Van ‘Wie is Guy?’ naar ‘Dit is Guy’. Iemand heeft zichzelf gevonden, en het is Gorik van Oudheusden. Op zijn nieuwste plaat rapt hij – nog altijd de enige echte Zwangere Guy – heden en verleden aan elkaar, en wordt er eindelijk schoon schip gemaakt. “Be the bigger man, dacht ik.”
“Ja. (lacht) Ik ben daar waar ik wilde zijn: op een rustige plek, waar elke dag voelt als zondag en peace of mind centraal staat. En dat is van onschatbare waarde. In deze nummers duiken we vooral in mijn hoofd, mijn wereld. Een paar jaar geleden speelde drank immers een veel te grote rol in mijn leven, en daar heb ik op een bepaalde dag komaf mee gemaakt. Een jaar later had ik nog altijd geen druppel gedronken: ik had een nieuwe levensstijl. Vandaag zijn we drieënhalf jaar verder en hoor je op Dit is Guy de Gorik die de veranderingen neerschrijft en terugkijkt op apenstreken.”
Hoe begon die nieuwe Guy zich te tonen?
“Niet op één specifiek moment. Ik denk dat het gewoon evolutie is, een uitbreiding van mens zijn en ouder worden. Voor mij is dit het resultaat van de kleine Gorik die man moest worden en voor zichzelf moest zorgen. Zo is het speelse kwijtgeraakt. Hij heeft heel lang in overlevingsmodus geleefd, weinig tijd gehad om met dat kind in gesprek te gaan. Er stond een muur tussen hen en voor de man werd dat een harnas waar nauwelijks nog íéts door raakte. Ik heb moeten leren dat zelfs de sterkste ridder dat harnas bij momenten moet kunnen afzetten om zichzelf te zijn.”
“Sorry dat ik vertelde dat ge stuk waart gemaakt”, rap je in ‘Gorik Pt. 2’. Spijt dat je het verhaal van je moeder op straat gooide?
“Ik zat in de studio en besloot the bigger man te zijn. We waren nog niet in gesprek, en toch heb ik het gedaan. Het voelde als de logische keuze als je opnieuw naar je moeder toe groeit. De tekst is eruit gevloeid, het was zo bedoeld. Ik kijk ernaar uit om haar het nummer te laten horen. We hebben ondertussen zo’n goeie band opgebouwd, besloten het verleden achter ons te laten. En zo is het goed. Het is van onschatbare waarde dat ze er nog is, dus mijn boosheid mag niet meer functioneren als leidraad van onze relatie. Ik kan niet boos blijven over wat er twintig jaar geleden is gebeurd. Ik heb nu een dochter van één jaar, toen zij zo oud was als ik nu, had ze een zoon van achttien. Respect. Ik ben nu pas aan het leren wat het is om een ouder te zijn, en ik heb het nu zelfs nog moeilijk. Voor sommige mensen komt het vroeg, dan is er geen tijd om te leren.”
Je hebt ook de band met je vader opnieuw aangehaald.
“En dan haast ik me altijd te zeggen dat het vanzelfsprekend niet gaat om de stiefvader uit Gorik Pt. 1, maar mijn echte vader. We hebben een speciale band. Hij is een goeie vriend geworden, maar ik voel dat er toch nog veel werk aan de winkel is. Dat is voor later, want hij is erg ziek op dit moment. De vierde chemo is nu aan de gang, er komt nog een stamceltransplantatie aan, en dan is het hopen. Ik probeer er nu dus te zijn voor hem, te genieten van wat er wel is en uit te spreken wat ik denk en voel. Ik wil vooral omarmen dat we allebei nog op deze aardkloot rondlopen, en hij een kleindochter en ik een dochtertje heb dat een glimlach op ons gezicht brengt.” (mavs)
‘Dit is Guy’ is nu uit. Zwangere Guy staat op 20 november in de ING Arena en op 4 maart in Vorst Nationaal.