Onze nieuwe mode-experte Stephanie Coorevits: “Trends hoef je niet altijd te volgen”

Je kent haar al als keukenprinses, als psychologe én als auteur, maar Stephanie Coorevits is ook een volbloed fashionista. Als onze mode-experte houdt ze vanaf deze week niet alleen de vinger aan de pols van al wat er leeft en beweegt in the world of fashion , wekelijks geeft ze ook mode-advies aan een lezer. Een portret, in 3 outfits en haar eigen woorden.

“ Op een dag vind je de job van je leven…” . De iconische reclameslogan wordt heden ten dage vaker ironisch gebruikt dan anders, maar toen deze fijne krant mij een wekelijkse moderubriek aanbood, was elke vorm van ironie ver te zoeken. #lifegoals dacht ik. En ook: “Hoera! Elke week over kleren praten zonder als oppervlakkige seut aanzien te worden”. Want oh zo vaak wordt een interesse voor kleren verward met een lichtzinnige geest, terwijl mode macht geeft.

En dan heb ik het niet over de macht van (mannelijke) designers die hun nieuwste klederdracht showen middels kapstokken die voor vrouwen moeten doorgaan, maar wel over de Macht Van Een Goeie Outfit. Een Goeie Outfit lokt complimenten uit, geeft een verhoogd zelfvertrouwen en zorgt voor een goed humeur. Een Goeie Outfit is emanciperend. Maar Een Goeie Outfit is voor zovelen van ons ook schijnbaar onbereikbaar. De komende weken zal ik een bevredigend antwoord trachten te formuleren op jullie prangende modevragen, maar ik heb een donkerbruin vermoeden ( lelijk kleur, zelden aan te raden als vestimentaire keuze ) dat jullie vragen veel meer met onzekerheden zullen te maken hebben dan met mode.

Trends versus stijl

Ziet u, al te vaak denken wij dat mode enkel weggelegd is voor onvolgroeide tienermeisjes en/of alien-achtige wezens wiens lichaam veel te dun lijkt om hun hoofd recht te houden. Dat denken we omdat mode ons op die manier voorgeschoteld wordt. Mode is echter niet het slaafs volgen van trends maar wel op zoek gaan naar een eigen stijl. Naar een soort van vestimentaire handtekening, uniek voor elk van ons daar ze idealiter een uiting is van onze persoonlijkheid. Ik heb het over een zoektocht, vol hindernissen en valkuilen. Ik klink nu wel alsof ik de waarheid in pacht heb maar geloof mij, ik heb mijn stijl door scha en schande ontdekt.

Zo was er dat jaar waarin ik mijn innerlijke goth aan het ontdekken was en omdat dit eerder een levensstijl dan een klederdracht is, was ik waarschijnlijk de enige tiener in de geschiedenis die in tulen rok en zwarte nylon top (compleet met gaten op ellebogen) op de skibus richting Oostenrijk vertrok. Ik zou het ook kunnen hebben over mijn witte trui van Zino en Judy in namaakschaap of de feloranje jas in vuilzakstof maar dat zou ons te ver leiden. Ik wil maar zeggen: een zoektocht dus.

Dé go-to outfit

Hoewel ik altijd wel een uitgesproken interesse toonde voor kleren, is het pas sinds een jaar of tien dat ik het juk van de trends van me af geschud heb en leerde dat je een trend ook aan je voorbij kan laten gaan. Gewoon omdat sommige trends niet bij je lichaam passen. In mijn geval is dat bijvoorbeeld het strakke coltruitje omdat ik er dan vanwege mijn zwaar bovenlichaam en slanke benen eerder uitzie als een lolly dan als Farrah Fawcett. Of omdat de trend in kwestie gewoon nergens op slaat. Ja, Crocs, ik heb het tegen jullie! Want een klomp is natuurlijk nog niet lelijk genoeg. Neen, die maken we best in plastiek en verven we knalroze. Sorry. Ik liet me even gaan. Mijn punt is: nu, op mijn 35ste, weet ik bijvoorbeeld dat een jumpsuit mijn go-to outfit is. Niet alleen omdat zo’n jumpsuit past bij mijn lichaamsbouw, maar ook omdat het het perfecte antwoord is voor die weken dat mijn hormonen mij regeren en ik denk dat ik eruit zie als een (vet)bol op voetjes. Immers geen keuzestress: één stuk en ik ben gekleed.

Kleren als troost

Maar als je zo geobsedeerd bent door kleren als ik, kunnen kleren ook heel troostend zijn. Zo nam ik, op de dag dat ik wegging bij mijn ex en aanklopte bij mijn zus, het volgende mee: mijn 5 lievelingsboeken, 3 slips, 1 jeans, 1 trui en 1 fluwelen patchwork kleed van Chloé waar ik een heel jaar kwijlend heb naar zitten kijken op Net-a-Porter, tot het voldoende in solden was om de decadente aankoop ervan enigszins te verantwoorden. Die avond zat ik huilend in de zetel, mascara tot op mijn wangen, ijs uit een beker te vreten maar (!) wel in een fluwelen designerkleed.

Waarmee ik terug kom op mijn eerste punt, namelijk: mode geeft macht. Maar dan wel de goeie soort, diegene die ervoor zorgt dat wij ons op ons mooist/best/sterkst/… voelen. Het is alleen even zoeken naar wat dat dan specifiek voor jou als persoon betekent. Ik hoop daar de komende weken met jullie naar op zoek te mogen gaan in mijn rubriek Fashionista .