Ontbijtbabbel met radiomaker Sven Pichal: “Mensen zijn soms echt ten einde raad”

De tijd van het jaar is weer aangebroken en niemand ontsnapt eraan: de belastingaangifte moet worden ingevuld. Hoogtijden voor radiomaker Sven Pichal, alias ‘De Inspecteur’, al jaar en dag de rots in de branding voor kijkers en luisteraars met vragen over consumentenzaken.

Een helpende hand nodig bij het invullen van de belastingbrief? Dan moet je komende week bij Sven Pichal zijn en zijn team van het Radio2-programma De Inspecteur. Elke dag deelt hij tips, zoekt hij naar nieuwigheden, en stelt hij vragen van de luisteraars aan verschillende experten. “Ook ik zucht nog altijd bij de gedachte dat we weer werk moeten maken van de belastingaangifte, ook al heeft de overheid de voorbije jaren best wat inspanningen gedaan om het ons als burger makkelijker te maken. Sinds een aantal jaar kan ik die zucht meteen beantwoorden met een leukere gedachte: de belastingspecial van De Inspecteur komt eraan.”

En die hulp is welgekomen.

“Dat denk ik wel. Wij zetten hier al een paar jaar fors op in omdat we merken dat veel mensen nog altijd niet exact begrijpen wat ze moeten doen. Zeker de helft van de belastingplichtigen krijgt een vooraf ingevuld exemplaar, waarbij er alleen nog maar gecheckt moet worden of alles klopt. Maar zelfs daar moet je mensen soms bij helpen. We voelen dat er nood is aan hulp en antwoorden. We krijgen momenteel heel veel interessante verhalen en getuigenissen binnen. Dat maakt van de komende week misschien wel de leukste van het hele jaar. We geven een hele week tips, leggen vragen voor aan de minister en specialisten, openen op vrijdag en zaterdag een heus callcenter, presenteren vier podcasts en werken voor het eerst voluit samen met VRT NWS.”

Je maakt al bijna tien jaar De Inspecteur. Word je daar vaak op aangesproken, op straat of in de supermarkt?

“Constant! Zelfs op het werk komen collega’s voortdurend naar me toe met grote dramatische verhalen en hele kleine zaken. Mijn mailbox puilt uit van de vreselijke verhalen. Er lijken te weinig plekken te zijn in ons land waar mensen terecht kunnen als het helemaal fout loopt in hun leven. Toen ik bij de VRT begon te werken in het jaar 2000, verbaasde het me dat er geen consumentenprogramma meer bestond. Ooit was er wel Op de koop toe en Ombudsjan, maar toen ik begon was er bijna niks meer. Terwijl ze in Nederland altijd consumentenprogramma’s zijn blijven maken, ook op televisie. Consumenten zullen altijd weer oude en nieuwe problemen ondervinden; dat maakt mijn job net zo boeiend. Altijd zijn er weer nieuwe thema’s. Met andere woorden: we kunnen hier nog lang mee doorgaan. De openbare omroep staat daar trouwens volledig achter.”

Maar je hoort ook wel heel wat schrijnende verhalen.

“Uiteraard. Sommige mensen zijn echt ten einde raad. Afgelopen week hoorde ik een verhaal over online reviews. Van een vrouw die een PlayStation had besteld op internet, het toestel had geretourneerd maar haar geld niet had teruggekregen. Ze had dan online een negatieve recensie geschreven over dat bedrijf. Midden in de nacht kreeg ze een dreigende WhatsApp van dat bedrijf, dat ze haar adres hadden en haar zouden komen opzoeken. Ze werd dus bedreigd omwille van een terechte negatieve review. Zulke verhalen bereiken ons dagelijks. Je maakt wat mee als De Inspecteur.”

Ik probeer zelf genoeg te leven, omdat ik weet hoe eindig het is”

Je bent 44 en werkt al meer dan de helft van je leven bij de VRT. Blik je wel eens terug?

“Ik heb onlangs nog gezegd dat ik van harte hoop dat ik dit mag blijven doen. Ik heb hier al zoveel bijzondere dingen meegemaakt. Ik heb voor Canvas een week in Brazilië gezeten om een reportage te maken over het klimaat in het Amazonewoud, ik heb in kledingfabrieken in Bangladesh gefilmd. Hier kon ik als student alleen maar van dromen. Ik ben dus heel tevreden, al draait mijn leven niet enkel rond werk. Mijn ouders zijn allebei heel vroeg overleden, mijn vader op zijn 42ste, mijn moeder op haar 66ste. Ik probeer zelf genoeg te leven, omdat ik weet hoe eindig het is. Ik leef in het nu, ik ga niet wachten tot mijn pensioen om mooie reizen te maken. Ik wil niet te veel uitstellen, want voor je het weet is het afgelopen. In mijn radioprogramma gaat het vaak over sparen. Heel belangrijk, maar ik vind het ook belangrijk om geld op te maken. Zo ga ik binnenkort met mijn man en twee pleegzonen op reis naar Canada. Dat is een duurdere reis, maar we werken er heel hard voor. Bovendien willen de pleegzonen, die 18 zijn, nu nog met ons op reis. (lacht)

In eerdere interview had je al eens aangegeven dat het pleegouderschap niet evident was. Hoe is het nu met twee 18-jarigen in huis?

“Op dit moment gaat het behoorlijk goed, maar het is best zwaar geweest. Maar wellicht geldt dat voor alle ouders. We leven nu eenmaal in een moeilijke tijd voor jongeren, met al die sociale media. Maar ik heb het pleegouderschap wel onderschat. We wisten dat het een zware taak zou zijn, maar we konden ons niet precies voorstellen wat dat in de realiteit zou betekenen. Toen we eraan begonnen, leefde mijn moeder nog, die toch de lijm was in de familie. Dat zij zo snel zou wegvallen, daar hadden wij geen rekening mee gehouden. Maar uiteindelijk is alles nu supertof. Zij bekijken ons als hun ouders, wij als onze zonen. En dat zal hopelijk nog lang het geval zijn.”

De belastingspecial van De Inspecteur: dinsdag 30 mei tot en met zaterdag 3 juni op Radio2 en Radio2.be. En ontdek alles over jouw belastingaangifte op vrtnws.be.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier