Goeiemorgen,
“Dus, ‘s ochtends stel je gewoon je gps in en vertrek je? Zonder vooraf je route te bekijken?”, vroeg ze. Zo te horen vond ze het zowel amusant als knettergek. “Maar nee, ik ga vooraf wel eens kijken”, sputterde hij nog tegen, maar zijn neenknikkende echtgenote maakte meteen duidelijk dat hij dat meestal niet doet.
Ik had een etentje met vrienden, en natuurlijk kwam het gesprek op de reizen die we deze zomer nog gepland hebben. ‘Of niet gepland’, hoor ik de vriendin hier meteen bij denken. Zij behoort duidelijk tot de superplanners, de groep reizigers die alles tot in de puntjes uitstippelen. De bestemming, de hotels (dit jaar maken ze een roadtrip) en álle dingen die ze onderweg zullen doen. Ik heb het haar niet gevraagd, maar ongetwijfeld heeft ze ook een lijst klaar met restaurants die goede reviews hebben, en een lijst met restaurants waar ze zeker nooit wil binnenstappen.
Hij is dan weer een go-with-the-flow-vakantieganger. De bestemming staat vast, maar voor de rest zal hij het ter plekke wel zien. Of niet zien, omdat hij gewoon niet weet dat het er is.
Zelf zit ik er ergens tussenin, al ben ik van nature een niet-planner. Door een land reizen met tent en rugzak, waarin alleen de dag van aankomst en de dag van vertrek vaststaan: heerlijk! Tot die ene regenzomer, waarbij ons plan was om te rijden naar dat ene kleine stukje Frankrijk waar het wel goed weer was. En heel Frankrijk blijkbaar hetzelfde dacht. Onderweg probeerden we een hotel te boeken, maar bleek alles volzet. In de auto slapen was geen optie, met twee kinderen van 3 en 1. Tientallen telefoontjes − smartphones en booking.com bestonden nog niet, gsm’s gelukkig wel − én heel wat gestress later vonden we een hotel dat wel nog kamers had. Prachtige plek, maar één nachtje daar zou ons bijna ons hele vakantiebudget kosten. Nood breekt wet, of in dit geval budget. Of toch bijna. Op onze lijst stond nog één ander adresje: een tweesterrenhotelletje. En ook daar hadden ze − gelukkig voor ons budget − nog een kamer vrij.
Het hotel was sjofel, maar proper. En de hotelbaas een echte schat. Hij legde ons een week lang in de watten, sleurde zelfs zijn eigen microgolfoven drie trappen naar boven zodat wij ‘s ochtends vroeg makkelijk het flesje melk van de jongste konden opwarmen. Het werd een prachtige vakantie, al heb ik mezelf toen wel beloofd dat ik me die stress van het niet vinden van een hotel nooit meer zou aandoen. En dus ben ik een go-with-the-flow-planner geworden. Onze verblijfplek ligt vast, ik zoek vooraf op wat er in de buurt te zien en te doen is, maar laat het weer en de goesting van de dag beslissen. Dat, en de tips van de locals. Beter dan alle mogelijke reviews!
Geniet van deze zondag,
Reageren? sandra.rosseel@roularta.be