Radiomaker Sven Ornelis staat elke week stil bij het kleine of het grote nieuws.
We zijn dus gesprongen. De voorbije nacht. Springen, deden we, zoals in het Engelse woordje “spring” van twee uur naar drie uur. Een uurtje vooruit. Van wintertijd naar zomertijd, en dat ga je de komende tijd echt wel merken. Want er waren, ondanks het lelijke kwakkelweer van de voorbije weken, de voorbije dagen toch tekenen dat het nu niet al te lang meer kon duren. Die bloesem overal! Zo mooi! Zonde dat al dat roze en geel zich al in het grijs van maart stond uit te sloven, maar bij de minste zon maakte zoveel poging tot lente mij al gelukkig. De vogels ook. Die gasten hebben er goesting in. Wanneer ik rond halfvijf de garage openmaak om naar het werk te rijden, zijn zij al een soort van ochtendradio aan het maken, live in de ether, vanuit de takken van alle bomen in het bos waar ik woon.
En sommige mensen beginnen ook wat zottekes te doen. Een koning die zomaar een plank in twee mept, die heeft toch ook last van lentekriebels? In de herfst hak je hout met een bijl voor het haardvuur, maar in de lente denk je weer de kracht van een jonge atleet te hebben, en mep je als een puber. Aanstekelijk hoor. Nog mooier ware geweest wanneer zijne majesteit als een echte taekwondo-beoefenaar een gat in de lucht had gesprongen, en met zijn voet had uitgehaald. Omdat springen in de lente het ultieme is. Maar we mogen ook niet te veel verwachten. Eén zwaluw maakt de lente niet. We moeten nog aprilse grillen ondergaan, dat is wel zeker. Maar we mogen, nu het zomeruur weer daar is, ook wel weer beginnen hopen en plannen. Volop asperges eten. De barbecue moet nu echt schoongemaakt worden, de stoelen mogen op het terras, en voortaan moet er voor noodgevallen weer constant een flesje rosé in de koelkast in elk Belgisch huis. Wedden dat de koning op zijn terras tegen zijn Mathilde zegt: ‘nu de vorst langzaam verdwijnt, wat hebben we voor lekkers op de plank, liefje?’ En dat zij de tapas bovenhaalt en ze samen dan klinken op de lente. Ik wens het die guitige twee toe, daar in Laken, en u ook. Santé. Op het zomeruur!
Groeten Sven Ornelis.