Jacques Sys, de hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, geeft elke week zijn eigenzinnige kijk op de voetbalactualiteit.
Een decadente wereld
Onwezenlijk is het telkens weer, de jaarlijkse uitstap naar Monaco voor de loting van de Champions League en de Europa League. Alle bobo’s verzamelen dan in het Grimaldi Forum, tegen de achtergrond ruist de Middellandse Zee en liggen peperdure jachten te blinken onder een azuurblauwe hemel. Buiten scheuren snelle bolides door de straten en flaneren kortgerokte vrouwen.
De UEFA gebruikt dit oord van decadentie al achttien jaar om de Champions League definitief op gang te schieten. Het wentelt zich dan in een wereld van contrasten: clubs met een budget van 600 miljoen euro gaan bij wijze van spreken in vier potten met verenigingen die een begroting hebben van 20 miljoen. En Michel Platini, de voorzitter van de Europese voetbalfederatie, bekijkt het allemaal minzaam glimlachend en ziet dat het goed is.
De delegatie van kampioen AA Gent kwam terecht in een voor hen totaal nieuwe wereld. Voorzitter Ivan De Witte zei dat dit deel uitmaakt van de ontwikkeling van de club. Hij prees zich achteraf gelukkig met de loting. Zenit Sint-Petersburg, Valencia en Olympique Lyon, het had zwaarder gekund, er moet wat puntenwinst mogelijk zijn. Een derde plaats en een vervolg in de Europa League, het is voor een Belgische club het hoogst haalbare.
Midden een sliert vedetten, die ook jaarlijks in Monaco neerdalen, werd Lionel Messi verkozen tot Europees Voetballer van het Jaar. Met een triestige blik stapte de Argentijn het Grimaldi Forum binnen. Omringd door een aantal veiligheidsagenten. Het moet moeilijk zijn om constant in een cocon te leven en overal waar je komt afgeschermd te worden. Goed voelt Messi zich alleen op het veld. Al kon er nu op het podium wel een glimlach van af toen hij van UEFA-voorzitter Michel Platini de zoveelste trofee uit zijn carrière kreeg. In de zaal keek de afvaardiging van AA Gent toe. Dit zijn écht twee werelden.
