Renovatie met respect voor het origineel: binnenkijken in een herboren bel-etage uit 1958 in Borgerhout

Wat ooit een klassieke bel-etage met een aparte studio op het gelijkvloers was, is vandaag een lichte, open en warm verbonden gezinswoning. De bewoners droomden van drie dingen: meer daglicht tot diep in de woning, betere isolatie en een sterke band met de tuin. Vanuit die wensen ontstond een renovatie met respect voor het verleden als ambitie voor de toekomst.

Door Kelly Cuypers

Eén van de grootste uitdagingen van deze renovatie lag aan de straatzijde: de karaktervolle maar slecht geïsoleerde voorgevel transformeren zonder zijn ziel te verliezen. De architecten kozen voor een keramische tegelafwerking met een vierkant tegeltype, gelegd in verschillende patronen en met wisselende voegkleuren. “Zo ontstond een hedendaagse compositie die subtiel verwijst naar het patchwork van de originele gevel uit 1958”, legt Thomas Pirenne uit. “Het bestaande reliëf hebben we niet alleen behouden, maar ook extra geaccentueerd. De overdekte inkomnis werkten we strak af in aluminium, en de oude balkonplaat kreeg een tweede leven als groene plantenbak die de gevel een frisse toets geeft.”

Licht, lucht en verbinding

Binnenin werd de structuur van de woning letterlijk opengebroken. Door de vloerplaat aan de tuinzijde van de eerste verdieping te verwijderen, ontstond een indrukwekkende vide die de eetkamer en leefruimte met elkaar verbindt. “De zuidgeoriënteerde voorgevel laat het zonlicht nu diagonaal de woning binnendringen, tot helemaal achteraan in de nieuwe eetkamer”, aldus architect Pirenne nog. “Tegelijk konden we de noordgeoriënteerde achtergevel maximaal beglazen zonder risico op oververhitting. De vroegere studio op het gelijkvloers maakte zo plaats voor een lichte keuken, een eetkamer met dubbele hoogte en een gezellige speelkamer aan straatzijde.”

“De oude balkonplaat kreeg een tweede leven als groene plantenbak die de gevel een frisse toets geeft”

Groen contact

Bezoekers komen binnen via een ruime inkomhal met vestiaire en wc, waar een elegante wenteltrap uitkomt onder een ronde koepel. Aan de tuinzijde liggen de keuken en eetkamer, in rechtstreeks contact met het groen. Vooraan op het gelijkvloers bevindt zich de speelkamer. Op de eerste verdieping is er vanuit het bureau dankzij een binnenraam uitkijk op de vide. De zitruimte ligt aan de straatzijde, waardoor beide leefruimtes visueel én lichttechnisch met elkaar verbonden zijn. Op de tweede verdieping bevinden zich vier slaapkamers en een badkamer. Dit bovenste niveau kon grotendeels behouden blijven.

Dialoog tussen oud en nieuw

Waar mogelijk bleven bestaande elementen behouden, zeker op de slaapverdieping waar veel nog in goede staat was. “De recent vernieuwde geanodiseerde ramen integreerden we in het ontwerp. Raamopeningen zijn zorgvuldig aangepast binnen de bestaande constructie, zodat nieuwe balken of grote ingrepen niet nodig waren”, aldus de architect.

De materialen vormen een zorgvuldige mix van nieuw en bestaand. “Het keukenblad verwijst naar de terrazzo in de inkomhal, notelaar in de kasten neemt de warmte van het hout in de zitruimte over, en de verticale spijlen van de videborstwering zet het ritme van de naastgelegen lambrisering voort.”

Zelfs een strook glasdals naast de voordeur knipoogt naar de oorspronkelijke lichtdoorlatende elementen en inspireerde de vierkante vormentaal van de nieuwe gevel.