Sportjournalist, televisie- en theatermaker Ruben Van Gucht: “Geen Ronde van Vlaanderen, dat voelt heel raar aan ”

Het is precies 100 jaar geleden dat de Olympische Spelen in Antwerpen plaatsvonden. Reden genoeg dus voor sportjournalist Ruben Van Gucht om het vijfde seizoen van zijn ‘De kleedkamer’ aan het grootste sportevenement ter wereld te wijden. “Een groot voordeel: we hebben nu eindelijk vrouwen in De kleedkamer. Veel vrouwen zelfs.”

Het is nog vroeg in Brussel wanneer ik Ruben Van Gucht voor het ontbijt tref. Maar zelfs zo’n vroeg uur is voor de 33-jarige tv-maker geen excuus om er niet piekfijn uit te zien. Om door een ringetje te halen, as always. Maar we zijn hier niet om het over zijn ietwat dandy kledingsmaak te hebben – hoewel dat straks nog aan bod komt. Ons gesprek gaat in de eerste plaats over De kleedkamer, dat binnenkort van start gaat. En uiteraard over het coronavirus. Want dat slaat ook in de sportwereld wild om zich heen.

Na twee reeksen over voetbal en twee over wielrennen gaat seizoen 5 over de Olympische Spelen. Een logisch vervolg?

Ik denk het wel, al had ik dit traject vijf jaar geleden niet zo uitgekiend. Maar na twee twee seizoenen in de wielrennerij, waarin nagenoeg alle grote kampioenen aan bod kwamen, werd het tijd voor iets nieuws. En omdat 2020 een Olympisch jaar is… Het interessante van deze reeks is niet enkel de variëteit aan sporten die we nu konden brengen, maar ook dat we eindelijk vrouwen in De kleedkamer hebben. Dat werd hoog tijd. Bovendien zijn het allemaal kampioenen die tussen 1996 en 2016 in totaal bijna 70 medailles wonnen. Ik mocht ook mensen interviewen die voor mij absolute iconen waren, helden uit mijn jeugd die altijd onbereikbaar leken, zoals langeafstandslopers Haile Gebrselassie en Hicham El Guerrouj, die jarenlang onklopbaar waren in hun discipline. Kortom: ik ben enorm tevreden met deze reeks.

Ik heb de eerste aflevering al mogen bekijken. Klopt het als ik zeg dat dit een breder publiek kan aanspreken?

We zitten met een grote variëteit aan sporten. Ik denk in totaal wel dertien of veertien, gaande van zwemmen tot hippische sport, maar ook voetbal en koers komen nog aan bod. En álle Belgische Olympische kampioenen sinds 1996 doen mee. Waar de focus de voorbije twee jaar op de wielerwedstrijd zelf lag, ontdekken we nu bijvoorbeeld ook de gaststeden, van Atlanta tot Rio. Maar het grote verschil – en dit is zeker geen verwijt naar mannen – is de menselijkheid die in de reeks is geslopen. Vroeger, als iemand over emoties of over een moeilijke situatie sprak, dan voelde je de mannen ongemakkelijk op hun stoel schuiven. Nu zit je met een aantal vrouwen aan tafel, die daar net op ingaan. In de aflevering van Filip Meirhaeghe bijvoorbeeld gaat het over zijn bipolaire stoornis. In de vorige vier reeksen zou dat een ongemakkelijk onderwerp geweest zijn, maar nu beginnen de vrouwen daar allemaal vragen over te stellen. Dat levert een gigantische meerwaarde.

Op de vorige Olympische Spelen was je zelf aan het werk. Gaan de komende Olympische Spelen überhaupt wel door?

Dat is een goede vraag. Who knows? Voorlopig ga ik er maar vanuit dat de situatie in juli en augustus weer genormaliseerd is en dat ze er alles aan zullen doen om zo’n gigantisch evenement te laten plaatsvinden. Voor de Olympische Spelen wordt dat coronavirus misschien niet zo’n groot probleem. Maar veel actueler: voor liefhebbers van de koers is dat virus een drama. De Ronde van Vlaanderen gaat meer dan waarschijnlijk niet door. Dat is gewoonweg onwezenlijk. De laatste keer dat de Ronde niet kon plaatsvinden, was 100 jaar geleden. Dus niemand in België heeft zo’n afgelasting ooit – of toch niet bewust – meegemaakt. Ik vond het al een half drama dat Milaan-San Remo afgelast werd. En nu dit. En daarna wellicht nog Parijs-Roubaix. Want welke organisator gaat nu nog het risico nemen om alle voorbereidingen te treffen voor een wielerwedstrijd? Wat een domper!

Ook voor je werk. Waar moet je het in Extra Time Koers anders nog over hebben?

De afgelasting – of op z’n minst het uitstel – van al die koersen heeft ook een enorme impact op mijn werk. Er is beslist om Extra Time Koers tot begin april van de buis te halen. En daarna moeten we zien of het nog zin heeft. Ik kan me niet voorstellen dat Parijs-Roubaix doorgaat. En ik lees dat ook de Giro d’Italia uitgesteld is, en dan zitten we al in mei. Misschien één voordeel: mijn tuin gaat er piekfijn uitzien, want ik heb nu tijd genoeg om erin te werken.

De kleedkamer: vanaf maandag 23 maart om 21u20 op Canvas.