Ontbijtbabbel met Tom Waes: “De verplichte rust deed goed, want ik zat op mijn tandvlees”

Oef, 2020 is eindelijk afgelopen! En we zetten 2021, het jaar van de hoop, in met uitstekend nieuws: Tom Waes schotelt ons vanaf vanavond een gloednieuwe Reizen Waes voor. De eerste Reizen Waes ooit in eigen land. “Zonder corona was dit er nooit van gekomen. Terwijl het resultaat er zeker mag zijn. Vlaanderen heeft me enorm verrast.”

Onder normale omstandigheden is het best een klus om Tom Waes thuis aan te treffen. Maar een lockdown en een flinke revalidatie na een operatie aan de knie kunnen wonderen doen. Bovendien heeft ’s lands avontuurlijkste reiziger iets te promoten, namelijk Reizen Waes: Vlaanderen , dat vanavond op Eén van start gaat. “Vlak voor de eerste opnames ben ik heel stom gevallen met de motor. Mijn knie heeft mij heel die opnameperiode parten gespeeld. Na de laatste draaidag ben ik onmiddellijk naar het ziekenhuis gegaan, en daar zagen ze al snel dat ik geen kruisbanden meer had. De dokter begreep niet dat ik heel deze reeks met deze knie nog heb kunnen afwerken.”

In de teaser zit een opvallende quote. Dat je totaal geen spijt hebt dat deze reeks in eigen land doorgaat. Ligt dat aan Vlaanderen dat zo verrassend is, of aan Tom Waes die het misschien wel beu was om altijd zo ver te moeten reizen?
Toch vooral aan Vlaanderen. Net omdat het zo verrassend was en de mensen zo warm zijn. Ik wist al vooraf dat dit een goed idee was. Ik was zelfs een van de weinigen op de redactie die niet bang was. Reizen Waes is gebaseerd op vier of vijf toffe ontmoetingen per aflevering. Als we dat in Vlaanderen niet konden vinden, zou het maar triestig gesteld zijn. Dus ik heb me nooit zorgen gemaakt. En ik heb echt geen seconde spijt, integendeel, ik vond het fantastisch. Uiteraard was het wel anders: omdat ik in Vlaanderen bekend ben, werden we overal als koningen ontvangen. Een bijkomend voordeel was dat we altijd zo dicht bij huis bleven. Wat ik kotsbeu ben aan een ‘normale’ Reizen Waes is het aanschuiven aan airport security, inchecken, vertragingen,… Dat viel nu weg. En toch… ik reis nog altijd even graag.

Van alle smerige dingen die ik al gegeten heb, spannen de ‘vette darmen’ in West-Vlaanderen de kroon.

Ook zo’n klassieker in Reizen Waes is het proeven – en bijna over je nek gaan – van een lokale ‘lekkernij’. Die urine-eieren in China zijn tv-geschiedenis geworden. En ook dat komt terug in deze reeks.
Klopt. In de aflevering van vanavond mag ik iets vreselijks proeven. Het grappige is dat de redacteur die mij dit al jaren aandoet, nu een koekje van eigen deeg krijgt. Ik kan je eerlijk zeggen: van alle smerige dingen die ik al gegeten heb, spannen de ‘vette darmen’ in West-Vlaanderen de kroon.

Vlaanderen staat niet bekend om zijn prachtige natuur. En toch valt er hier heel wat moois te zien.
Sommige streken zijn echt ongelooflijk mooi. Doorheen de reeks zitten zulke prachtige droneshots. Het Heuvelland, de polders in de Westhoek, het Meetjesland, het Nationaal Park Hoge Kempen. Als je in dat park rondloopt, waan je je soms in Alaska, op weg naar de bus van Into the wild .

Het ziet er trouwens niet naar uit dat er de komende maanden al veel gereisd kan worden. Wat is het volgende, Reizen Waes: Wallonië?
Daar sta ik zeker voor open. Ik denk niet dat we in 2021 zomaar internationaal op reis kunnen. Dus moeten we onze opties openhouden. Eerst wilden we een Reizen Waes: België maken, maar dat is dan snel Vlaanderen geworden. Wallonië is nu dus zeker een optie. Een tweede seizoen in Vlaanderen is dat trouwens ook, want er valt hier nog zoveel te ontdekken.

Na de opnames ben je meteen aan die van Undercover 3 begonnen. Is 2020 ondanks corona toch nog een druk jaar geworden?
Eigenlijk wel, hoewel ik tijdens de eerste lockdown drie maanden thuis heb gezeten. En dat heeft mij ook heel goed gedaan. Raar om te zeggen, met zoveel doden door corona. Maar die verplichte rust deed me deugd. Ik zal niet zeggen dat ik op een burn-out afstevende, maar ik zat vlak voor corona toch wel op mijn tandvlees. Ook nu zit ik weer zes weken verplicht thuis. Ik kan niet stappen en ben voor alles afhankelijk van mijn vrouw. Maar ik vind het zalig. (lacht) Als deze blessure achter de rug is, spring ik weer op die trein, dat weet ik nu al. Sterker nog: mijn agenda staat nu al vol tot midden 2022. Ik moet er dus wel over waken dat het niet opnieuw wordt zoals het was.

Reizen Waes: Vlaanderen, vanaf vanavond elke zondag om 20.05 uur op Eén.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier