We begonnen de voorbije week met de nationale feestdag. Intussen zijn we zes dagen verder en vieren we bijna weer de helft van de zomervakantie. Misschien heb jij intussen een verjaardag gevierd, een jubileum, of vier je elke dag je groot verlof. Toch wil ik gewoon nog even terugkomen op die 21ste juli 2025. Toch weer een dag om nooit te vergeten in de geschiedenis van ons kleine, krankzinnige landje, waar volgens Magritte een pijp geen pijp is en eigenlijk vandaag nog steeds weinig is wat het lijkt.
Ik werd bepaald vrolijk van dat voortdurend applaudisserende gezelschap rond Zijne Majesteit de Koning bij het militaire defilé. Het was me toch ook een zootje ongeregeld bij elkaar. De halfzus van de koning in haar rode lederen kunstverpakking. Jaren moeten vechten voor erkenning, en nu zij aan zij statements maken, hij voor Gaza, zij voor de LGBTQ-rechten. Zelfs de broer van de koning, de hondjesvriend, was weer van de partij. Blijkbaar is hij nog altijd geen Italiaan geworden, al was dat wel zijn grote droom. Weg van alles.
De premier, die al jaren zegt dat dit land niet werkt en eigenlijk geen Belg wil zijn, stond daar maar te klappen en te klappen, terwijl hij die nacht niks geslapen had. Wat een karakter, die Vlaming. En nog de mooiste van allemaal: de minister van Defensie die samen met de koning de troepen stond te aanschouwen. Het is diezelfde man die drie jaar geleden nog op Twitter had gezet: “Ik ga nooit naar 21 juli-festiviteiten. Ik draag nooit een tricolore sjerp. Portretten koning/koningin verwijderd de dag dat ik burgemeester werd. Vlaanderen vrij.”
Kijk, heel dat podium is toch zonder iets te zeggen de mooiste stand-upcomedy die je maar dromen kan. Natuurlijk mogen mensen van gedachte veranderen. Natuurlijk is een beetje inconsequentie wijs. Als we eerlijk zijn, veranderen we allemaal wel eens van principe. Maar zo’n koning moet toch echt wel gedacht hebben: ik ben toch maar mooi de leider van het zotste ponykamp ter wereld. En daar stiekem van genoten hebben.
België, vrij vertaald naar Magritte: neen, dit is geen land. Mooi landje wel. Ik hou ervan.