Gloednieuwe Radio2-stem Kim Van Oncen: “Ik hou ervan de kick op te zoeken”

Ze werkte al geregeld in de media, maar pas toen ze de rol van Saartje in de VRT-reeks Dertigers vertolkte, sloot het grote publiek haar helemaal in de armen. Nu is ze ‘s ochtends de cohost van Peter Van de Veire op Radio2. Hem wat tegengas geven, dat vindt ze leuk. Dat, en haar buikgevoel volgen, natuurlijk.

Nee, ze hoeft niet elke week een modeshoot te doen, dat zou haar gaan vervelen, vertelt ze in de bar van het Antwerpse Hotel FRANQ terwijl ze van haar glaasje water nipt. Maar wanneer het gebeurt, kan ze er wel van genieten. “Het is fijn af en toe in de spotlights te staan. Ik pak de aandacht en dan is het mijn moment, maar daarna verdwijn ik even graag weer in mijn eigen wereldje.”

Word je buiten dat wereldje vaak herkend?

“Dat valt best mee. Mensen zijn doorgaans tof en niet opdringerig. Ook kinderen herkennen me vaak, dat vind ik wel leuk. We zijn ook niet in Nederland of Engeland, hé. Er is hier totaal geen paparazzicultuur.”

Zouden die veel vinden in jouw leven?

“Oh nee. Ik heb best een saai leven.” ( lacht )

Volg je de trends op de voet?

“Het nieuwe modeseizoen staat niet in mijn agenda, maar als ik de vibe en de goesting voel, ga ik shoppen. Dat fluctueert met mijn gemoed. En helaas ook met mijn portemonnee, anders zou het veel vaker gebeuren. Ik beloon mezelf als ik hard gewerkt heb – wanneer ik me lekker in mijn vel voel, koop ik doorgaans niet veel. Maar dus wel als ik een korte bevrediging nodig heb, dat moet af en toe. ( schatert ) Ik heb al eens een kledingsponsor voor een tv-programma en bij JBC heb ik twee keer per jaar mijn eigen collectie waar ik dus elk seizoen al een volledige garderobe van heb. Tegelijk is kledij zo vergankelijk, het is moeilijk om daar veel geld aan uit te geven. We zijn ook net verhuisd, een groot deel van ons budget gaat nu naar wonen.”

Wat is je duurste aankoop ooit?

“Een paar jaar geleden tekende ik een groot contract en daarvoor heb ik mezelf eens beloond. Ik wou een goeie werktas van een mooi merk, ben die samen met mijn man gaan kopen in de Dior-boetiek in Brussel. Het fijne is dat ik het aan mezelf kan verkopen als investering omdat zo’n tas haar waarde houdt en ik ze om de paar jaar kan verkopen en voor een andere inruilen, want ik hoef echt geen collectie designerbags . Intussen heb ik ze ingewisseld voor een vintage Chanel-tas.”

Je bent net ‘cohost’ geworden van Peter Van de Veire op Radio2. Een opvallende wending in je carrière.

“Ik was een paar keer bij Peter te gast geweest om promo te doen voor Dertigers toen ik uit het niets een telefoontje kreeg voor een test. Alles wat me angst inboezemt, wil ik doen. Achteraf denk ik dan: ‘ dit is wel een serieuze uitdaging ’. Ik had het vooraf besproken met mijn ouders, maar ze zeiden er niet veel over. ‘ Jij doet toch je goesting ’, zei mijn mama achteraf. Ik moet toegeven dat ze een punt heeft. Maar het is sowieso een verbetering. Ik moet er vroeg voor opstaan, maar het brengt structuur. Ik heb de beslissing samen met mijn man mede voor onze kinderen genomen, want het programma is er niet in de schoolvakanties en op feestdagen. Mijn man maakt sowieso hun boterhammen klaar en brengt de kinderen naar school, dat zat dus al goed en nu kan ik hen vaker zelf ophalen van school. Dit lijkt een stap op het juiste moment met de kinderen hun leeftijd. En dat gaat altijd op buikgevoel. Presenteren is uiteindelijk waarvoor ik ben opgeleid, ik deed het al bij Nickelodeon en ATV.”

