‘Gezocht: superfans van De Zondag.’ Die kleine oproep leidde tot honderden mails en berichten. Van vrienden die samenkomen om onze krant te bespreken tot koppels die puzzelwedstrijdjes spelen met elkaar. We kozen er enkele reacties uit om met jullie te delen… Elke week lezen meer dan een miljoen mensen De Zondag: maak alvast kennis met deze superfans!
Marida Godderie geeft les in het volwassenenonderwijs, bij Ligo Limino in Genk. Elke dinsdag- en donderdagnamiddag komt ze samen met een groep vrouwen van Marokkaanse afkomst, tussen 65 en 85 jaar, die Nederlands willen leren. “Hun doel is om de taal genoeg te beheersen om zich er in het dagelijkse leven mee te kunnen beredderen, om boodschappen te doen bijvoorbeeld”, legt Marida uit. En daar blijkt De Zondag een handige hulp bij te zijn. “Ik neem elke zondag de krant mee van bij de bakker en gebruik de artikels eruit in mijn lessen. Die kan ik gemakkelijk uitknippen en de grote titels zijn goed leesbaar voor de al wat oudere dames. Het is voor ons doel echt prima didactisch materiaal, veel handiger dan dikke boeken over zware onderwerpen dat zouden kunnen zijn. De artikels zijn ook altijd in een begrijpelijke taal opgesteld en zijn herkenbaar. Aan de hand van sleutelwoorden prikkel ik de vrouwen om meer over een onderwerp te lezen en er samen over te praten. En dat kan dan over alles gaan: over het weerbericht, maar net zo goed over een onderwerp uit de actualiteit.”
Marida’s lesdag is geslaagd als de cursisten met een fijn gevoel weer naar huis kunnen gaan. “Ze hebben het initiatief genomen om bij Ligo naar de les te komen en om bij te leren, hebben sociaal contact gemaakt én kunnen weer meepraten over wat er in de wereld gebeurt: dat vind ik een heel mooie missie”, vertelt Marida. Op 1 december gaat Marida met pensioen en gaat dan definitief in Middelkerke wonen, waar ze nu al een woning heeft. “En daar zou ik ook in de toekomst graag senioren, maar misschien ook kinderen, Nederlands willen blijven leren”, klinkt het enthousiast. Mét De Zondag in de hand.
Jos Verdonck, al 25 jaar adverteerder: “We zien dat heel veel mensen deze krant lezen”
Dat onze krant zijn 25ste verjaardag kan vieren, hebben we mee te danken aan onze vele trouwe adverteerders. Jos Verdonck bijvoorbeeld is er sinds het prille begin bij.
“Verdonck Professional Partners is een gespecialiseerde HR-partner bij het beoordelen van managementprofielen en spilfiguren binnen bedrijven en non-profitorganisaties”, duidt Jos Verdonck.
“We adverteerden al in De Streekkrant toen we in 2000 ook uitbreidden naar De Zondag, vanwege het grote lezersbereik. We werkten toen systematisch met advertenties om ook profielen voor hogere functies in te vullen. We zien dat effectief heel veel mensen deze krant bekijken en lezen. Iedereen gaat op zondag immers naar de bakker, ook directeurs van scholen of bedrijfsleiders bijvoorbeeld. Wij zijn vooral actief in West- en Oost-Vlaanderen. Regionaal kunnen adverteren, is dan ook een van de redenen waarom we voor De Zondag kiezen.”
“In 25 jaar tijd is er natuurlijk veel veranderd. Wij combineren op vandaag vanuit een multimediale insteek advertenties in De Zondag met sociale media. Het is voor ons een en-en-verhaal. De advertenties gebruiken we nu vooral om bijkomende instroom te genereren en ook latent werkzoekenden te triggeren. Ondertussen is met mijn zoon Ward Verdonck en met Maarten Ghesquiere de volgende generatie aan de slag in ons bedrijf. Volgend jaar bereik ik de pensioengerechtigde leeftijd, maar ik blijf me ten dienste stellen van het bedrijf. Of ik dan wat meer tijd zal hebben? Sowieso is De Zondag bekijken het eerste wat ik op zondagmorgen doe.” (VVHR)
Oskar Seuntjens, van jonge lezer tot parlementair: “Door de politieke interviews te lezen, kreeg ik interesse in politiek”
Pas 25 was Oskar Seuntjens toen hij verkozen werd in de Kamer van volksvertegenwoordigers en er voorzitter van de Kamercommissie Energie, Leefmilieu en Klimaat werd, meteen de jongste commissievoorzitter ooit in de geschiedenis van de Kamer. Vandaag, twee jaar later, leidt hij de Vooruit-fractie in de Kamer en zetelt hij in de gemeenteraad van Antwerpen. Voor een jongeman die eigenlijk profvoetballer wilde worden en politiek allesbehalve boeiend vond, een merkwaardige carrièrewending. Die hij deels aan De Zondag te danken heeft. “Toen ik nog thuis woonde, vóór ik ging studeren, ging mijn vader steevast koffiekoeken halen op zondag, en dan bracht hij ook De Zondag mee”, herinnert hij zich. “Daarin ging ik dan snel door het sportnieuws, maar na een tijdje begon ik toch ook de politieke interviews te lezen. En dan maakte ik me behoorlijk druk over sommige uitspraken, en ging ik meer nadenken over wat er aan de hand is in de wereld. Ergens maakte dat mijn interesse voor politiek los, en die is de voorbije jaren wat uit de hand gelopen”, lacht hij. De verkiezingen van 2019 duwden hem definitief over de drempel om zelf in de politiek te stappen.
