“Beste Philippe Muyters, ik schrijf u dit briefje omdat ik weet dat u bekommerd bent om de topsport in dit land”

Paul & de Politiekers is de wekelijkse rubriek van onze politiek journalist Paul Cobbaert. In zijn column op dinsdag gaat hij geen thema uit de weg.

Briefje aan Philippe Muyters.

Beste minister van Sport, beste Philippe Muyters,

Ik voel me zo vrij u een briefje te schrijven. Uit een diepe bezorgdheid voor de sport in ons land. U hebt mij eens verteld dat u elke zondagochtend trouw om pistoletjes gaat en onze krant mee grabbelt. Dan zal u ongetwijfeld weten dat ik sinds deze zomer elke week op zoek ga naar de drijfveren van de mooiste sportpersoonlijkheden van ons land.

Uit diverse wetenschappelijke studies blijkt dat België op sportvlak ondermaats presteert in vergelijking met andere landen. Dat vertaalt zich in een gering aantal medailles op de Olympische Spelen. Mentaliteit is een eerste zaak. Wij zijn te weinig ambitieus, dat is geweten en dat kan u niet verweten worden. Maar steeds opnieuw duikt ook het gebrekkige sportbeleid op. Dat blijkt ook uit de antwoorden van onze grootste sporters als ik hen vraag waarom wij geen topsportland zijn zoals Denemarken en Nederland.

Tomas Van Den Spiegel, onze meest succesvolle basketballer, u kent hem vast, zei weliswaar met een kwinkslag dat hij graag minister van Sport zou worden, maar hij meende doodernstig dat hij zinnige dingen zou kunnen zeggen en doen. Over het onnodig complexe sportklimaat in ons land. Over het gebrek aan sportieve knowhow in de structuren. Tia Hellebaut ziet het gebrek aan infrastructuur als een groot probleem, maar kaart vooral de financiële ondersteuning aan. Zij begrijpt niet hoe het kan dat Bloso een reserve van de 4×100 meter meer betaalt dan een Olympisch kampioene. Dat heeft te maken met diploma, ik weet dat wel, maar is dat te rechtvaardigen? Moet de hoogte van het loon niet resultaatgericht zijn? Ook Jaouad Achab zal u in dat verband met veel plezier meer duiding geven. Kim Gevaert betreurt dat de politiek niet harder vecht voor het overleven van de Memorial Van Damme, een cruciaal evenement voor onze atleten, alleen al om de zichtbaarheid voor sponsors en bijhorende fondsenwerving. Ik kan u nog voorbeelden geven.

Beste minister, ik schrijf u dit briefje omdat ik weet dat u oprecht bekommerd bent om de topsport in dit land. Anders zou u mij niet hoogst persoonlijk opgebeld hebben voor een reactie op de noodkreet van Stefan Everts in onze krant over het voortbestaan van zijn sport. Ik heb voor u geen kant-en-klare-oplossing, ik ben dan ook geen kenner, slechts een liefhebber, maar misschien moet u wel eens meer uw oor te luister te leggen bij die mensen. Zie hen niet als een concurrent voor uw positie, Tomas zei het mij al lachend, echt waar, maar zij kunnen u helpen. Rio ’16 is wat kortbij, maar zou het niet leuk zijn als in Tokio ’20 wat minder het Wilhelmus en wat meer de Brabançonne door onze living toetert, zelfs voor u als Vlaams-nationalist?

Groet!