Saartje Vandendriessche: “Vijftig worden voelt aan als een startpunt, een reset”

Dat op vriendschap geen leeftijd staat, bewijzen Saartje Vandendriessche en Nisrine Simon. De twee sportieve vriendinnen doorzwommen al vele wateren, van de schijnwerpers naar het ondernemerschap en verder, en staan allebei aan de start van een nieuw hoofdstuk.

Wie Saartje Vandendriessche en haar goede vriendin en sportmaatje Nisrine wil spreken, moet snel zijn. Letterlijk. We ontmoeten elkaar in het recreatiedomein rond het fort van Wommelgem, waar het duo graag traint in de natuur. Terwijl Saartje zich zonder blikken of blozen omkleedt op de parking – tot groot jolijt van de lokale parkwachter – haalt Nisrine weerstandsbanden uit de koffer voor hun work-out. Deze dames menen het. Het komende uur hol ik samen met bordercollie Lasse achter hen aan terwijl ze reigers, vissers en nietsvermoedende wandelaars lachend het nakijken geven. De gesprekken gaan van toekomstdromen tot datingperikelen, met humor als grote gemene deler.

Hoe leerden jullie elkaar kennen?

Saartje: ‘Nisrine werkte als socialemedia-expert bij Starsky, het bureau dat mijn management doet. Zij hielp mij met mijn Instagramcontent en ik hielp haar met fysieke coaching. We deden een ruildeal eigenlijk. (lacht)’
Nisrine: ‘Ik had destijds een personal trainer, maar daar was ik niet tevreden van. Saartje kwam dus als geroepen. Zij heeft me anders naar voeding leren kijken. We voelden dat er een toffe dynamiek tussen ons was, dus begonnen we samen content te maken. We filmden onszelf terwijl we een ontbijt maakten, dat soort dingen. Ik deelde het op TikTok, Saartje op Instagram en mensen reageerden meteen positief. Het ging allemaal heel organisch.’
Saartje: ‘Dan heb jij een sabbatjaar genomen.’
Nisrine: ‘Klopt, ik had tijd nodig om te ontdekken wie ik ben en wat ik wil. Ik heb op jonge leeftijd deelgenomen aan The Voice van Vlaanderen en dacht lange tijd dat mijn carrière in de muziek lag. Zo was ik ook een van de kandidaten voor Eurosong, maar ik haalde de selectie nét niet. Dat zie je natuurlijk niet op tv. Ik ben altijd een ondernemend persoon geweest en tijdens mijn sabbatjaar ontdekte ik mijn liefde voor sport. Saartje gaf me het duwtje in de rug dat ik nodig had om een nieuwe weg in te slaan. Binnenkort leg ik mijn examen af als fysiek coach.’

Jullie verschillen 24 jaar in leeftijd, maar van een generatiekloof lijkt geen sprake.

Nisrine: ‘Ik hoor vaak dat ik matuur ben voor mijn leeftijd, maar dat wil niet zeggen dat we oud zijn! We kunnen samen lachen als twee kleine kinderen.’
Saartje: ‘Je noemt me soms wel de bomma als ik weer eens niet mee ben.’
Nisrine: ‘Nooit! Wel zeg ik dat je soms in herhaling valt. (lacht)’

Gezondheid speelt een grote rol in jullie leven. Hoe is die interesse ontstaan?

Saartje: ‘Vijftien jaar geleden was ik continu moe. Ik sliep acht uur, maar moest mezelf alsnog uit bed slepen en kwam de dag alleen door met liters koffie. De moeheid was zo allesbepalend dat ik mijn leven eraan aanpaste. Ik kwam ’s avonds niet meer buiten uit angst voor de vermoeidheid die zou volgen. Wanneer ik bij de dokter aanklopte met mijn klachten, kreeg ik te horen dat mijn bloedwaarden perfect in orde waren. “Mevrouw, u bent zo jong als een veulen”, dat waren zijn letterlijke woorden. De geneeskunde liet me aan mijn lot over, dus dacht ik: als jullie het niet oplossen, dan moet ik het zelf doen. Zo is mijn strijd tegen de moeheid en mijn zoektocht naar meer energie begonnen.’

In 2022 bracht je het boek Nooit meer moe uit. Is dat geen utopie?