Dat de politieke interviews van Paul Cobbaert in deze krant daartoe hebben bijgedragen, wijt hij aan de heel menselijke manier waarop ze gebracht worden. “Paul gaat wandelen met iemand, praat op een heel persoonlijke manier met de mensen die hij interviewt… Ik vond het wel leuk toen hij me, toen ik nog maar net in het parlement zat, vroeg voor een van mijn eerste politieke interviews. Het voerde me echt terug naar de zondagen van vroeger, toen ik die interviews zat te lezen, en nu stond ik er zélf in!” Hij herinnert zich ook nog een interview met Melissa Depraetere naar wie hij opkijkt, maar doorgaans was het vooral toch het ritueel van ‘politiek lezen op zondag’ dat hem bijblijft. “En het feit dat ik me daar soms heel hard over opwond dus”, lacht hij.
De interviews zetten de toon ook wel in politiek Vlaanderen, meent hij. “De uitspraken die daarin staan, slingeren de politici nadien niet zelden naar elkaars hoofd in het parlement. Ja, die stukken worden zeker gelezen.”
En als hij het politieke interview achter de kiezen heeft, leest Oskar alles wat er in De Zondag staat over voetbal. “Dat gaat er niet meer uit, neen.” Het vaste ritueel van toen hij nog bij zijn ouders woonde, houdt hij nu weliswaar iets minder goed in stand. “Het hangt er maar van af wat ik de avond voordien heb gedaan, maar ik probeer nog altijd op zondag bij de bakker te geraken. Alleen is dat soms ook net te laat om nog een exemplaar van De Zondag te bemachtigen. Maar dan ga ik een koffie drinken op café en neem ik een screenshot van wat ik wil lezen.” Al kan hij natuurlijk ook gewoon naar dezondag.be surfen en de krant daar online lezen.
Martin Van Swol en Christiane Van Acker, trotse ‘postbodes’: “Ik geef De Zondag aan al mijn buren”
Christiane Van Acker (70) en Martin Van Swol (85) ontmoetten elkaar als weduwe en weduwnaar. Als buren gingen ze al eens bij elkaar op de koffie, praatten over hun overleden echtgenoten, maar groeiden ook naar elkaar toe. Sinds drie jaar wonen ze in de Groep van Assistentiewoningen Dobbelhof in Gent: op dezelfde verdieping, vlak bij elkaar. “We eten samen bij Martin, ’s avonds kijken we televisie bij mij”, schetst Christiane hun situatie. “En dat gaat prima, we wonen hier heel graag.”
Door de week gaat Martin ’s ochtends een koffie drinken in de Mokabon vlak bij de Vrijdagmarkt. Op vrijdag verkast hij naar De Oude Markt, en op zondag naar de markt op het Van Beverenplein, waar hij vroeger woonde. Maar die zondagen begint hij steevast om 6.30 uur met het halen van koffiekoeken bij bakker Van Hecke, waar hij dan meteen ook een 20-tal exemplaren van De Zondag meeneemt. “Die schuif ik dan bij de medebewoners van ons complex onder de deur of ik stop ze tussen de deurklink. Want wie later bij de bakker arriveert, heeft doorgaans nog maar weinig kans om aan De Zondag te geraken. Daar zijn ze me dankbaar voor, maar ik vind dat geen moeite. Ik doe het met plezier. En de buren zijn het intussen zo gewoon dat ze, als er al eens iets tussen komt waardoor ik niet bij de bakker geraak, ze me komen vragen of alles wel in orde is met me”, lacht hij. Martin is overigens een fan van De Zondag van het eerste uur. “Een beetje nieuws op zondag is altijd leuk toch”, vindt hij. “Ik lees graag het sportnieuws, vooral het wielrennen volg ik op de voet. Ik was vroeger vaak de baan op met liefhebbers in het wielercircuit en dat blijft erin zitten.”
Hilde Geuens, trouwe lezer uit Cyprus: “Dankzij jullie hou ik voeling met België”
Hilde Geuens noemt De Zondag haar ‘vaste stukje België op zondag’. Hilde (61) bracht haar jeugd door in Mol, maar woonde daarna jarenlang in Zimbabwe met haar Cypriotische man. “Nadien baatten we een winkel uit in de Abdij van Postel, waar we ook al heel wat mensen gelukkig maakten met De Zondag”, lacht ze. “En nu wonen we sinds twee jaar op Cyprus, waar we als zelfstandigen vooral Brugse kazen importeren. Daarnaast geef ik elke voormiddag lessen kunst en Engels aan kinderen van een internationale school.” Een wereldburger kortom, die niettemin graag voeling met haar thuisland houdt. “En daar is De Zondag geknipt voor”, weet Hilde, die de krant elke zondag online leest. “Ik kijk ook wel naar het nieuws, en zelfs naar Blokken, maar door De Zondag blijf ik echt op de hoogte van wat er zich afspeelt in het gewone leven en hou ik voeling met de mensen daar. Want mijn familie woont nog altijd in België. Ik vind het fantastisch dat een krant er al zo lang in slaagt om haar lezers te boeien én te verbinden.”
En Hilde leest De Zondag bíjna van a tot z. “Zelfs de kleine stukjes in de zijlijn screen ik altijd snel even. De politieke interviews vind ik interessant omdat ze me soms anders naar een onderwerp doen kijken. Het zijn heel ‘menselijke’ gesprekken en daar hou ik wel van. Maar ook alles over koken vind ik heerlijk om te lezen. Het sportnieuws boeit me iets minder, maar dan nog: interviews met bekende namen lees ik dan vaak toch wel. Nee, ik ben fan van De Zondag. Het blijft echt een krant ‘onder mensen’.”