Voor ons was het weer een zomervakantie vol kleine gelukjes. Cruisen door het zuiden van Frankrijk, op de accordeonfiles en de ellende aan de péagestations na, is voor mij puur genieten. In de auto staan dan altijd Franse chansons op, en van de Alpen tot de Pyreneeën, van de Ardèche tot aan de Côte d’Azur, ontdekken we dorpjes waar de tijd nog trager lijkt te tikken dan het verkeer zelf. Op doorreis sliepen we twee nachten in Lou Calen, een charmant hotel in Cotignac, een verborgen parel in de Provence waar ik tot deze zomer nog nooit van had gehoord. En daar, in een zalige kamer met uitzicht op de vallei en de heuvels, beleefde ik het mooiste geluksmoment van deze zomer, om in te kaderen. De lieve dame die ons ontving, zei met een glimlach dat ze speciaal voor ons de Joe Dassin-suite had klaargemaakt. De beroemde chansonnier had een bijzondere band met Cotignac. In 1968 trad hij er op, hij raakte bevriend met de oprichtster van het hotel en kwam er daarna tientallen keren logeren. In 1978 vierde hij er zelfs zijn huwelijk. Vandaag draagt zijn favoriete kamer nog steeds zijn naam. Aan de muur hangt een tekening van de zanger, en op de haard staat in sierlijke letters geschilderd: ‘Elle m’a dit d’aller siffler là-haut sur la colline’. De liedjes van Joe Dassin, de Frans-Amerikaanse zanger met de prachtige stem, ken ik bijna allemaal uit mijn hoofd, en vooral uit mijn hart. Hij werd amper 41, veel te jong voor zo’n icoon. Dat ik nu, op mijn 52ste, twee nachten met mijn liefste mocht slapen in zijn favoriete suite, maakte me onverwacht emotioneel.
Ik zette de chansons van Joe Dassin op via Spotify en keek naar de wolkjes die dreven aan de blauwe hemel van de Provence. Het was eind juli, maar ik neuriede ‘L’Été Indien’ al zachtjes mee. En toen ik later, ‘Là-haut sur la colline’, wandelde met zicht op ‘Le Rocher’, de indrukwekkende 80 meter hoge kalkstenen wand die het dorp domineert en die dateert uit de tijd van vulkanische activiteit in de regio, dacht ik: jongens toch, wat leef ik graag, en wat wil ik dat nog lang blijven volhouden…