Actrice en zangeres Alice Toen viert eeuwfeest met nieuwe single: “De laatste noten zijn de mooiste”
Sleep de grootste taart aan, want er moeten veel kaarsjes op: Alice Toen wordt honderd. En als feestvarken zorgt de zangeres en actrice zelf voor de kers op de taart met een heuse eigen single: ‘De eeuw van Toen’. “Muziek is altijd mijn grote passie gebleven”, klinkt het met een kracht die doet vermoeden dat ze straks vlot de honderdtwintig haalt.
(glimlacht) “Prachtig hé! Ik ben er super blij mee. Het was Michael De Cock, artistiek leider van de Brusselse KVS, die met het voorstel kwam. Hij weet dat zingen eigenlijk mijn passie is, zelfs al sta ik eerder bekend als actrice. Nadat hij één van de muzikale voorstellingen zag waarmee ik af en toe nog optreed, kwam hij naar me toe en zei hij: ‘ik ga een liedje voor je schrijven’. En dat heeft hij gedaan. Het is erg mooi geworden vind ik.”
In ‘De eeuw van Toen’ zing je over je leven. Hoe heeft hij die tekst geschreven? Hebt u hem dingen ingefluisterd?
“Dat was niet nodig. Hij kent me al jaren, sinds ik bij Het Arsenaal in Mechelen bij hem speelde. Hij was mijn regisseur, toen. En voor de tekst heeft hij zich eigenlijk meer laten inspireren door wat het betekent om oud te worden. Dat is iets dat dag na dag, uur na uur komt.”
Eigenlijk was u altijd al zangeres, lang voor we u als actrice leerden kennen, niet?
“Dat is zo. In mijn jonge tijd luisterden mijn zus en ik vaak naar de radio, waaronder de klassieke uitzendingen op BRT1. Dan hoorden we operafragmenten. Zo kenden we zowel de levensliedjes als de mooie klassieke aria’s, en we zongen alles na. We zaten ook samen in een koor. En die liefde voor muziek is altijd gebleven.”
Waarom bent u dan toch voornamelijk actrice geworden?
“Omdat ik absoluut theater wilde spelen. En dus rolde ik in de kamertoneelbeweging, en daar kwam zingen sporadisch bij. Omdat ik dat graag deed. En ondertussen leerde ik acteren bij Luc Philips in het conservatorium. Nu ben ik te oud geworden voor theater. Ik ben niet mobiel genoeg meer om nog 35 reisvoorstellingen te doen, maar zingen, dat kan ik nog wel. En ik maak er een punt van om dat nu nog even te doen.”
Ik had begrepen dat er nog meer liedjes zijn dan enkel ‘De eeuw van Toen’?
“Door dat ene nummer zijn we beginnen nadenken, en stelden we vast dat ik eigenlijk al een klein programma heb met wat ik af en toe nog breng op een podium. Samen met een zangeres en een gitarist heb ik een aantal liedjes gekozen die ik graag hoor, en die we brengen. En ja, die zouden samen met de single misschien een plaat kunnen worden. Maar dat zijn toekomstplannen.”
Prachtig dat u op uw bijna honderdste nog toekomstplannen maakt.
“Ik zei altijd als Pavarotti zong dat de laatste noten de mooiste zijn. En zo is dat ook in mijn carrière. De laatste van die honderd jaren zijn de fijnste geworden. Gewoon doordat die muziek er nog is.”
Honderd worden blijft bijzonder. Wat is uw geheim?
“Als ik dat wist, zou ik het iedereen vertellen. Ik denk dat je in de eerste plaats positief moet denken. Denk niet ‘morgen gaat het regenen’, want dat weet je niet. Je zult het wel voelen als het zover is, tot dan moet je gewoon afwachten. En verder? Gezond eten. Ik drink ook nauwelijks alcohol, op een glaasje voor mijn verjaardag na. En ik probeer in de mate van het mogelijk toch nog wat beweging te hebben.” (MAVS)
Hartelijk dank, mevrouw Toen. Ik wens u alvast proficiat met uw verjaardag.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier