Voor iemand die zich naar eigen zeggen nog altijd niet 100 procent acteur voelt, doet Tom Waes het verrassend goed: in de nieuwe fictiereeks ‘Badgast’ speelt hij, als de onbeholpen loser Vince, de pannen van het dak. “Superleuk om zo’n rol te mogen spelen, maar ik vind het ook wel fijn om straks weer iets totaal anders te doen, namelijk de wereld rondzeilen.”
Wat moet het fijn zijn om zoveel talent te hebben; die gedachte overspoelt me terwijl Tom Waes aanschuift aan mijn ontbijttafel. Nog niet zo lang geleden rondde hij een succesvol seizoen van Reizen Waes af, nu schittert hij als acteur in de uitmuntende Vlaams-Nederlandse coproductie Badgast (sinds vrijdag integraal op VRT MAX, binnenkort als zondagavondfictie op VRT 1). En straks, in 2026, maakt hij zijn grote droom waar als zeiler van de wereldzeeën. Maar voordat we het daarover hebben, wil ik eerst van hem weten…
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Hoe ziet jouw ideale zondag eruit?
“Geen wekker, koffie en ontbijt op bed en samen met mijn vriendin rustig wakker worden. Meer moet dat niet zijn. In de namiddag misschien nog een museum bezoeken, een lange wandeling maken en misschien tijd maken voor vrienden en familie. De zondag is eigenlijk heilig voor me. Ik wil dan niks over het werk horen.”
En toch moet ik het vandaag wel even over je werk hebben, meer bepaald over ‘Badgast’, waarin je een aan lager wal geraakte beroepsduiker speelt die met zijn dochter naar Terschelling trekt om zich daar, tegen wil en dank, aan criminele activiteiten te bezondigen. Een rol die je op het lijf geschreven lijkt.
“Dat lijkt inderdaad zo, omdat ik zelf een verleden heb als beroepsduiker, wat hier natuurlijk ongelooflijk van pas kwam. Er waren best veel stunts onder water, en die kon ik allemaal zelf doen. Ik denk niet dat deze reeks zo makkelijk te draaien was met iemand anders. Tegelijkertijd was het een enorme uitdaging om iemand te spelen die qua karakter zo ver van me afstond. Maar daarom deed ik het zo graag. Ik moest echt op zoek naar hoe Vince, mijn personage, op bepaalde situaties zou reageren.”
Als jij op zo’n set aankomt, voel je je dan meteen een acteur?
“Goeie vraag. Niet voor de volle honderd procent, denk ik. Omdat ik nog zoveel andere dingen doe. En ik weet ook niet of het iets voor mij zou zijn: elke keer weer in een ander personage kruipen. Ik heb drie jaar Undercover gedaan, dan was er een lange periode zonder acteerwerk, om dan nu ineens weer op een set met tachtig mensen te staan. Ik doe het doodgraag, maar achteraf ben ik dan weer blij dat ik weer iets anders mag doen.”
“In april trekken we met een zeilboot richting Noordpool voor een trip van 120 dagen”
Het Nederlandse Waddeneiland Terschelling speelt een grote rol in ‘Badgast’. Als wereldreiziger: toch genoten van Terschelling?
“Dat eiland is ronduit prachtig. Ik vind het echt een van de mooiste Waddeneilanden: het is groot genoeg, je vindt er in de zomermaanden genoeg cultuur, er valt dus wel wat te beleven, en toch kun je zelfs in het hoogseizoen het strand plots helemaal voor jezelf hebben. Ik ben in die draaiperiode van drie maanden maar één keer naar huis gegaan, en daar had ik al snel spijt van. Zes uur heen, zes uur terug, dat zag ik niet meer zitten. Mijn vriendin en kinderen zijn wel naar Terschelling gekomen. Je merkt in de reeks ook dat het eiland een personage op zich is.”
Zullen we even vooruitblikken naar 2026? Je zeilboot is zo goed als klaar, wat wil zeggen dat je droom binnenkort zal uitkomen: zeilen naar Antarctica.
“Dat is het uiteindelijke doel, maar dat is niet voor meteen en zal in etappes gaan. Voor de eerste reeks van wat voorlopig als werktitel Zeilen Waes heeft, vertrekken we in april richting Noordpool voor een trip van 120 dagen, met vier man op een heel kleine oppervlakte. Tot die tijd moet alles nog uitgebreid getest worden. Of ik een idee heb waar ik aan begin? (lacht) Eigenlijk niet. Maar misschien is dat ook niet slecht. Het zal een heftige reis worden, vaak in moeilijke omstandigheden, maar ik kijk er naar uit. En het is toch ook wel bijzonder om op mijn 57ste mijn grote droom te kunnen waarmaken. Al mijn andere dromen, passies en avonturen heb ik al kunnen afvinken, maar dat zeilen bleef onaangeroerd. Ik dacht dat het er misschien niet meer van zou komen, maar plots kreeg ik de kans om een boot te kopen en heb ik het gewoon gedaan. Aan die boot zijn ze nu twee jaar bezig, maar ik zit al twintig jaar met dit avontuur in mijn hoofd.”
En wat daarna? Wat als werkelijk alles op je bucketlist is afgevinkt?
“Dat zien we dan wel weer. Anderhalf jaar geleden werd ik plots gevraagd voor Badgast, niet veel later kreeg ik een telefoontje van de nieuwsdienst van de VRT met de vraag of ik iets over de verkiezingen wilde maken. Er komt altijd wel iets op mijn pad, en anders steken we wel zelf iets in elkaar dat wij interessant vinden om te maken. In 2026 komen er zo misschien wel twee nieuwe projecten. Ik weet dus: ofwel komt er iets, ofwel maak ik iets.”
‘Badgast’, vanaf zondag 4 januari op VRT 1 en nu al integraal op VRT MAX.Kerstmis = heilig
“Hoe Kerstmis er bij ons uitziet? De hele kerstperiode is me heilig. Dat is het enige moment waarop ik niet te boeken ben voor professionele projecten. Kerstmis zelf gaat dit jaar door bij mijn broer – ik wissel elk jaar met hem af om mijn ouders te ontlasten – en wordt een dag vol pakjes, spelletjes, eten. En niet veel later gebeurt hetzelfde maar dan bij de ouders van mijn vriendin. Daarna stappen we het vliegtuig op en gaan we tien dagen surfen in Marokko. Heerlijk!”