Paul en de Politiekers: “Het kan nog goed komen met Joke Schauvliege”

Paul & de Politiekers is de wekelijkse rubriek van onze politiek journalist Paul Cobbaert. In zijn column op dinsdag gaat hij geen thema uit de weg.

Weg met die debatfiches

Ik heb medelijden met Joke Schauvliege (CD&V), heden Vlaams minister van Natuur. Niet zozeer omdat ik haar ervan verdenk haar dossiers niet te kennen, zoals intussen driekwart van Vlaanderen doet (ik onderdrijf), maar omdat ik haar ervan verdenk moeite te hebben om haar debatfiches uit het hoofd te leren.

Donderdag was Schauvliege te gast in Terzake. Ze mocht er zich verdedigen tegen de snoeiharde kritiek van Wouter Deprez. En Schauvliege stond vlijmscherp. Ze zou dat stukske comediant eens goed de les lezen. Wat denkt die halve Zuid-Afrikaan wel. Natuurlijk zou het Limburgse transportbedrijf Essers uitbreiden en natuurlijk zou dat op de plek gebeuren waar nu enkele bomen in de weg staan. Essers is namelijk een watergebonden bedrijf en de plek waarvan sprake bezit water. Voila, Deprez, en gij nu.

Tot de aap de mouw uit kroop. Blijkt dat Essers helemaal geen watergebonden bedrijf is en er op die plek helemaal geen water is. Valt dat lelijk tegen. Haar betoog het water in. Schauvliege kreeg wederom de drek over zich heen. Ze kent er niets van, was de teneur. Het was namelijk niet de eerste keer dat zij zo de boot in ging. Wie herinnert zich Matthias Schoenmakers niet? Of Zjef Genie? ‘Joke Schauvliege geeft me de kracht te geloven in het feit dat je niet de slimste of de beste hoeft te zijn om het toch ver te schoppen’, tweette mijn goede collega Bas.

En toch, neen, ik denk dat zij haar dossiers heus wel kent. Máár: dat ze er niet in slaagt haar debatfiches, haar ingeramd door haar communicatiedienst, van buiten te leren. Of toch niet om ze onder druk van een camera of een publiek foutloos af te rammelen. Zeven maanden geleden vroeg ik Schauvliege iets over de klimaatinspanning van ons land. Toen Terzake-anker Annelies Beck haar donderdag diezelfde vraag voorschotelde, nam ik de proef op de som. Even de pauzeknop indrukken, mijn eega uit mijn interview van toen voorlezen wat Schauvliege zo meteen zal antwoorden, en twee minuten later inderdaad beseffen: debatfiches. Quod erat demonstrandum.

Een kleine tip voor haar entourage. Laat Joke (jullie mogen Joke zeggen) wat meer haar spontane zelf zijn. Ram haar geen vooraf geprogrammeerde antwoorden meer in de strot. En het kan allemaal nog goed komen. (PS/ En mocht nu zijn dat jullie toch niet met debatfiches werken, dan zit je met een groter probleem.)