Sjaraï Deschildre werkte jarenlang in een labo, maar de chemische sector maakt haar niet gelukkig. In 2014 besliste ze haar carrière om te gooien en te kiezen voor een job als kinderbegeleider. “Dit is wat ik 100% wil”, vertelt ze.
In 2004 studeerde Sjaraï af als gegradueerde chemie, optie biotechnologie. “Deze studie sloot aan bij mijn middelbare studies techniekwetenschappen. Ik was graag bezig met mijn handen en tijdens een stage besefte ik dat ik goed was in het werken in een labo”, vangt ze aan. Een job in een labo was dan ook het logische gevolg. Ze werkte tien jaar als laborant.
Opleidingen
Door omstandigheden zat ze enkele maanden thuis en begon ze na te denken over wat ze écht wilde op professioneel vlak. “De chemie maakte me niet gelukkig”, gaat ze verder. “Ik besefte dat ik met kinderen wilde bezig zijn. Tot ik zelf kinderen kreeg, heb ik veel gebabysit, was ik actief in de speelpleinwerking en gaf ik leiding in de KSA van Laarne. Ik besliste een cursus werken in de gezinsopvang te volgen om te kunnen werken als onthaalouder”, vertelt ze.
Na de cursus ging ze aan de slag als samenwerkende onthaalouder met een vervangingscontract. “Perfect om te proeven van de job. Als snel had ik door dat werken met kinderen me echt ligt. In die periode ben ik in avondschool gestart met de opleiding begeleider in de kinderopvang. Ik kon al snel aan de slag bij Helan Kinderopvang als kinderbegeleider. En het was nog niet gedaan met studeren”, lacht ze. Intussen heeft Sjaraï haar tweede jaar bachelor in de pedagogie van het jonge kind aan de Arteveldehogeschool achter de rug.
“Flexibiliteit is zeker nodig, want het pedagogische werkveld evolueert snel”
“Ik werk in Kinderopvang Zonnewiegje in Kalken, op zo’n 10 minuten fietsen van bij me thuis. We vangen een 20-tal kindjes van 0 tot 3 jaar op en het bevalt me hier uitstekend. Zonnewiegje hanteert de structuur van een verticale groep. Dat betekent dat alle leeftijden door elkaar zitten. De grotere kinderen leren zorgen voor de kleintjes en de kleintjes leren veel van de grotere kinderen”, legt ze uit.
De liefde van de kinderen, de vertrouwensband die ze opbouwt met de ouders en het feit dat ze op haar 42ste nog steeds veel mag spelen en gek doen, geven haar veel werkplezier. Om deze job iedere dag enthousiast uit te uitoefenen, heeft ze enkele troeven. “Ik ben speels, creatief, geduldig en liefdevol, heb een open houding en ben zelf ook leergierig, veerkrachtig en flexibel. Flexibiliteit is zeker nodig, want het pedagogische werkveld evolueert snel”, legt ze uit.
Sjaraï is zeer tevreden dat ze de stap gezet heeft om een carrièreswitch te doen. “Ik kan het iedereen aanraden die niet gelukkig is in zijn of haar job. Ik zou zeggen: ondanks de angst die je misschien voelt om je professionele carrière helemaal overhoop te gooien, is het echt wel de moeite waard. Een carrièreswitch kan veel beteken voor je welzijn. Je leert wie je écht bent en niets is zo waardevol voor jezelf als blijven ontplooien en bijleren”, besluit ze.