Waarom wou je zo graag in de media werken?

“Als kind stond ik al op een podium, dat zit echt in de genen. Er bestaat een filmpje van mij toen ik vier was terwijl ik voor de burgemeester als Spaanse señorita Eviva Espana zing. Met een franke teut en een grote air. Ik ben een bloempje dat water nodig heeft, entertainen vind ik zo tof. En ik hou ervan een band op te bouwen met mensen. Dat had ik bij Dertigers , dat voelde als een familie. En dat kan ik nu ook met de redactie van het radioprogramma gaan doen.”

Wie op het scherm of in de ether komt, heeft volgens de goegemeente een meer dan gezonde dosis ijdelheid.

“Mja, je slingert inderdaad tussen dat en misselijk makende onzekerheid. Ik heb in de zomer in een theaterstuk gespeeld en net voor ik op moest, dacht ik: ‘ jij kan niets ’. Ik heb last van het imposter- syndroom. Dan denk ik: ‘ mensen gaan doorhebben dat ik het niet kan ’. Bij mijn man kan ik die onzekerheden goed kwijt, het is fijn om met hem daarover te praten. Maar als het moet, kan ik wel de klik maken. Toen ik met Yemi ( Oduwale, haar collega uit ‘Dertigers’, red .) een MIA moest uitreiken, moest ik bijna overgeven van de stress. Maar zodra ik op dat podium sta, is het weg. ‘ Jij leeft op adrenaline ’, zegt mijn mama. Ik hou ervan de kick op te zoeken. En daarna zeg ik: ‘ fuck , dat was creepy ‘ .”

Zou je voor een rol ver gaan? Je haar afscheren? Tien kilo bijkomen? Naaktscènes doen?

“Natuurlijk ga ik ja zeggen, pas daarna ga ik denken: ‘wat heb ik nu weer beslist’. ( lacht ) In Dertigers was de naaktheid heel subtiel, maar wanneer een rol dat nodig heeft, is alles bespreekbaar voor mij en bekijken we het op het moment zelf.”

Een geschoolde actrice noemde jouw rol in ‘Dertigers’ een ‘lucky shot’.

“Misschien was het dat ook wel. Maar de eend in mij laat zulke opmerkingen gemakkelijk van zich aflopen. Ik geloof dat mensen een passie kunnen hebben en daardoor dingen kunnen doen waar ze goed in zijn, ook al zijn ze er niet voor opgeleid. Ik was de juiste persoon op de juiste plaats en ik heb mijn plekje ondertussen verdiend, vind ik.”

Stond Saartje ver van jou?

“Oh ja. Haar leven zou ik niet aankunnen. Het grootste verschil is dat ze heel onverantwoordelijk is. Met twee kinderen, een eigen zaak en mijn projecten, is het geen goed idee om tot ‘s middags zat in bed te liggen. Dat gebeurt dus niet vaak. Niet vaak genoeg.” ( lacht )

En de drugs?

“Ik zweer op het hoofd van al mijn kinderen dat ik nog nooit drugs gebruikt heb. Ik drink zelfs geen koffie en krijg hartkloppingen van energiedrank. Het is water, thee, gin-tonic of champagne. Ik ben een controlefreak, hou er niet van om dingen te doen waarvan ik het effect niet ken. Ik heb zelfs nog nooit coke aangeboden gekregen. Moet ik nu beledigd zijn, zo van: ‘ zie ik er zo’n nerd uit dat je het me zelfs niet vraagt? ’” ( lacht )

Iets helemaal anders: 2017 was je rampjaar. Jullie dochtertje Pippa werd stilgeboren, je broer verloor zijn kindje, bij je vader werd bloedkanker vastgesteld en bij jou beginnende baarmoederhalskanker. Ga daar maar even voor staan.

“Ik had het gevoel dat ik in een zwembad naar adem hapte en telkens opnieuw werd ondergeduwd. Maar ik ben positief van mezelf, ik laat me niet snel hangen. Wat niet betekent dat ik niet veel gehuild heb. Ik kan er goed over praten, krop niks op. En ik heb een heel goede basis. Mijn man, mijn ouders… daar kan ik echt op bouwen.”

“Ik ben nooit in zelfmedelijden vervallen, want als je je afvraagt waarom dat je overkomt, krijg je toch geen antwoord. Dit was ons kruisje en ik voel me een veel sterkere mens nu. Geen kind is zo luid als het kind dat je mist. Pippa zit in alles wat ik doe. Ik ga me echt niet meer verliezen in kleine dingen en dat is dank zij haar. De richting die zij ons leven gegeven heeft, is zo mooi. Stella, ons dochtertje dat na Pippa geboren is, is een slechte slaper, maar we ervaren dat niet zo. We zijn gewoon dankbaar dat ze er is. Relativeren is heel duidelijk aanwezig.”

Ook toen je zelf ziek werd?

“Ja. Ik voelde dat het goed ging komen, want ik ben in een vroeg stadium gediagnosticeerd. Pas toen ik in het ziekenhuis kwam en het bordje oncologie zag, kwam het binnen. Ik ben keihard beginnen wenen omdat ik het echt niet meer kon ontkennen. Ik was ook bang voor mijn kinderwens, wou dat hoofdstuk met een positieve ervaring afsluiten. Ik ben onlangs nog op controle geweest en alles was superpositief. Maar je denkt natuurlijk wel eens: ‘ het zal toch niet terugkomen ’?”

‘Ik ben niet de slimste, de mooiste of de meest getalenteerde’, zei je ooit. Wat ben je dan wel?

“Misschien de hardste werker dan? Dat hoor ik wel eens. Ik ben heel leergierig en ben niet bang voor nieuwe dingen. Bij een productiehuis vroegen ze me ooit: ‘ wat kan jij goed? ’. Mijn man was erbij en hij zei: ‘ ze kan eigenlijk niet zoveel ’. Dat is wel waar moest ik er meteen aan toevoegen. ( lacht ) Ik zie dat niet als een belediging, ik heb gewoon geen aanleg voor iets heel specifieks.”

Is de supermarkt die je met je broer uitbaat je pensioenplan en je mediacarrière wat je echt wilt?

“Het is heel dubbel. Ik heb dat ondernemen ook nodig. Ik ben begonnen met rekken te vullen, nu ben ik de stille kracht achter de ontwikkeling, vernieuwing, logistiek en administratie. Nieuwe opportuniteiten zoeken, daar krijg ik een kick van. We hebben nu ook een tweede supermarkt, want ik blijf graag uitgedaagd worden.”

Tot slot: wanneer is 2023 geslaagd voor jou?

“Als ik in het opstaan een ritme heb gevonden en geen wrak blijk te zijn. En wat meer tijd heb als mijn kinderen thuis zijn. En als we allemaal gezond blijven, natuurlijk. Als heel die puzzel in elkaar past, ben ik meer dan tevreden.” (Michaël De Moor)

Met dank aan Hotel FRANQ voor de locatie hotelfranq.com

Assistent fotografie Yara Van Bever | assistent styling Donia Sassi | make-up Drunk Elephant, Paula’s Choice, M.A.C en Kevin Murphy

Wie is Kim Van Oncen?

– Geboren in Kapellen.

– Studeerde marketing en daarna nog communicatiebeheer en presenteerde bij onder meer Nickelodeon en de Antwerpse regionale zender ATV.

– Werd nationaal bekend in 2019 dankzij haar rol van Saartje De Smet in de VRT-serie Dertigers .

– Was daarnaast nog te zien in de VRT-reeks Onder Vuur.

– Speelde deze zomer in het theaterstuk Assisen De Sterrenmoord .

– Speelt mee in twee series die in 2023 op het scherm komen.

– Met haar man Niels heeft ze drie kinderen: Jack, Stella en de stilgeboren Pippa.