De Red Flames vliegen vandaag naar Zwitserland voor hun derde opeenvolgende EK. In 2023 haalden ze voor het eerst in de geschiedenis van het Belgisch vrouwenvoetbal de kwartfinales. Dat is nu opnieuw de ambitie. Minstens. Al zit ons land met Italië (3 juli), wereldkampioen Spanje (7 juli) en Portugal (11 juli) in een loodzware groep. De 0-3 winst en verder uitzicht op Groep A in de Nations League tegen Portugal gaf een boost, de 5-0 tegen Frankrijk was een zware domper, maar de 2-0 in de uitwuifmatch tegen Griekenland was dan weer een opsteker. En vooral: ‘Miss 50 procent’ Tessa Wullaert heeft haar lang en lastig seizoen in Italië verteerd.“Dit EK is geen berg meer waar ik over moet.”
Tessa Wullaert toonde zich in Portugal voor de zoveelste keer beslissend voor de nationale ploeg. De West-Vlaamse vijfvoudige Gouden Schoen en boegbeeld van het vrouwenvoetbal in België zette haar ploeggenotes met twee goals en een assist op weg naar de zege. Wullaert is fanatiek en dat maakt haar niet altijd even populair, maar ze is met voorsprong de beste Belgische voetbalster ooit. Ze beschouwt het als haar job om assists en goals te leveren. “Het verschil maken”, zo verwoordt ze het zelf.
Haar tweede doelpunt, een wereldgoal vanop 25 meter, kwam meteen in de top drie van haar mooiste doelpunten ooit. Maar ook dat is Tessa Wullaert: “De mooiste zijn toch de belangrijkste en het stond toen al 0-2.” Op sociaal media klonk achteraf dat ze na die match in Portugal wel zeer ‘onderkoeld’ commentaar gaf op haar beauty. Haar typerende verdediging: “We hadden ondanks de 0-3 niet de volledige match goed gespeeld. Mijn focus lag al op wat beter kon.”
En dat ze de goal te danken had aan een foutje van de Portugese doelvrouw, daar kon ze al helemaal niet om lachen. Maar ze haalt haar schouders op als daarvan dan wordt gemaakt dat ze ‘maniertjes heeft’.
“Ik vind die perceptie en de socials niet zo belangrijk: wat op het veld gebeurt, is veel belangrijker. En zolang de mensen die mij echt kennen weten dat ik niet zo ben, is alles oké voor mij.” Die tweede goal was trouwens haar 92ste doelpunt voor de Red Flames, in 141 interlands. Dat zijn er momenteel nog drie meer dan Romelu Lukaku bij de Rode Duivels. Het wordt voor beide topscorers nog een nek-aan-nekrace om alleen recordhouder te worden bij de nationale ploeg. Intussen droomt Wullaert van 100 goals als international. Dat zit er zeker in, op haar 32ste denkt ze nog niet aan stoppen. Integendeel, ondanks een zwaar seizoen bij de Italiaanse vice-kampioen ook daar topschutter met 10 goals in 21 competitiematchen is de ex-speelster van Wolfsburg, Manchester City, Anderlecht en Sittard niet van plan af te zakken. “Normaal blijf ik. Om misschien daarna nog een stapje hoger te zetten. Al had ik het bij momenten in Italië heel lastig, vier vrije dagen per maand is echt te weinig.” Het zorgde ervoor dat nog een jaar Italië misschien wel moeilijk zou worden. Maar na een goed gesprek met haar coach op het einde van het seizoen lijkt dat probleem van de baan. Hij begreep haar zorgen om haar mentaal welzijn, wellicht krijgt de hele ploeg volgend seizoen twee vrije dagen per week. En kan Tessa al eens snel overvliegen naar België, naar familie en lief Mathias. Ze hebben net een nieuw huis gekocht in Ingelmunster.
“Ik vind die perceptie en de socials niet zo belangrijk: wat op het veld gebeurt, is veel belangrijker”
Maar nu ligt een titel met FC Internazionale Milano SpA, zeg maar Inter Women, nog even veraf. Vanaf komende donderdag start haar derde EK. En de mentale dreun na die 5-1 tegen Spanje in de Nations League eind vorige maand is verteerd. “Er volgde geen vrije dag, we vlogen meteen door naar Portugal.” Het mentaal welzijn van topsporters wordt al te vaak verwaarloosd, vindt ze. “Men denkt altijd: leuk, Milaan, één keer per dag trainen en verder vrij. Maar ik zit daar moederziel alleen, kan nauwelijks eens terugvliegen, mis de meeste belangrijke momenten thuis. Zoals afgelopen seizoen de begrafenis van de opa van Mathias. En ik heb bijna nooit eens twee weken na elkaar vakantie.”
Kijk je dan na zo’n zwaar seizoen in Milaan, met te weinig vrije dagen, uit naar dit EK? Alweer een paar weken weg van thuis?
“Ik heb mezelf ook die vraag gesteld en heb het er over gehad met de technische staf van de Flames. Ik wilde niet dat dat EK een berg werd waar ik over moest. Ik wilde er zin in hebben. Ik was alvast blij dat ik na de laatste match met Inter tegen kampioen Juventus op 11 mei eerst nog eens een tiental dagen vrij kreeg, voor onze matchen in de Nations League. Konden Mathias en ik toch nog eens op reis. En na Spanje en Portugal hadden we nog een kleine week vrij, weliswaar met een thuisprogramma, en konden we naar zee. En nu kijk ik echt uit naar dat EK.”
Waarin voor de Flames de enige ambitie is: de zware groepsfase met Italië, Spanje en Portugal overleven en dus even goed doen als op het vorige EK?
“We mogen niet zweven, moeten met onze voetjes op de grond blijven staan. Maar we weten hoe het voelt om in de kwartfinale te staan en vanzelfsprekend willen we dat opnieuw. En dan wil je de volgende wedstrijd natuurlijk ook winnen. Onze coach heeft gelijk als ze steeds maar benadrukt dat we in onszelf moeten geloven.”
Weeg eens de tegenstanders in jullie poule?
“Wereldkampioen Spanje is wereldtop. (peinzend) Ik zou graag eens in die competitie spelen. Die ligt mij wel, denk ik. Portugal moeten we aankunnen. En zat Italië in het vorige EK niet in een goeie flow, dan zijn ze nu wel goed bezig. Bij Italië spelen een aantal teamgenoten van bij Inter, dus ik kan die ploeg redelijk goed inschatten. Het is een sterk team. Maar we geloven erin.”
Vergelijk eens jullie huidig niveau met dat van het vorige EK, waarin jullie de kwartfinales haalden?
“Het is vergelijkbaar. Al is er nu een beter evenwicht tussen ervaren speelsters en jongere speelsters. Ook omdat we drie speelsters omwille van blessures moeten missen, is de selectie van 23 alleen maar logisch.”
Je was zeer ontgoocheld over het ontslag van coach Ives Serneels, die na 14 jaar aan de kant werd geschoven. Zijn vervangster, de IJslandse Elisabet Gunnarsdottir blijkt alvast goed onthaald. Kun je intussen zeggen dat ze toch een nieuwe wind bracht of een meerwaarde is?
“Ik was vooral niet blij met het ontslag van Ives omwille van de manier waarop (totaal onverwacht in een korte videocall, red.). Afgezien van wie hem ook ging opvolgen. Ik ga nooit iets negatiefs zeggen over Ives, maar ik moet wel zeggen dat die nieuwe wind voelbaar is. Elisabet kent de speelsters nog niet zoals Ives ze na al die jaren kende, maar er is alvast een andere manier van werken. Ze gaat dieper in op het tactische en staat ook meer tussen de speelsters. Misschien omdat zij een vrouw is?”
“Gunnarsdottir staat meer tussen de speelsters dan Ives. Misschien omdat zij een vrouw is?”
Ze zocht je ook meteen op toen je in Portugal tijdens de rust kritiek uitte dat er te weinig werd gevoetbald.
“Kijk, dat is nu weer wat ervan werd gemaakt toen we nog tijdens de rust in gesprek geraakten. We kruisten elkaar op het veld waarop we het even hadden over de tactische prestatie die niet top was. Alleen daarover. Maar iedereen maakte er dan weer van dat ik kritiek had. Ik ben gewoon diegene die dan daarvoor het initiatief neemt.”
Succes in Zwitserland, Tessa. En na het EK eindelijk weer vakantie?
“Voorlopig nog één weekje vrij en dan eind juli op trainingskamp met Inter. Dat ligt nu al vast, ongeacht wanneer we op het EK zijn uitgeschakeld. Daar ga ik toch proberen wat aan te doen.” (grijnst)