Hij komt, hij komt… Heilige Hein!

Hij komt, Hij komt! Naar Oostende. Waar Hein Vanhaezebrouck (56), heilig verklaard in Gent, vanavond, 6 december nog wel, in de Diaz Arena opnieuw op de bank zit van Koninklijke Atletiek Associatie Gent . Of er als kersverse nieuwe T1 toch minstens ergens vertoeft. Exact 1.166 dagen nadat hij er op 27 september 2017 opstapte na een 6 op 24. Maar meer nog na een historische eerste landstitel in 2015, 1/8ste finales van de Champions League in 2016 en 1/8ste finales van de Europa League in 2017. Kroniek van een aangekondigde terugkeer.

Heindelijk , zo kopte gisteren een krant. Want al máánden leek maar één man in staat de dit seizoen zo kwakkelende Buffalo’s, door hun mateloos ambitieuze voorzitter Ivan De Witte vooraf uitgeroepen tot titelkandidaat, te redden. Heilige Hein. Na de thuisnederlaag tegen OHL kreeg de lezer van onze krant op zondag 27 september het volgende te lezen bij het ontbijt: De Witte probeerde al eerder Hein Vanhaezebrouck, herstellend van een zware operatie, te overtuigen voor een terugkeer, maar zijn ex-coach twijfelt. En De Witte moet ook nog zijn ceo Michel Louwagie overtuigen. De Witte zal na deze vijfde competitienederlaag nog wat harder moeten aandringen… Dat laatste deed de voorzitter vooral na de smadelijke 0-3-nederlaag van vorige speeldag tegen Zulte Waregem.

Handtekening snel gezet

En HVH, die naar verluidt al eerdere voorstellen van Antwerp en uit het buitenland had afgewimpeld, was er klaar voor. Het was alleen nog wachten op de 11de nederlaag in amper 17 wedstrijden onder Wim De Decker, een beschamende vijfde opeenvolgende nederlaag in de Europa League, vorige donderdag tegen Liberec. Met de onreglementaire wissel Kums-Odjidja als klap op de vuurpijl, ontstak de in Gent bekende toorn bij De Witte, al zo gekrenkt dit seizoen. Wég De Decker! Te weinig charisma, tactisch te licht, hopeloze resultaten. Alleen Hein kon zijn verloren eer terugwinnen. Hallo, Hein. We kunnen afronden…

Was het omdat hij in de steeds penibelere omstandigheden dit seizoen nog maar weinig kon verliezen en al mocht beginnen met het werk voor volgend seizoen? Of omdat het financiële plaatje voor de wanhopige voorzitter van de financieel slagkrachtige club niet veel meer uitmaakte? De handtekening onder het contract tot 2022 volgde vrijdag wel heel snel. Zo is Hein Vanhaezebrouck, toptrainer en vleesgeworden betweterigheid, terug. Net als het vingertje omhoog. He’s back. Op het trainersjasje van de Gentse coach prijkt na YVDH, JT, LB, WDD opnieuw HVH. 721 dagen na zijn ontslag bij Anderlecht op 16 december 2018. Een ontslag dat hij maar moeizaam heeft verteerd. Op 31 maart 2019 liet hij mij weten dat hij er voor het eerst wilde over spreken, “maar alleen om de zoveelste foute informatie die wordt verspreid door Anderlecht over mijn ontslagvergoeding te weerleggen.” ‘s Anderendaags evenwel kwamen al zijn frustraties er in één geut uit. Samengevat: hij kon er na de komst van Marc Coucke nooit normaal werken en Anderlecht was afgegleden tot FC De Kampioenen. Met die ontslagvergoeding van 1,5 miljoen euro kwam het in orde, met zijn frustraties niet.

Komen we bij GC op de Gentse bank, vanavond in Oostende. Physical coach Gino Caen, ouwe getrouwe van Vanhaezebrouck bij Kortrijk en Anderlecht. Toen Caen in de zomer van vorig jaar ten huize Vanhaezebrouck op een gezellig etentje met de vrouwen polste naar zijn plannen en naar een eventuele nieuwe samenwerking bleek hoe verbazend verbitterd Vanhaezebrouck nog steeds was. Nog steeds hoegenaamd niet klaar voor een nieuw avontuur. Caen naar Gent en een sabbatjaar voor Vanhaezebrouck dan maar, dat door zijn gezondheidsproblemen en een zware operatie moest verlengd worden tot anderhalf jaar.

Analist tijdens sabbatjaar

In die periode ontpopte hij zich tot een begeesterd analist, zo getuigt zijn collega bij Play Sports Imke Courtois iets verderop in deze krant. Iemand die duidelijke taal spreekt vooral. Bij de start van het seizoen liet hij in zijn column in Het Nieuwsblad het volgende noteren: Gent heeft het potentieel om mee te strijden voor de titel . Enkele maanden later, half september, was het krasselende AA Gent al toe aan coach nummer drie: Laszlo Bölöni, een eigengereide sentimentele keuze van De Witte, werd gewisseld voor T2 De Decker. Net in die week sms’te Vanhaezebrouck: Operatie goed verlopen, nu in alle vertrouwen rusten en de tijd nemen om helemaal terug te zijn – het een had niets te maken met het andere.

Tweeënhalve maand later ís hij vandaag helemaal terug. Het sprookjeshuwelijk krijgt een vervolg, heet het. De rijstkorrels boven zijn hoofd mogen vandaag al neerdalen in Oostende. Niet evident: KVO blijft een leuk voetballende ploeg die na een 1 op 15 thuis weer een resultaat wil neerzetten. Zijn debuut doet denken aan dat van bij Anderlecht. Toen RSCA hem begin oktober 2017 een week na zijn vertrek bij Gent snel binnenhaalde, heette het een match in heaven te zijn . Het sprankelende voetbal van Vanhaezebrouck paste perfect bij paars-wit. Die eerste match won Anderlecht op KV Mechelen meteen met 3-4. Aan de rust stond het 1-4, na een spetterende eerste helft van de bezoekers. Ik herinner me hoe Herman Van Holsbeeck, de toenmalige manager van de Brusselse topclub, bij het afdalen van de trappen in het AFAS Stadion juichte: “Heb je dat gezien? Ongelooflijk, hé.” Een kleine twee maanden later kwam Coucke, nog eens tien maanden later stond HVH op de keien. Zwaar gefrustreerd.

Spectaculaire remonte?

Als 12de in de stand telt Gent drie punten achterstand op de achtste plaats, maar wel negen punten op de top vier. Ook al heeft De Witte heindelijk de intellectuele en communicatieve coach terug met wie hij zo graag spart, dié droom moet het opperhoofd opgeven. Al zal hij ongetwijfeld schitteren op de trappen van het Diaz Stadion als Gent onder HVH ook meteen een nieuwe gedaante toont. Maar slaagt Hein wel waar JT, LB en WDD in faalden? Verdwijnen de defensieve blunders? Daar zal in de komende transferperiode wel wat worden aan gedaan en de club zal zijn coach alle sleutels van het stadion geven, die van de scoutingcel inbegrepen. Kan hij het vertrouwen en het gehakketak in de kleedkamer herstellen?

Vanhaezebrouck geldt dan niet meteen als een people manager, hij kan nogal enerverend pushen, door zijn natuurlijke autoriteit kan hij wel een ploeg begeesteren. De spelers gaan in elk geval niet moeten zeuren dat ze op training eerst een half uur moesten lummelen, wachtend op Bölöni. Het begin van alle ellende was dat. Maar een serieuze remonte, alsnog een Europees ticket en volgend jaar krijgen Ivan De Witte en Michel Louwagie misschien wel het glorieuze afscheid dat ze voor ogen hebben. Dat in afwachting de zo gepijnigde Gentse fans vrijdag net niet dansend de straat optrokken, is niet zomaar meegenomen: De Witte heeft talent voor sussen. Tot slot: wat vanavond in de Stad aan Zee ook gebeurt, en met hoeveel toeters dat ook gepaard zal gaan: de impact van HVH kan nog maar minimaal zijn. Maar precies zoals Conner Rousseau de terugkeer van Frank Vandenbroucke aankondigde: he’s back, bitches! En net zoals de Belgische volksgezondheid kan ook ons topvoetbal er maar wel bij varen.