
Gek of geniaal: een gezichtsbehandeling met zalmsperma? Beautyexperte Laure Vandendale probeert het uit
De ‘zalmspermafacial’ is het nieuwste publiek Hollywoodgeheim voor een frisse en stralende huid. Maar wat houdt deze spraakmakende behandeling precies in? Wij deden de test.
Jennifer Aniston veroorzaakte opschudding toen ze in een talkshow toegaf dat ze haar stralende huid aan gelaatsbehandelingen met zalmsperma te danken heeft. Ook zussen Kim en Khloé Kardashian hopen het verouderingsproces tegen te gaan door regelmatig zalmsperma te laten injecteren. De ‘zalmspermafacial’ werd al snel een veelbesproken onderwerp dat zowel afgrijzen als interesse opwekt. Waarom zou je in hemelsnaam sperma van een vis laten injecteren en … zou het iets voor mij zijn? Je hoeft immers niet in postcode 90210 te wonen om je aan het neusje van de zalm der facials te wagen, ook in eigen land wint de gelaatsbehandeling aan populariteit. Maar wat is het nu precies?
Van zalm naar zelfherstel
“Bij de behandeling worden polynucleotiden, dat zijn de kleinste DNA-bouwstenen uit het sperma van wilde zalm, in de huid geïnjecteerd”, zegt dokter Bart Duyck van Skinne Klinik. “Ze bevorderen de celvernieuwing en stimuleren de aanmaak van hyaluronzuur, collageen en nieuwe bloedvaten. De voordelen zijn talrijk: van extra hydratatie en stevigheid tot het vervagen van fijne lijntjes en donkere kringen onder de ogen. Ook littekens, striae en acne kunnen met polynucleotiden behandeld worden”, aldus Duyck. Beroemde beauties hebben de esthetische behandeling op de kaart gezet, maar het gebruik van polynucleotiden is niet nieuw. “In de medische sector worden ze al decennia ingezet om de genezing van brandwonden te versnellen”, weet Duyck.
Prik op de som
Nu ik weet dat er – in tegenstelling tot wat Kim K. laat uitschijnen – geen kwakjes zalmsperma aan te pas komen, wint mijn nieuwsgierigheid het van mijn initiële walging. Bovendien moet iemand die zich in het verleden onverschrokken aan maskers met slakkenslijm en gelaatsbehandelingen met eigen bloed waagde, zich niet laten kennen. De huid onder mijn ogen kan wel een opfrisbeurt gebruiken en dokter Duyck injecteert de gevoelige zone, na het smeren van een verdovende crème, met een hoogwaardig polynucleotideproduct. Echt prettig is dat niet, maar ik laat me niet kennen.
“Echt prettig is de behandeling niet, maar ik laat me niet kennen”
Anders dan bij een filler laat het effect even op zich wachten. “Een biostimulator zet de huid zelf aan het werk”, legt Duyck uit. “De eerste tekenen van verbetering zijn dan ook pas na een paar weken zichtbaar.” Ik wandel de deur uit met goede hoop en enkele rode plekjes onder de ogen die ik makkelijk met make-up kan camoufleren. Twee weken na de behandeling lijken de donkere schaduwen onder mijn ogen lichter, maar de fijne lijntjes zijn nog steeds duidelijk zichtbaar. Jammer, maar net zoals je na één lesje pilates geen stalen buikspieren mag verwachten, vraagt ook een behandeling met een biostimulator tijd, geduld en … een extra sessie of twee. Dat bewijst de gladde, frisse oogzone van een collega uit de sector met drie bezoekjes aan de esthetisch arts op de teller.
Een behandeling met polynucleotiden kost 250 tot 350 euro per sessie. Voor een optimaal resultaat heb je drie sessies nodig.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier