen? Reageren en olie op het vuur gieten? (feller) En vanwaar halen die hun informatie? Dat zijn zo’n Amerikaanse toestanden. Wat geeft iemand het recht ongegronde dingen te schrijven? Ik vind dat straf.

Je voelt dat haat tegenover moslims toeneemt in onze samenleving. Ondervind jij dat ook in je relatie?

(aarzelend) Ik weet niet of het aan mij is om dat te zeggen. Anderzijds: ik vind het wel belangrijk dat dit aangekaart wordt. Ja, ik ben geschrokken van de reacties. Mensen die vlakaf zeggen: er zijn toch genoeg Vlaamse jongens. (verontwaardigd) Faisal is geboren in Lommel, hij ís een Vlaamse jongen.

“Ik ben geschrokken van de reacties op mijn relatie. Mensen die vlakaf zeggen: er zijn toch genoeg Vlaamse jongens.”

 

Hoe kunnen we dat tegengaan?

Ik denk dat er maar één remedie is: de liefde. Meer interculturele relaties! (lacht)

Wat staat er nog op jouw bucketlist?

Ik zou graag zelf iets maken. Ik ben jaloers op mensen die dat doen. Ik wil graag meer schrijven. Ik heb wel al iets liggen thuis: ideetjes voor televisie, mopjes. Maar niets is uitgewerkt. Ik ben namelijk een heel lui persoon. Ik moet dringend uit mijn pijp komen.

 

Ella Leyers heeft de stem van Cruz Ramirez ingesproken in Cars 3 en is binnenkort te zien op VTM in Spitsbroers II en de nieuwe fictiereeks 13 Geboden.

 

Meer weten over Trias? Surf naar www.trias.ngo.

 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier