Vandaag vindt in Nice het WK Ironman voor heren plaats. Marten Van Riel (32) is de Belgische outsider van dienst. Door een enkelblessure, die hij in juni opliep, legt onze landgenoot de verwachtingen niet te hoog. “Als persoon moet hij nog meer in balans met zichzelf kunnen komen”, benadrukt zijn trainer Glenn Poleunis.
De 42-jarige Glenn Poleunis, die Van Riel sinds januari 2022 begeleidt, was zelf een beloftevolle jeugdwielrenner die als belofte voor Jong Vlaanderen uitkwam. “We hadden een superteam, met jongens als Jürgen Roelandts, Dominique Cornu, Jelle Vanendert en Greg Van Avermaet”, vertelt hij. “Ik stond dicht bij een profcarrière, maar heb mijn carrière door een blessure jammer genoeg vroegtijdig moeten beëindigen. Maar die ervaring heeft me veel bijgebracht. Als coach moet je je atleet helpen relativeren. In topsport draait alles om presteren, maar daarnaast moet je als persoon ook gelukkig zijn. Iedereen weet intussen dat Marten de voorbije maanden een mentale dip heeft gekend. Ik probeer hem daarin zo goed mogelijk bij te staan. Ik zou er niet veel voldoening uit halen mocht één van mijn atleten wereldkampioen worden, maar in het dagelijkse leven niet gelukkig zijn.”
Stage met Jong Vlaanderen
Poleunis en Van Riel hebben dan wel beiden de Belgische nationaliteit, het grootste deel van het jaar brengen ze door in Girona. “Met Jong Vlaanderen trokken we in de winter vaak op stage naar die streek”, vertelt Poleunis. “Toen ik het klimaat in België niet meer ideaal vond om mijn internationaler wordende trainingsgroep te begeleiden, ben ik een kleine vier jaar geleden verhuisd naar Girona, waar Marten toen al woonde.”
“Hij is iemand die altijd het gevoel nodig heeft dat zijn voorbereiding perfect is verlopen, maar soms moet je als atleet ook dingen kunnen aanvaarden” – Glenn Poleunis
Girona is een populaire plek voor triatleten. “Het is niet de goedkoopste plek in Spanje, maar er zijn zoveel voordelen aan die locatie dat het als triatleet moeilijk te overtreffen valt. Er is een 50 meter-bad. Er zijn honderden kilometers aan gravelpaden die perfect zijn om te lopen, ook bergop. Er is een atletiekpiste vlakbij. De opties om te fietsen, zowel vlak, in de heuvels als bergachtig, zijn eindeloos. Font-Romeu, een ideale locatie voor hoogtestages, ligt niet veraf. Er is in Barcelona een internationale luchthaven, wat voor triatleten noodzakelijk is. En het is simpelweg een leuk stadje. Je leeft er als triatleet niet in de middle of nowhere, maar kan er een vrij sociaal leven leiden en met elkaar een koffie gaan drinken in de talrijke koffiebars, zoals La Comuna van ex-toptriatleet Jan Frodeno en La Fabrica.”
Sterk recuperatievermogen
Poleunis en Van Riel leerden elkaar kennen tijdens corona, toen Poleunis beloftecoach bij Triatlon Vlaanderen was en Van Riel geregeld in Leuven kwam meetrainen. Na zijn vierde plaats in Rio 2016 en zesde plek in Tokio 2021 twijfelde hij lang tussen een derde deelname aan de Spelen of een overstap naar de lange afstand, die hem nog beter ligt. “Dat was een intense strijd met zichzelf”, geeft Poleunis aan.
“Zijn keuze om in 2024 de Spelen in Parijs met de nieuwe T100-competitie te combineren, werd bij de Belgische triatlonfederatie niet populair ontvangen, maar ik wist: als Marten zich goed in zijn vel voelt en de wedstrijden uitkiest die hij zelf wil doen, komt het goed. We hadden aan de voorbereiding op Parijs (waar Van Riel pas 22ste werd, red.) graag een halve Ironman toegevoegd, omdat Marten dat aankan. Zijn recuperatievermogen is zijn grootste kwaliteit. Maar in plaats daarvan moest hij zijn selectie voor de Spelen zelfs nog afdwingen. Dat was een erg stressvolle periode. Gelukkig is het goed gekomen, want na Parijs heeft hij kunnen uitpakken in de T100.”
Marten is deze zomer een negatieve spiraal beland en zal er nu en in de toekomst hard aan moeten werken om daar vlotter uit te geraken” – Glenn Poleunis
Een understatement. Dankzij zijn eindwinst in die prestigieuze competitie kroonde Van Riel zich tot wereldkampioen. Poleunis: “Daarna wilden we eind november in Cozumel zijn slot voor het WK Ironman binnenhalen, maar daar kwam Marten helaas ten val. Daardoor moest hij vier maanden later, in Zuid-Afrika, opnieuw een volledige Ironman afwerken om zijn ticket te bemachtigen.”
Mentale problemen
In juni won Van Riel op knappe wijze de Ironman 70.3 in Nice, maar daarna ging het fout door een enkelblessure en de gevolgen daarvan op mentaal vlak. “Iedereen weet dat de laatste maanden voor Marten niet zo vlot verlopen zijn”, trapt Poleunis een open deur in. “Het WK-parcours in Nice is nochtans op zijn lijf geschreven. Zijn zege daar in de halve Ironman was indrukwekkend. Die dominante manier van racen had hij kunnen doortrekken naar de volledige afstand. Het probleem is dat Marten daarna ziek is geworden. Hij is iemand die altijd het gevoel nodig heeft dat zijn voorbereiding perfect is verlopen. Op dat vlak is hij perfectionistisch, maar soms moet je als atleet ook dingen kunnen aanvaarden. Bovendien moet hij als langeafstandstriatleet veel meer zaken zelf regelen, terwijl Marten dat in zijn periode op de olympische afstand, toen hij deel uitmaakte van de Belgian Hammers, amper moest doen. Ook dat is de voorbije maanden een stressfactor voor hem geweest. Hij is in een negatieve spiraal beland en zal er nu en in de toekomst hard aan moeten werken om daar vlotter uit te geraken.”
”Het zou in Martens voordeel kunnen spelen als hij tijdens de wedstrijd wat meer reserve inbouwt en dit WK iets conservatiever aanpakt. Dat wordt het plan. Daarin moeten we geloven” – Glenn Poleunis
Op zijn YouTube-kanaal gaf Van Riel halfweg augustus openhartig toe dat hij mentaal soms door moeilijke periodes gaat. Topsport is keihard, want de hoge pieken en diepe dalen volgen elkaar vaak snel op. “Net op die momenten van hoge pieken is het gevaarlijk”, weet ook Poleunis. “Nochtans is Marten een atleet die de voetjes altijd op de grond houdt. Ik zit intussen al lang genoeg in de topsportwereld om een en andere te kunnen plaatsen. Ik werk momenteel met 14 topatleten. Geloof me, er is altijd wel iets met één van die 14 aan de hand. Dat is nu eenmaal topsport. Het belangrijkste is het besef dat er altijd iets met je kan gebeuren. Je moet vooral blijven genieten. Ook dat doet Marten. Ik ken niemand die liever traint dan hij. Maar als persoon in balans zijn met zichzelf, dat is iets waar niet alleen hij maar elke atleet aan moet werken. Die tunnelvisie moet er nog uit bij Marten. Sport is niet het enige wat jou gelukkig kan maken.”
Conservatiever plan
Ondanks een gebrekkige voorbereiding verschijnt Van Riel vanochtend in Nice gewoon aan de start van het wereldkampioenschap Ironman. Op het menu: 3,8 km zwemmen in de Middellandse Zee, 180 km fietsen door de Alpes-Maritimes en 42,195 km lopen langs de Promenade des Anglais. “Marten heeft de voorbije maanden heel weinig gelopen”, legt Poleunis uit. “Zijn zwem- en fietsconditie staan beide op punt. Om musculair zo goed mogelijk belast te zijn, heeft Marten natuurlijk wel een versneld opbouwschema moeten volgen. Hij heeft een bepaald niveau in gedachten, maar het zou ook in zijn voordeel kunnen spelen als hij tijdens de wedstrijd wat meer reserve inbouwt en dit WK iets conservatiever aanpakt. Dat wordt het plan. Daarin moeten we geloven.”
“Als hij een echte topdag heeft, zal er tegen Blummenfelt weinig te beginnen vallen. Zijn loopvorm dit jaar is indrukwekkend” – Glenn Poleunis
Volgens Frederik Van Lierde, de laatste Belgische wereldkampioen op de Ironman-afstand, is de Noor Kristian Blummenfelt de gedoodverfde topfavoriet. Poleunis knikt. “Als Marten een vlekkeloze voorbereiding had gekend, zou ik hem en Kristian als de twee favorieten naar voren geschoven hebben. De Noor is iets zwaarder, wat op dit parcours een voordeel voor Marten is. Als Kristian een minder zwemnummer kent en er voorin samengewerkt wordt, kan hij verslagen worden. Maar als hij de schade heeft beperkt wanneer hij aan de marathon begint, denk ik dat Kristian moeilijk te kloppen zal zijn. Zijn loopvorm dit jaar is indrukwekkend (Blummenfelt liep 2u.34’03” in Texas en 2u.30’59” in Frankfurt, red.). Als hij een echte topdag heeft, zal er tegen hem weinig te beginnen vallen. Maar Sam Laidlow zal de wedstrijd sowieso hard maken en ook die andere Noor, Casper Stornes, vindt in Nice een parcours op zijn maat. Als hij een topdag kent, kan hij helemaal voorin eindigen. Er zijn wel wat outsiders op dit WK…”
Ervaring voor Hawaï
Dit WK Ironman wordt het laatste in Nice. Vanaf 2026 zullen de titelstrijd voor zowel heren als dames opnieuw jaarlijks op Hawaï plaatsvinden. Een reden te meer voor Van Riel om vandaag al de nodige kampioenschapservaring op te doen. “Ik heb er met Marten deze zomer lang over gediscussieerd”, geeft Poleunis aan. “We hebben voor een versnelde opbouw naar dit WK gekozen, maar ik wil geen risico’s nemen. Het was onze bedoeling om zo goed mogelijk aan de start te verschijnen, maar als hij na dat enkeltrauma ook maar enige pijn voelt, is het een no go. Moeten we dit WK Ironman in Nice absoluut doen? Later dit jaar is er nog een WK Ironman 70.3 (op 9 november op Marbella, red.) en een WK T100 (met de slotmanche in Qatar op 12 december, red.). Dat was een moeilijk verhaal, maar Marten was daarin resoluut. De ervaring die hij in Nice in functie van Hawaï kan opdoen, is heel belangrijk. Dat was deels de reden om toch aan dit WK deel te nemen.”