Ontbijtbabbel met zangeres Lisa del Bo: “Ik heb mijn geloof nooit onder stoelen of banken gestoken”

Ooit scoorde ze een monsterhit met ‘Liefde is een kaartspel’, maar meer dan een kwarteeuw later is Lisa del Bo nog lang niet uitgezongen. Eergisteren dropte de Limburgse zangeres haar nieuwe album ‘Niet alleen’, een religieuze – of toch op z’n minst spirituele – plaat, waarmee ze straks weer volk naar de kerk hoopt te lokken.

Diep in het Limburgse hinterland, in het landelijke Mopertingen om precies te zijn, staan Lisa en haar man Joske me bij aankomst al enthousiast op te wachten. Of ik een glaasje champagne lust – want dat past toch wel bij zo’n zondags ontbijt – en een kop koffie, een glas versgeperst sinaasappelsap, een pistolet en een stuk chocolade in de vorm van een paashaas? Voor echte gastvrijheid moet je in Limburg zijn, zoveel is duidelijk. Voor een bijzonder gesprek overigens ook, want al snel gaat het over geloof, het Eurovisiesongfestival en hoe Johnny Logan ooit – per vergissing – het nummer Why Me? , dat hij aan Lisa del Bo beloofd had, wegschonk aan Linda Martin. Die er in 1992 ook nog dat Eurovisiesongfestival mee won! “Ik heb dat nooit eerder aan iemand verteld, maar nu mag het wel geweten zijn.”

Laat ons beginnen met de actualiteit: je bracht vrijdag een nieuw album uit. Na ‘Lisa Gelooft’ een tweede ‘inspirerend’ album. Sinds wanneer ben jij die religieuze weg ingeslagen?

“Dat gaat eigenlijk terug naar 2016, toen ik een album maakte voor de 20ste verjaardag van Liefde is een kaartspel . Ik had daar toen voor het eerst een religieus nummer opgezet. Niet veel later ben ik met de voorzitter van de Virga Jessefeesten in Hasselt gaan praten om een concertje te organiseren. En wat bleek? De kerk waarin dat concert plaatsvond, was onmiddellijk uitverkocht. Toen Joske (haar man, red.) en ik na dat optreden naar huis reden, zei hij: hier moet je iets meer mee doen. En zo is in 2018 Lisa Gelooft geboren, met de steun van Kerk & Leven. Met die cd ben ik op tournee gegaan in heel Vlaanderen. In totaal heb ik in een vijftigtal kerken gespeeld. En telkens waren die kerken tot de nok toe gevuld, goed voor samen 15.000 bezoekers. Ongelooflijk! Iets later, in coronatijden, begon ik weer religieuze – of toch spirituele – liedjes te verzamelen. Zo is Niet alleen gegroeid, een album dat we afgelopen september al uit wilden brengen, maar dat omwille van de pandemie toch nog even uitgesteld werd. Nu is het er dus eindelijk.”

Ben je altijd zo gelovig geweest?

“Absoluut. Het kruisje dat ik nu rond mijn nek draag, had ik ook aan op het Eurovisiesongfestival in 1996. Ik heb twintig jaar lang het kinderkoor geleid hier in het dorp. Ik vond dat een schone geste om iets terug te geven aan Onze-Lieve-Heer. Ik ging en ga nog steeds naar de kerk en heb mijn geloof nooit onder stoelen of banken gestoken. Ik heb daar echt veel aan, aan mijn geloof. Het heeft van mij een mild persoon gemaakt, iemand die steeds minder oordeelt en veroordeelt. Dat voelt heel prettig. Ik gun iedereen ook het beste, wat tegenwoordig steeds minder gebeurt. Kijk maar naar iemand als Poetin. De mildheid is ver te zoeken in de wereld.”

Had je het eigenlijk verwacht, dat je met religieuze muziek zou scoren? En de kerken laten vollopen?

“Nee, helemaal niet. Ik ben hier met een heel klein hartje aan begonnen. Nadat het eerste album was uitgekomen, stond ik versteld van de opkomst in die kerken. Ze liepen vol, en niet alleen met oudere mensen. Ik sta daar trouwens niet op het podium om mensen te bekeren, dat is niet mijn bedoeling. Ik wil hen gewoon laten genieten van mooie muziek en hen laten zien hoe ik mijn geloof ervaar.”

Over exact tien dagen begint het Eurovisiesongfestival. Kijk je?

“Uiteraard! Ik volg alles wat met het Eurovisiesongfestival te maken heeft. Dat doet me telkens terugdenken aan mijn editie in 1996. Ik had dat van z’n leven niet willen missen, al had het ook wel een keerzijde. Ik had toen een jong gezin en terwijl ik in Oslo zat, deed mijn zoon zijn eerste communie. Het deed wel een beetje pijn dat ik zo’n belangrijke gebeurtenis moest missen. Maar ik besef ook dat mijn deelname de grootste geluksbrenger uit heel mijn carrière is geweest. Overal waar ik kom, moet ik Liefde is een kaartspel zingen, mijn enige echte monsterhit in heel mijn carrière. Nu denk ik nog vaak: hoe heb ik dat eigenlijk gedurfd, zo live voor 300 miljoen kijkers? Maar toen ik terugkwam, voelde ik dat wat er ooit zou gebeuren op muzikaal vlak, dat ze me nooit meer zot zouden kunnen maken. Zo’n deelname valt qua gekheid en intensiteit echt niet te evenaren.”

Wat denk je: makkelijke overwinning voor Oekraïne?

“Als het op welke manier dan ook kan helpen om de oorlog daar te beëindigen, weer vrede te brengen en al die misserie te stoppen, mag Oekraïne zeker winnen. Maar ergens hoop ik dat het Eurovisiesongfestival een muziekwedstrijd blijft en dat de politiek achterwege wordt gelaten. Van mij mag het beste nummer en de beste performance winnen.”

‘Niet alleen’ vind je o.a. bij Standaard Boekhandel of via www.lisadelbo.be. Lisa geeft ook drie kennismakingsconcerten: op 13 mei in de Sint-Pieterskerk in Kuurne, op 14 mei in de Kerk Sint-Anna Heirbrug in Lokeren en op 15 mei in de Heilige Kruiskerk in Hasselt. Tickets en info: lisadelbo.be.