Radiomaker Sven Ornelis staat elke week stil bij het kleine of het grote nieuws.
Deze week maakte CD&V mij goedgezind met hun voorstel om kleine dorpen in ons land opnieuw wat ademruimte te geven. Want in veel van die dorpen vind je geen bakker, slager, groenteboer of kruidenier meer. Mensen moeten hun inkopen doen in grotere steden, supermarkten of online. Ook cafés verdwijnen één voor één. Dat is jammer, want die kleine zelfstandigen verkochten niet alleen pistolets, droge worsten en pintjes met een mooie kraag, ze boden ook een warme babbel en de sociale samenhang die een dorp zo bijzonder maakt.
Vandaag zijn dorpen vaak slaapdorpen waar mensen in hun keurig verzorgde tuin het leven vieren, liefst zonder de buren al te veel te storen. Het leven van vroeger is er niet meer. Ik was een kind eind jaren zeventig toen mijn pepe Pierke me ‘Het Dorp’ van Wim Sonneveld liet horen, pure nostalgie uit de jaren zestig. Het lied mijmerde over nog vroeger, over een dorp dat wij ons niet eens kunnen herinneren, maar dat toch voelt alsof het ooit van ons was. Dat gevoel, dat dorpen niet meer zijn wat ze ooit waren, is dus van alle tijden.
Te hard vasthangen aan nostalgie, die vaak meer te maken heeft met onze onbezorgde jeugd dan met de realiteit, helpt dorpen niet vooruit. Cafés komen niet terug als niemand er nog zin in heeft, bakkers en slagers verlaten dorpen omdat het een keiharde stiel is en omdat grote ketens vaak goedkoper en toch behoorlijk kwalitatief kunnen werken. Misschien dat lagere taksen en minder regels, om zelfstandigen opnieuw kansen te geven in dorpen, een verschil kunnen maken. Ik hoop het.
Niet omdat alles vroeger beter was, maar omdat de knusheid en de menselijkheid van kleine dorpen naar de toekomst toe enorme troeven kunnen zijn. In een wereld die onzeker en soms beangstigend lijkt, zijn plekken waar je kinderen kunnen opgroeien met groenten van het veld, melk van de boer, croissants op fietsafstand en een pintje van een cafébaas die je naam kent, goud waard. Dorpen moeten geen ansichtkaarten vol herinneringen zijn, maar plekken zijn waar het veilig en aangenaam leven is, ook morgen en overmorgen.