Zoals de meeste mensen die geen grote ellende hebben meegemaakt, bezit ik het talent om de perikelen uit mijn jeugd te vergeten of met veel nostalgie te verbloemen. Wij hadden geen sociale media die ons zelfbeeld voortdurend onder hoogspanning zetten. We zagen nooit die eindeloze stroom van onrealistisch perfecte lichamen, afgetrainde spieren en gave filtergezichtjes van leeftijdsgenoten. De tsunami van ellende die nu over jongeren rolt – spectaculaire ongevallen, zelfverminking, gevaarlijke TikTok-trends -, die bestond toen gewoon nog niet. Gemakkelijk beschikbare, keiharde porno? Die was er in onze puberteit al helemaal niet. Wij moesten het in de jaren 80 stellen met die ene beduimelde Playboy die stiekem de ronde deed op internaat. Spannend en zinnenprikkelend, maar in mijn kamer is hij nooit geraakt. Dat was voor de populaire jongens, en tot die categorie hoorde ik niet. Toch ben ik gezond en gelukkig opgegroeid. Ik had toen al veel fantasie. Dat is nooit meer over gegaan. Drugs? Ik heb ze in mijn schooltijd nooit gezien. Misschien keek ik er grandioos naast, maar het was volgens mij in die tijd gewoon geen thema. En jongeren die messen op zak hadden? Onvoorstelbaar. Deze week hoorde ik op tv een jongen van 15 zeggen dat “heel veel gasten” vandaag een mes meenemen om zich veilig te voelen. Onveiliger kan het nauwelijks worden.
Ik heb zelf geen kinderen, maar veel vrienden van mij wel. En ik zie hun grote zorgen. Want er gebeurt vandaag zoveel in de leefwereld van jongeren dat ze zelf amper in de hand hebben. En dat alles speelt zich nog eens af in een wereld die langs alle kanten wordt opengescheurd: extremisme, een zorgwekkend klimaat, oorlogen in overvloed. Haat, zoveel blinde haat.
Ik ben en blijf sowieso een optimist. Ik denk vaak: “Het zal mijn tijd wel duren.” En ik vind de uitdrukking ‘vroeger was alles beter’ een dooddoener, want ook vandaag zijn er heel wat mooie kanten aan het leven. Jongeren hebben veel uitdagingen maar ook meer kansen. Maar “vroeger was alles makkelijker”… daar kunnen we het toch allemaal wel over eens zijn, niet?