Een paar fijne collega’s van mij hebben de voorbije weken een behoorlijk irritant kantje van mij mogen ontdekken: ik ben een fanatiek competitiebeest. Om de werknemers wat meer aan het bewegen te krijgen, en ook om het groepsgevoel te versterken, is er deze maand een heuse stappenchallenge bij ons op het werk. We worden allen aangemoedigd om deze maand zoveel mogelijk te wandelen, en onze stappentellers zijn nu verbonden met een app die onze sportieve inspanningen rangschikt. The game is on! En hoe…
Charlotte, de baas van Joe, heeft mij overtuigd om deel te nemen in haar team, maar daar heeft ze wellicht al lang spijt van. Niet omdat ik te weinig stap – integendeel. Wel omdat ik zo’n fanatiekeling ben. Ik doe niet zomaar mee aan competities: ik wil altijd scoren. Het zit zo: bij groepssport in de middelbare school werd ik bijna altijd als laatste gekozen, en het lijkt wel alsof ik vandaag superhard revanche wil nemen. Deelnemen is voor mij heus niet belangrijker dan winnen. Daarom wandel ik deze maand nog veel meer dan gewoonlijk. Ik ben belachelijk fanatiek. ’s Morgens om half vier sta ik thuis al op de loopband, na mijn radioshow trek ik nog uren de bossen in, en sinds maandag ligt er zelfs een loopbandje in de studio. Als jullie muziek horen, wandel ik. Ik scoor op die manier massa’s stappen voor mijn team – en dat lijkt prima.
Maar ik eis dat dus ook van de andere teamleden. Tom, de producer van onze ochtendshow, is een topkerel. Maar hij heeft zich onder lichte dwang bij ons wandelteam aangesloten, en tsja… ‘stappen’ betekent voor hem vooral pintjes pakken op de Oude Markt in Leuven. Hij haalt ons gemiddelde dramatisch naar beneden, en dat steek ik hem vaak door. Voor mij is het een erezaak om hoog te eindigen. Middelmaat is geen optie. Alles moet altijd all the way. Dat de collega’s meer gaan bewegen was het opzet van de challenge, en dat doet ons team. Maar ik wil meer. Beter. Straffer. Ik denk dat mijn turnleraar van veertig jaar geleden zijn ogen niet zou geloven als hij deze fanatieke vijftiger bezig zou zien. Gek competitief mannetje dat ik ben geworden…