Saartje: ‘Moeheid is des levens. Als je slecht geslapen hebt en de volgende dag moe bent, dan is dat logisch. Mijn vijand is de onverklaarbare moeheid. We hebben maar één leven. Ik vind het zonde om er niet alles uit te halen dat erin zit. Daarom zeg ik tegen de ondernemers die ik coach: “Energy first, business later.”’

Is energie leeftijdsgebonden?

Saartje: ‘Voor mij loopt energiek zijn niet parallel met leeftijd. Er zijn zestigjarigen die marathons lopen en twintigjarigen die zich met moeite uit de zetel gehesen krijgen. Je hoeft niet af te takelen naarmate je ouder wordt.’

Je werd recent vijftig. Heb je dat gevierd?

Saartje: ‘Ik heb dat keihard gevierd met een dikke vette party.’
Nisrine: ‘Ik was er helaas niet bij omdat ik in de ramadan zat. Niet de ideale periode om te feesten en te drinken. (lacht)’

Is jouw visie op vijftigers veranderd, Saartje?

Saartje: ‘Toen ik jong was, leek vijftig ronduit oud. Nu ik zelf die leeftijd heb bereikt, denk ik: het moet nog beginnen. Ik heb nog zoveel dromen en nog zoveel te doen dat vijftig aanvoelt als een startpunt, een reset.’

Waar liggen jouw toekomstdromen nog?

Saartje: ‘Ik organiseer al enkele jaren energy boostcamps, mini-retraites voor al wie een energieboost kan gebruiken. Mijn grote droom is om een Energy Academy op te richten waar mensen kunnen samenkomen om hun batterijen op te laden. Denk daarbij niet aan yoga, dat kennen we ondertussen wel. Naast een gezonde basis op het vlak van voeding, beweging en mindset ga ik graag nog een stap verder met lichaamswerk, ademwerk, energetisch werk en trauma healing (alternatieve therapie gericht op het verlichten van de effecten van trauma en stress op het zenuwstelsel, red.).’

Voor Saartje de gezondheidskenner was er Saartje het tv-gezicht. Herinner jij je eerste auditie?

Saartje: ‘Heel goed zelfs. Ik had ergens gelezen dat ze mensen zochten bij TMF en ik voelde op voorhand: deze job is van mij. Ik schreef me in voor een schermtest, werd uitgenodigd en bereidde het zo goed voor dat er niets mis kon lopen. Ik was totaal niet zenuwachtig.’

Stond jij als kind al graag in de schijnwerpers?

Saartje: ‘Ik wilde vooral heel graag acteren. Mijn tante was de grote actrice Nele Vandendriessche en zij was mijn rolmodel. Ik volgde na de universiteit een toneelopleiding om in haar voetsporen te treden, maar naarmate ik meer presentatiewerk kreeg, verminderde mijn acteerwerk. Zo is Vlaanderen helaas. Je wordt gauw in een hokje gestopt. In het begin roep je nog: “Hé, ik ben ook actrice!” Maar na een tijdje laat je dat los.’

Heb je daar spijt van?

Saartje: ‘Eigenlijk niet. Ik heb mooie dingen mogen doen. Op de man af blijft mijn persoonlijke hoogtepunt. Dat programma (waarin Saartje het opnam tegen bekende mannen in fysieke proeven, red.) heb ik zelf bedacht en samen met anderen gepitcht en uitgewerkt bij VRT. Een vrouwelijke actieheld op tv? Dat was ongezien. Met alle respect: ik denk niet dat iemand anders het gekund zou hebben. Ik ben er nog steeds trots op.’

Eind 2022 werd je ontslagen bij VRT. Dat moet een zware klap geweest zijn.

Saartje: ‘Ondanks alles ben ik betrekkelijk kalm gebleven. Omdat ik op dat moment geen programma had lopen, was het niet geheel onverwacht. Bovendien werkten er destijds enkele mensen achter de schermen met wie ik op zijn zachtst gezegd geen klik had. Gek genoeg werken zij nu zelf niet meer bij VRT. Dat noemen ze karma. (lacht)’

Jij zet je ervaring dezer dagen in als publiek spreker en energie-expert. Welke tips kan je iedereen meegeven?

Saartje: ‘Gezondheid begint bij de basis: voeding. Je hoeft niet meteen macrobiotisch te gaan eten zoals ik, maar probeer eens iets nefasts weg te laten zoals suikers of alcohol en start je dag met een gezond ontbijt op basis van volle granen. Je zal zien dat je je beter voelt. Daarnaast ben ik voorstander van krachttraining. Eigenlijk zou elke vrouw daar op haar dertigste mee moeten beginnen, zeker als je richting de menopauze gaat want dan kan je die spiermassa goed gebruiken.’

Van Evi Hanssen tot Gwendolyn Rutten, steeds meer bekende vrouwen spreken openlijk over de (peri)menopauze.

Saartje: ‘Gelukkig, want we hebben het te lang collectief genegeerd. Zelf zat ik er al een tijdje compleet onwetend in toen mijn gynaecoloog het mij vertelde. De schok was groot. Uiteindelijk leer je het aanvaarden, al ben ik het er niet mee eens. Ik vind het oneerlijk dat vrouwen dit moeten ondergaan en zie er het nut niet van in. Sporten en in goede gezondheid blijven zijn mijn vorm van verzet.’

Verzet of niet, in de mediawereld worden vrouwen nog steeds sneller afgeschreven dan mannen.

Saartje: ‘Ik heb er veel zien verdwijnen tijdens mijn carrière. Dat is triest, maar het is de realiteit. En het probleem is groter dan de mediawereld alleen. Ik heb er altijd rekening mee gehouden dat mijn dag ooit zou komen en eigenlijk heb ik het nog best lang uitgehouden.’

Lig je daar wakker van?

Saartje: ‘Vroeger misschien, maar het is niet meer mijn strijd. Ik sta liever op de barricaden voor dierenrechten en de bescherming van de natuur. Als kind was ik al een grote dierenliefhebber. Ik heb tien jaar lang met mijn hondje in één bed geslapen en ook vandaag kan ik niet zonder mijn hond. Zelfs mijn kat, een vondeling, is een kind voor mij.’

Je bent alleenstaande moeder. Valt dat soms zwaar?

Saartje: ‘Eigenlijk niet, want mijn dochter Mille is een heel tof en intelligent kind en de band met haar vader is goed. Wat me wel zwaar valt, is de praktische rompslomp. Als er iets stuk is, moet ik iemand bellen want sinds het overlijden van mijn vader heb ik geen handige man meer in mijn omgeving. Onze maatschappij is gemaakt voor koppels. Om dat tegen te gaan wil ik van mijn huis een open house maken waar iedereen welkom is. Vrienden die zin hebben in een kop koffie of willen komen logeren zijn altijd welkom. Mijn vader sprong vaak onverwachts binnen bij mensen. Die zin voor spontaniteit heb ik van hem en nu hij er niet meer is, koester ik de mensen om me heen – mijn tribe – des te meer.’

Ben je aan het daten?

Saartje: ‘Mijn datingleven is morsdood. (lacht) Datingapps heb ik wel eens geprobeerd, maar nu niet meer. Vraag me ook niet om de ideale man te beschrijven want wat doet het ertoe of hij schone tanden heeft of een goede job? De chemie moet aanslaan. Dat is alles.’
Nisrine: ‘Ik vind het interessant om te zien dat wij van verschillende generaties zijn en toch dezelfde problemen ervaren op datingvlak. Is het omdat we twee sterke vrouwen zijn? Recent zei ik tegen mijn mama: “Misschien is dat uithuwelijken toch niet zo’n slecht idee!” (lacht)’

Zijn jullie zondagskinderen?

Nisrine: ‘Ik wel. Ik ben een dankbaar persoon en probeer steeds het positieve in te zien. Geluk creëer je zelf.’

Saartje, ik ontwaar een lichte oogrol.

Saartje: ‘Ik heb al té veel uitdagingen op mijn bord gekregen om mezelf echt een zondagskind te noemen. Natuurlijk zijn er geen pieken zonder dalen, maar er zaten toch een paar uppercuts tussen, zowel op privé- als professioneel vlak. Uiteindelijk denk ik dan: this too shall pass. En ik geloof écht dat het beste deel van mijn leven nu start, na mijn vijftigste. Er komen nog heel mooie dingen aan.’

(tekst Catherine Kosters)