Nathalie Meskens start allereerste tournee met eigen muziek: “Ik sta daar dus in mijn bloot gat, al zal ik zeker wel wat kleren aantrekken”
Aanstaande vrijdag geeft Nathalie Meskens de aftrap van haar allereerste tournee door Vlaanderen met eigen muziek. “Totaal stresserend en spannend”, geeft de bekende actrice toe, “Maar het verlamt me niet. Integendeel, ik heb enorm veel zin om te knallen.”
Twintig jaar geleden, in 2004, haalde Nathalie Meskens haar eerste job als actrice binnen: de hoofdrol in Kaat & Co. Tegelijkertijd zette ik mijn eerste stappen in de journalistiek. Een van mijn eerste opdrachten? Meskens interviewen. Twintig jaar later zitten we weer tegenover elkaar, allebei twee decennia ouder – in beide gevallen haast niet op te merken – en een goedgevulde carrière (of toch zeker in het geval van Nathalie) rijker.
Voordat we het over carrières hebben: hoe ziet jouw ideale zondag eruit?
“De ideale zondag is geen werkdag, wat in mijn beroep niet altijd evident is. Sinds ik kinderen heb, probeer ik op dagen dat er geen school is zo weinig mogelijk in te plannen. Op zondag word ik wakker zonder wekker en is er geen rush om de kinderen op tijd door de schoolpoort te duwen. De perfecte zondag is er eentje met mooi en droog weer, wat ons de kans biedt om met de kinderen een groen plekje in de stad op te zoeken. Ze fietsen alle twee al en vinden dat ook geweldig. Als moeder vind ik dat een beetje stressy in de stad – je moet echt ogen op je rug hebben – maar het geluk van de kinderen primeert. En fietsen vinden ze de max.”
Met wie zou je graag een zondag doorbrengen?
“Met een paar van mijn favoriete zangeressen: Billie Holiday, Nina Simone en Alicia Keys. En misschien Rihanna om het wat pittiger te maken. Rihanna is zo’n heerlijke bad bitch; ze heeft schijt aan alles. Terwijl ik een enorme pleaser ben.”
Waar bezondig je je aan?
“Ik denk niet dat ik echte zondes heb. Of misschien mijn liefde voor reizen. Ik reis graag en vaak, wat voor het milieu natuurlijk niet zo goed is. Maar ik compenseer mijn vluchten wel door bij te betalen voor zo’n CO2-vergoeding. Dat slaat waarschijnlijk nergens op, maar voor mij is dat een soort gewetensvergoeding.”
Vanaf vrijdag staat je iets heel spannends te wachten: de start van je muzikale tournee door Vlaanderen.
“Klopt. Het is voor mij de eerste keer dat ik met eigen muziek de cc’s in trek. Twee jaar geleden ben ik stap voor stap eigen muziek gaan schrijven en uitbrengen, een grote droom van me. Ik wilde het allemaal niet overhaast doen en wilde genoeg eigen materiaal opbouwen om dit nu te kunnen doen. Over een paar dagen is het dus zover. Hopelijk is dit de start van een groter verhaal en kan ik de tournee in het voorjaar van 2025 hernemen.”
Op de bucketlist
“Ik ben al een paar jaar ambassadrice van Cunina, een vzw die kansarme kinderen in ontwikkelingslanden op de schoolbanken zet. Vroeger ging ik geregeld naar onze partnerlanden, maar nu is het alweer een hele tijd geleden. Ik heb in Oeganda een petekind, al jarenlang, dat nu op haar 16de afstudeert en verder wil studeren in de geneeskunde. Een superslim kind. Hoe cool is dat! Ik wil haar echt heel graag ontmoeten en dus staat een tripje naar Oeganda heel hoog op de bucketlist.”
Iedereen kent je als actrice. Heb je het gevoel dat je als zangeres van nul moet beginnen?
“Ja, dat gevoel heb ik zeker. En op zich is dat ook een heel leuk gevoel. Het is heel spannend om mensen die mij al zo lang kennen als actrice nu onder te dompelen in een nieuw verhaal. Bovendien ga ik heel kwetsbaar op dat podium kruipen, met zelfgeschreven en autobiografische nummers. Ik sta daar dus in mijn bloot gat, al zal ik zeker wel wat kleren aantrekken (lacht). Zingen is wat dat betreft totaal anders dan acteren: ik kan me niet achter een personage verstoppen. Ik vertel mijn eigen verhaal, over mijn eigen angsten en demonen. En dat is toch wel eng.”
Wat wil dat zeggen over je acteercarrière? Komt die nu op het tweede plan?
“Nee, niet per se. Ik heb in het voorjaar nog een fictieserie gedraaid, Sterregem, een soort Tegen de Sterren op. En ik vond het heerlijk om opnieuw op een set te staan. Ik was er ook klaar voor. Voorheen wilde ik zoveel mogelijk tijd met mijn kinderen doorbrengen, die toen nog zo klein en kwetsbaar waren. Maar in het voorjaar gingen ze alle twee naar de kleuterschool en had ik het gevoel: ik mag weer acteren. Ik vind het nog altijd zalig om te doen, maar ik voel wel dat de tijd nog niet rijp is om bijvoorbeeld een Danni Lowinski te maken, waarbij ik maandenlang om vijf uur ’s morgens naar de set vertrok en pas om 9 uur ’s avonds terug thuis was. Dat wil ik mezelf en mijn gezin momenteel niet aandoen. Fictie kan dus wel weer, maar het moet binnen mijn leven passen. Ik ben niet meer alleen; ik maak geen beslissingen meer zonder na te denken. Maar ik ben wel keiblij en dankbaar dat ik nog kansen krijg. Ook in het theater bijvoorbeeld. In november ga ik repeteren voor een nieuwe Studio 100-musical.”
Hoe groot is de knaldrang momenteel?
“Heel groot, en dan in de eerste plaats voor mijn muziek. Ik heb eergisteren mijn eerste single Don’t take me for granted gelanceerd, waarvan ik hoop dat iedereen ze nu met De Zondag in de hand aan het beluisteren is. En over een paar dagen start eindelijk mijn tournee. Ik heb nog nooit zo hard gehoopt dat de zalen vol zitten.”
Concertdata en tickets voor de muzikale tournee van Nathalie Meskens vind je op www.greenhousetalent.com/benl.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier