Deze zomer gaat onze gastredactrice & geboren pessimist Stephanie Coorevits op zoek naar het geluk. Ze doet dit aan de hand van verschillende experimenten. Vandaag experiment nummer vijf: muziek!
Toen ik klein was was ‘Kinderen voor Kinderen’ big business. Zoals de naam enigszins impliceert, bestond het concept eruit dat een (Nederlands) kinderkoor liedjes zong over kinderen voor kinderen. Op een Onbewoond Eiland, De Kerstezel en Waanzinnig Gedroomd waren slechts enkele hits die mijn zussen en ik tot vervelens toe meebrulden in de auto op weg naar school. Eén van de grootste favorieten was waarschijnlijk wel Wakker met een Wijsje. In deze inspirerende song vraagt een meisje -of jongen, dat was op die leeftijd auditief niet altijd heel duidelijk- zich af waarom de mensen altijd zo chagrijnig lijken. Hij/zij heeft dat probleem nooit en zal ons in het volgende refrein vertellen hoe dat komt: ik word altijd wakker met een wijsje in mijn hoofd/’k loop de hele dag te zingen en te fluiten/elke morgen wakker met een wijsje in mijn hoofd/ (…)/ wakker met een wijsje en mijn dag kan niet meer stuk.
Nu bent u wellicht geneigd om –zoals ik vroeger misschien ook- te denken: ‘ìk zal JOU eens vertellen hoe dat komt: als jij een huis moet afbetalen en ’s nachts wakker ligt omdat je niet weet hoe je dat zal doen met je belachelijk laag loon terwijl je ook nog een kleine etter als jezelf eten moet geven dan zal je wel snel merken waarom iedereen zo chagrijnig is’. Maar cynisme is niet langer aan mij besteed dus wilde ik wel eens nagaan of het echt zo simpel zou kunnen zijn. Ikzelf ben geneigd om naar muziek te luisteren die mijn stemming onderstreept. Wanneer ik vrolijk ben, zet ik blije deuntjes op, wanneer ik me klaar maak om uit te gaan, mag het al eens een vettige beat zijn en wanneer ik liefdesverdriet heb, maak ik mezelf nog depressiever middels Amy Winehouse. Maar dat is nu net het punt. Onderzoek zou uitwijzen dat het ook omgekeerd kan werken. Het ritme en de toon van de muziek waar we naar luisteren zou het ritme van ons eigen hart en onze hormoonhuishouding bepalen en dat impliceert dan weer dat vrolijke muziek ons vrolijk zou kunnen maken zelfs wanneer we ons triest voelen. Tijd voor muziek!
Experiment nr. 5:
Kan vrolijke muziek een positieve stemming opwekken?
De testsituatie: Elke morgen kies ik, nog voor ik goed en wel wakker ben, een vrolijk liedje ongeacht het humeur waar ik mee opsta.
De omstandigheden: Variërend van een grijze dag in België tot een zonovergoten dag aan de Costa del Sol. Dit experiment valt namelijk voor een deel in mijn mini-vakantie. Ik ben me er dan ook van bewust dat dit laatste een mediërende invloed kan zijn. Doorgaans ben ik sowieso wel vrolijker wanneer ik geen fluit te doen heb behalve dan met mijn lui gat in de zon gaan liggen en ‘Apero-time!’ uitroepen om elf uur ’s morgens.
De bevindingen:
Dag 1: België, twee dagen voor ik op reis vertrek. Ik heb nog een miljard dingen te doen en mijn hoofd loopt over van de af te werken lijstjes. Ik ben wat ‘cranky’ (chagrijnig) maar dat lijkt me een ideaal uitgangspunt voor dit experiment. Ik kies ‘Club Tropicana’ van Wham! uit mijn playlist en begin zowaar al heupwiegend mijn tanden te poetsen. De rest van de dag werk ik vrolijk neuriënd mijn to do’s af en voel me ’s avonds oprecht in mijn nopjes over al die productiviteit.
Dag 2: Een dag voor ik op reis vertrek. Het is zaterdag, ik moet maar een halve dag werken en de reiskriebels beginnen te komen. Sowieso geen slechte dag, desalniettemin kies ik voor We Are The People van Empire of the Sun. Het valt wat moeilijk te zeggen of de vrolijke muziek mijn stemming nog beter maakt dan ze al is maar als iets goed is dan is het goed en dan moeten we dat ook niet plat analyseren.
Dag 3: Ik kom rond het middaguur in Spanje aan, heb al 24 uur niet meer geslapen en ik ben high van vermoeidheid. Gedurende de rit naar de luchthaven, het wachten op het boarden, het vliegen, het wachten op een auto en de autorit naar het huisje denk ik de hele tijd; ‘Ik mag niet vergeten om mijn column voor De Zondag te schrijven.’ Automatisch springt ‘Wakker met een wijsje’ in mijn hoofd en die oorwurm blijft daar de komende twaalf uur hangen. Het liedje mag dan wel gaan over de positieve invloed van muziek, het nummer zelf genereert die invloed wat mij betreft geenszins.
Dag 4-7: Ik ben met Het Vriendje in Spanje. We overnachten in een huis dat uitkijkt op een turkooiskleurig meer en de zon schijnt non-stop. Een zeer pessimistisch mens dat hier niet vrolijk van zal worden. Tijdens onze roadtripjes luisteren we alleen maar naar zomerse deuntjes: Havana (bij voorkeur in de StuBru versie van Yungblud), Beverly Hills (Weezer), White Sky (Vampire Weekend), Road Trippin’ (de Peppers), Nah Neh Nah (Vaya Con Dios) Lola (The Kinks), Let it Happen (Tame Impala), Echo Beach (Martha and the Muffins), Bananas and Blow (Ween), etc. Vul gerust aan met uw favoriete zomerse tunes.
Conclusie:
De omstandigheden om deze hypothese te testen waren wellicht niet ideaal. Ik weet echter, uit ervaring, dat muziek een van de beste –en goedkoopste- therapievormen is die u zich maar kan wensen. Nooit zal u zich beter begrepen voelen dan wanneer Mike Skinner Dry Your Eyes zingt en u zelf ook kapot gaat aan liefdesverdriet. Reign in Blood (Slayer) kan ik bijzonder aanraden wanneer u zich een tikje gefrustreerd voelt en de behoefte voelt die frustratie eventjes te uiten. Beyoncé is sowieso al Queen maar als zij ‘Hold up’ of ‘Sorry’ zingt en u zelf net bedrogen bent door een of andere nietsnut dan is dat het equivalent van een peptalk van uw beste vriend(in). Wat de opzet van dit specifieke experiment betreft: ‘Helpt vrolijke muziek in het geval van ochtendhumeur’ kan ik geen sluitende conclusie geven maar ik kan me niet voorstellen dat het uw stemming nog erger zou maken. Proberen dus.