Van pedagogisch coach tot kindbegeleider: “Ik miste het contact met de kinderen”

“Doe waar je hart van vol is.” Dat zegt Marthe Moens. Ze begon haar loopbaan als kindbegeleider, stapte over naar pedagogisch coach om daarna de stap terug te zetten naar kindbegeleider, telkens binnen Helan Kinderopvang. “Ik miste het om mee zorg te dragen voor de kinderen en de gezinnen”, zo verwoordt ze haar carrièreswitch.

Marthe studeerde kinderzorg en kon na haar studies onmiddellijk aan de slag als kindbegeleider bij Helan Kinderopvang. “Ik heb vooral als vlinder gewerkt, wat betekent dat ik op verschillende plaatsen werd ingezet. Ik merkte dat er nog veel potentieel zat in de kinderopvang, zag wel wat verschillen tussen de plaatsen en ik miste een theoretisch kader om mijn vragen hierover beantwoord te zien”, vertelt ze.

Dat was de motivator om terug op de schoolbaken te gaan zitten. Vier jaar lang volgde ze de bacheloropleiding pedagogie van het jonge kind. “Ik doorliep een flex-opleiding. Die was mooi te combineren met mijn job als kindbegeleider. Nog voor ik afgestuurd was, kwam er bij Helan Kinderopvang een nieuwe uitdaging op mijn pad: die van pedagogisch coach. Ik zag het als dé manier om iedereen mee te nemen in het verhaal dat goed onderbouwd was”, legt ze uit.

Minder loon

Enthousiast en met veel passie werkte ze vier jaar als pedagogisch coach. “Maar als coach kom je niet rechtstreeks in contact met de kinderen en dat begon ik heel hard te missen. Ik wilde weer zorg dragen voor de kinderen en de gezinnen en met het team nadenken wat het beste is voor elk kind. Ik had vooral nood om alles wat ik zelf vertelde als coach weer uit te voeren. Even heb ik wel getwijfeld om de sprong te wagen, want ik moest ook heel fijne collega’s achterlaten, maar ik ben toch gegaan voor waar mijn hart vol van is, de zorg voor de kinderen.”

Dat Marthe het dan ook weer met wat minder loon moest doen, hinderde haar niet: “Het was een weloverwogen beslissing en het is me het waard. Bovendien werk ik nu weer dicht bij huis, zo’n tien minuten fietsen, met vaste uren”, voegt ze eraan toe.

Marthe werkt nu als interne vlinder in kinderdagverblijf ’t Hofke in Puurs-Sint-Amands. “Dat betekent dat ik bij de drie leefgroepen sta. Dat vind ik wel fijn, want ik heb connectie met iedereen in onze kinderopvang. Het houdt mijn blik open.” Nu en dan werkt ze ook nog voor de vormingen. “Ik werk interne opleidingen uit of geef ze. Het is voor mij een plus dat ik dat kan doen en zo nog een link blijf behouden met mijn vorige job”, duidt ze.

Als kindbegeleider is het belangrijk veel geduld te hebben, flexibel te zijn en de uitdaging te willen aangaan met het team om uit te zoeken wat het beste is voor ieder kind. “Deze eigenschappen heb ik, waardoor ik ook heel wat voldoening haal uit mijn job. De lachende gezichten van de kinderen, de oprechte dankjewel van de ouders en erin slagen om een moeilijke situatie tot een mooi einde te brengen, daar doe ik het voor”, gaat ze verder.

Wat ze het fijnste aspect vindt aan haar job? “Het moment dat ik kan inspelen op het spel van het kind en zo 100 procent kan connecteren. Het is een voorrecht om in het spel van het kind gezogen te worden en er dus deel van uit te maken. Op dat moment voelt het kind zich ook gezien”, vertelt Marthe.

Quote: “Interne vlinder houdt mijn blik open”

( / foto grf)