Tv-maker Eric Goens: “Als ik morgen niks omhanden heb, ben ik een vogel voor de kat”

Eric Goens heeft niet veel nodig om magie te creëren: een bekende Vlaming, een mooi huis op een idyllische locatie en 24 uur tijd om in zieltjes te wroeten. Zelf krijg ik van Goens 45 minuten in een rumoerige ontbijtbar in Leuven. Voldoende voor magie? Wellicht niet, al was er even die onmiskenbare ‘sugar rush’ van de roze donut. Maar wel genoeg voor een interessante Ontbijtbabbel.

Na twee seizoenen tussen de Zuid-Afrikaanse wijnranken bracht tv-maker Eric Goens zijn meest succesvolle format weer naar België. Die huis werd weer Het huis en James Cooke bleek afgelopen dinsdag de eerste gast. In de komende week passeren nog zeven andere bekende Vlamingen de revue: Theo Francken, Niels Destadsbader, Dina Tersago, Willy Sommers, Wout van Aert, Marc Herremans en Lynn Wesenbeek. “Na twee jaar Zuid-Afrika was het verrassingseffect wel weg. Ik wil niet dat mijn gasten ergens binnenkomen en perfect weten waar ze aan toe zijn. Ze moeten ietwat hulpeloos aan mij overgeleverd zijn. En daarom is die locatie zo cruciaal.”

Ik durf het bijna niet te vragen, maar ben je een tevreden man?

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik ben wel tevreden ja. Dat gebeurt niet vaak. Het huis heeft een mooie gastenlijst en qua inhoud zit het met alle afleveringen goed. Het is natuurlijk een uitdaging om minstens even goed te doen als de vorige reeks. Het huis is een soort Mount Everest waar ik telkens tegenaan kijk. Goed is dan ook niet goed genoeg voor dit programma. We leggen onszelf gigantisch veel druk op om steeds beter te scoren. Het is een masochistisch perfectionisme waar we aan lijden. En waardoor we nu bij de aflevering van Theo Francken aan montage 19 zitten. Dwangmatig zijn we met de kleinste details bezig.

Na 4 uiterst succesvolle seizoenen zou je toch denken dat het wel vanzelf komt.

Ik heb een eeuwige angst om onderuit te gaan, om ontmaskerd te worden. Dat op een dag blijkt dat ik helemaal niks kan. Het Imposter Syndrome heet dat. Het zou zo fijn zijn om dit programma in alle rust te kunnen maken en het nadien met het nodige zelfvertrouwen de wereld in te sturen, maar zo werk ik niet. Ik zou willen dat het aanstellerij was, maar ik lijd echt aan dat syndroom. Twee weken geleden lag ik nog een hele nacht te woelen en te dromen over hoe iets misliep met de uitzendtape. Voor de rest ben ik overigens redelijk normaal. Of heb ik toch geen fobieën meer.

Je productiehuis ‘Het Nieuwshuis’ werkt momenteel aan een tiental nieuwe programma’s. Is dit de meest succesvolle periode uit jouw carrière?

Ongetwijfeld. We werken op dit moment aan 14 producties. En dat in een tijdsgewrocht waarin er steen en been wordt geklaagd in de sector. Of ik de grote slokop ben? Dat weet ik niet, maar ik stel wel vast dat wij gebeld worden. Ik wil niet onbescheiden klinken, maar ik ben altijd heel secuur op en trouw aan het DNA van ons productiehuis geweest. Daardoor weten alle zenders waar wij voor staan. Een reeks als ‘Het Parket’, dat in januari op antenne gaat, wordt ons aangeboden door het parket zelf, toch het allerlaatste bastion waar niemand toegang tot kreeg. Dat heeft alles met onze reputatie en werkwijze te maken.

Nog voor Het Parket wordt een ander programma van jouw hand uitgezonden: Help, mijn borsten staan online.

Dat programma, over de negatieve gevolgen van social media, zal heel wat stof doen opwaaien. Dat gaat over shaming en sextortion, termen waarvan ouders denken dat ze ver boven hun hoofden zweven, maar die eigenlijk zeer aanwezig zijn in de levens van hun kinderen. Het zijn zaken die echt iedereen kunnen overkomen.

Perfectionisme en een overvolle agenda vormen samen een uitstekende voedingsbodem voor een burn-out. Moet je daarvoor oppassen?

Nee, anders zou ik er al lang eentje gekregen hebben. Zonder controversiële uitspraken te willen doen: ik denk dat als je goed in je vel zit, dat je dan per definitie minder vatbaar bent voor een burn-out. Ik zou een burn-out krijgen als het werk plots ophoudt. Als ik morgen wakker word en niks te doen heb, ben ik een vogel voor de kat.

Het huis, elke dinsdagavond om 20u40 op Eén.