Crans-Montana: eindeloos skiplezier in een sprookjesdecor
“Beter wordt het zicht niet meer”, schreeuwt onze gids Sylvie Misson boven een frisse noorderwind uit. En gelijk heeft ze: we bevinden ons op de top van de Glacier de la Plaine Morte, een gletsjerplateau op 3.000 m hoogte. Het uitzicht is inderdaad magisch: een 360° panoramisch vergezicht over de besneeuwde bergtoppen. In de verte wijst Sylvie ons de Mont-Blanc, de Matterhorn en enkele andere stoere vierduizenders aan. Onder ons het skioord Crans-Montana. Maar ook zacht glooiende berghellingen die garant staan voor eindeloos skiplezier.
Door Igor Vandenberghe
Dat skiplezier is voor later, want de 8 kilometer lange zwarte piste die vanaf het gletsjerplateau richting dal leidt, overbrugt maar liefst 1.500 m hoogteverschil en is daarmee een van de langste afdalingen in de Zwitserse Alpen. Geen spek voor ons bek.
Maar laten we beginnen bij het begin: onze stijlrijke aankomst per kabelbaan in Crans-Montana. De rit is uitgetekend tussen Sierre en Montana. In 12 minuten wordt een hoogteverschil van 1.000 meter overwonnen. De lijn – die dateert uit 1911 – werd begin vorig jaar nog volledig vernieuwd, en heeft iets weg van een tramrit. Maar dan wel – gezien het decor en het uitzicht – een tramrit op vijfsterrenniveau.
In Sierre was geen vlokje sneeuw te bespeuren. Dik duizend meter hoger hebben de weergoden stevig hun sneeuwzakken geleegd, want het skistation ligt ingekapseld in minstens 1 meter sneeuw. Laat die sneeuwpret maar beginnen. Maar eerst in ons hotel inchecken. Dat hotel – de Chetzeron – is tijdens de wintermaanden enkel per sneeuwscooter bereikbaar. Omwille van onze valiezen en het aantal personen – 5 in totaal – rijden wij even later met een indrukwekkende sneeuwruimer de berghelling richting hotel op. De Chetzeron is gelegen op een hoogte van 2.112 m, en was ooit een kabelbaanstation. Anno 2022 is dit hotel een absolute must voor iedereen die houdt van beton, in combinatie met een strakke lijn en een trendy omkadering vol stijlvolle toetsen én verwarmd buitenzwembad. Wij voelden er ons meteen thuis.
Ski in-ski out
De volgende ochtend vertoeven we als een van de eersten op de maagdelijk witte skipistes. Het hotel bevindt zich dan ook pal langs een rode skipiste die vanaf het plateau Cry d’Er richting Montana leidt. Hier geen gedoe met bussen of skiliften: gewoon in het hotel je skilatten aanbinden en de berghelling afglijden. Ski in-ski out in zijn meest pure vorm. Onze dag skiën eindigt in de late namiddag in Montana, een van de twee skidorpen annex skistations die samen Crans-Montana vormen. Crans en Montana zijn trouwens echte dorpen, en geen kunstmatige skioorden vol beton en hoogbouw. Al is er wel een verschil: daar waar Montana gemoedelijker is en zich richt op families, is Crans een stuk mondainer, met een shoppingstraat vol exclusieve merkenboetieks. Al hoef je geen keuze te maken tussen de twee: je kan makkelijk van het ene skistation naar het andere wandelen.
Wij blijven plakken in Montana, waar we schaatsen aanbinden en een uurtje ouderwets schaatsplezier beleven. De openluchtschaatsbaan is immens, en bevindt zich pal in het centrum. Op het einde wagen we ons zelfs aan een partijtje ijshockey, maar dan wel zonder de o zo typische bodychecks uit deze viriele sport. Wij hebben al moeite genoeg om recht te blijven. Na onze capriolen op het ijs nestelen we ons op een buitenterras in de levendige buurt. Zowel Crans als Montana beschikken over een brede keuze aan restaurants, variërend van prijsbewust over familiaal tot exclusief.
Sneeuwplezier in het kwadraat
Een nieuwe dag betekent ook nieuw skiplezier. Aan mogelijkheden geen gebrek, want het domein telt 140 kilometer aan pistes, dit naar ieders smaak en/of niveau. Met acht zwarte pistes worden zelfs de waaghalzen stevig uitgedaagd. Wij kennen onze grenzen, en vullen onze voormiddag met het uitproberen van een blauwe en een rode piste. De twee uitgekozen pistes leiden dwars door het bos, wat onderweg voor een feeëriek achtergronddecor zorgt. Nadien gaat het terug richting 3.000 meter waar we ons na een late lunch in het Snowpark vergapen aan het soms halsbrekend stuntwerk van de freestylers en andere stoere binken. Het park is maar liefst 100.000 m² groot. Hoewel het Snowpark ook beschikt over een debutantenzone, voelt niemand van ons zich geroepen om deze uit te proberen. Kijken en genieten. Meer moet dat soms niet zijn.
Ook voor niet-skiërs is er weinig kans op verveling. Langlaufers worden er verwend met 20 kilometer aan pistes. Een gedeelte is uitgetekend op 3.000 meter hoogte op de Plaine Morte-gletsjer, maar ook op 1.500 meter vind je langlaufpistes. Wij proberen de 3.000 meter-piste uit, maar merken al snel dat de inspanningen hier een stuk zwaarder wegen dan in de lagergelegen gebieden. Al hoor je ons niet klagen, want het uitzicht is andermaal adembenemend.
Op twee wielen
In dit skigebied kan je trouwens veel meer doen dan skiën. Na enkele dagen op de latten besluit ik om het ook eens op twee wielen te proberen tijdens een begeleide downhill mountainbiketocht. Vanuit Montana sjezen we door veld en bos richting dal. Alhoewel… Ik ben misschien wel een geoefend fietser, maar een mountainbikeafdaling is vooral techniek en durf. Twee vaardigheden waarin ik in alle eerlijkheid niet uitblink. Wat zich uit in veel gestuntel onderweg. Gelukkig toont mijn begeleider zich een geduldig man. Maar misschien moet ik de volgende keer toch kiezen voor de e–fatbiketocht? Die leidt over makkelijk berijdbare sneeuwwegen in de vrije natuur. Ik kijk er nu al naar uit.
Praktische info
De bestemming
Crans-Montana, in Zwitserland, bevindt zich op 840 km van Brussel.
De overnachtingen
Wij sliepen een nacht in het hotel Chetzeron vlakbij een piste, dat slechts 16 kamers telt en beschikt over een gastronomisch restaurant.
De andere nachten verbleven we in Hotel Royal in het centrum van Crans-Montana. Dit hotel is perfect gesitueerd voor toeristen die de gezellige drukte van een winters skioord willen combineren met de verfijning van een familiaal hotel. Ontspanning vindt je in het overdekt zwembad en de wellness.
www.hotel-royal.ch
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier