Musea, erfgoedlocaties en logiesuitbaters zetten in op toegankelijkheid. Dat is belangrijk, want toerisme is er voor iedereen. Toegankelijkheid gaat verder dan wat aanpassingen om ook rolstoelen toe te laten. We gaan op bezoek bij drie goede voorbeelden.
In Kasterlee ligt een reus te slapen… Zo wordt verteld. De top van de Kabouterberg lijkt op een slapende reus. Aan de voet van de Kabouterberg start vanaf de parking in de Kabouterstraat het Reuze Rollerpad (900 meter). Het is een toegankelijk belevingspad door het bos voor kinderen met en zonder beperking. Onderweg zijn er een viertal belevingselementen. Vooral de rolstoeltoegankelijke zandspeelbak ongeveer halverwege het parcours springt in het oog. Kinderen in een rolstoel kunnen onder de verhoogde zandbak rijden en met het zand aan de slag gaan. Via een praatpaal houden ze contact met de andere kinderen in de zandbak. De andere spelelementen op de route zijn een knikkerbaan, een klankspel en een voelmuur met bosmaterialen.
2. Van een lift tot slowdays (Kasteel van Gaasbeek)
Het Kasteel van Gaasbeek in het Pajottenland wordt omringd door een prachtig park. Veel musea, zo niet alle, zetten in op toegankelijkheid en doen daar heel veel inspanningen voor. Maar dat is andere koek bij een museum dat zich in een beschermd gebouw bevindt, zoals het Kasteel van Gaasbeek. De laatste bewoonster markiezin Visconti (1840-1923) verbouwde het historische kasteel tot een romantisch sprookjeskasteel, maar hield geen rekening met toegankelijkheid. Er zijn nogal wat trappen te overwinnen. Het kasteel sloot enkele jaren de deuren voor een grondige restauratie. Nu kunnen mensen in een rolstoel er gebruik maken van een goed verborgen lift om zowel het gelijkvloers als de eerste verdieping te bezoeken. In het entreegebouw vooraan het park staat een maquette waar blinden en slechtzienden kunnen voelen hoe het kasteel eruitziet. Maandelijks organiseren ze hier ook een slowday, een rustige dag voor mensen die snel prikkels ervaren. Het kasteel is een bijzondere plek en brengt zowel moderne kunst als historische verhalen samen.
3. De rolstoeltrekker van Terhills (Maasmechelen)
Het Nationaal Park Visitor Center bij Terhills in Maasmechelen is één van de toegangspoorten tot het Nationaal Park Hoge Kempen. De terrils van de vroegere mijn van Eisden vormen nu een natuurgebied. Bovenop de panoramaterril heb je een prachtig uitzicht op het meer tussen de steenbergen. Op het meer drijft een brug die de twee oevers verbindt. Om de top van de panoramaterril te bereiken, moet je wel even stappen. Dankzij de aanschaf van de elektrische rolstoeltrekker kunnen nu ook mensen in een rolstoel de hellingen bedwingen. De rolstoeltrekker wordt aan een off-road rolstoel gehaakt. De batterij heeft genoeg kracht om 30 kilometer te kunnen rijden en hellingen tot wel 20% te trotseren. Het Nationaal Park zet trouwens sterk in op toegankelijkheid. Vanuit elke toegangspoort zijn er verharde paden die de natuur induiken.