Met ‘Safe’ deed Bert Dockx het even solo. Waarna hij daar met groep een vervolg aan breidde op opvolger ‘Ghosts’. Op ‘Anaesthesia’ vervelt die Bert Dockx Band tot Flying Horseman, de groep waarmee het ooit begon en die na vijf jaar stilte terugkeert. “Ik had zin om nog eens iets direct te maken.”
“Dat klopt. Het was niet bewust, maar achteraf viel het me ook op. Misschien omdat ik, net als toen, de songs eerst alleen schreef en pas later de band betrok. Bij latere Flying Horseman-platen woog de invloed van de ritmesectie zwaarder. Nu waren Max en Louis ook belangrijk, maar ik had thuis zelf al meer de basis gelegd.”
Kan de vijf jaar stilte dat verklaren?
“Misschien wel. De eerste plaat ontstond vanuit urgentie, vol emotie die eruit moest. Nu voelde ik hetzelfde: een nieuwe bezetting, een sterke groepssfeer en woede over de wereld die me ’s nachts wakker houdt. Ik had goesting om nog eens iets directs te maken, dat live heel hard kan knallen.”
Je zegt het zelf: het is een plaat waarop Bert Dockx de staat van de wereld opmaakt.
“Deels. Ik heb dat bewust benadrukt in de begeleidende tekst. Ik vind het belangrijk dat er over Gaza wordt gesproken. Via interviews kan ik dat thema aansnijden. Als ik iemand aan het denken zet, gebruik ik mijn platform juist.”
Toch is het geen protestplaat?
“Nee. Er zijn ook intieme songs zoals Ticket. Ze gaan óók over de wereld, maar anders. In Flying Horseman zat altijd al een politiek element, alleen werd dat minder opgepikt dan ik hoopte. Nu is het duidelijker aanwezig.”
Meer dan protest ademt de plaat machteloosheid.
“Inderdaad. Machteloosheid en frustratie overheersen. Het lijkt alsof iedereen dat voelt, behalve onze leiders. Dat gebrek aan empathie is schrijnend. Bart De Wever bijvoorbeeld kan zich niet inleven; voor hem tellen macht, controle en een enge economische visie. En ja, racisme speelt mee: het Westen reageert anders omdat het om Palestijnen en moslims gaat.”
Ondanks die zware thematiek klinkt een nummer als Engines heel speels.
“Dat kwam uit puur speelplezier. De goede sfeer in de band hoor je terug. Voor mij is muziek de beste manier om met die donkerte om te gaan. Engines heeft die groove en swagger: donker, maar tegelijk ook vol licht.”
Is Flying Horseman nu opnieuw terug?
“Ik wil zeker nog platen maken, maar hoe snel weet ik niet. Als het enkel van mij afhing, bracht ik waarschijnlijk meer muziek uit. Maar het label kan niet altijd volgen en opnemen wordt duurder. Ook clubs programmeren ons niet te vaak: als ik elders speel, zeggen ze ‘Bert Dockx is net geweest’. Dat is lastig, dus breng ik minder uit dan ik zou willen. Toch blijf ik bezig en staat het label achter me. Flying Horseman zal geen vijf jaar meer verdwijnen – dat hoop ik tenminste.”
Anaesthesia verschijnt op vrijdag 12 september.