Pascal Kerkhove, directeur redactie De Zondag: “Mijn bescheiden advies: breek uit die Wetstraatbubbel aub. Zonder grote principes werken ogen, oren, lichaam, geest én het hart soms beter…”
Goeiemorgen,
Ik ben geen man van grote principes. Ik gebruik mijn ogen om te kijken, mijn oren om te luisteren, mijn lichaam om te bewegen, mijn hoofd om te denken en mijn hart om te voelen. Het is best een tijdje geleden dat alles nog goed werkte, maar ik heb mij al lang verzoend met die genadige staat van verval en imperfectie. Om Johan Cruijff te parafraseren: ouder worden, heeft echt niet alleen nadelen. Ik ben een gelukzak dat weet u als u af en toe deze column leest en ik deel graag dat gevoel. Er zijn best wel wat zaken die mij snel irriteren, maar ik word zelden kwaad. Het boeit mij niet wat anderen over mij denken of aan anderen vertellen, ik hoor alleen wat mensen tegen mij vertellen. Dan luister ik, blij met de vaststelling dat die mensen dat willen doen. En misschien ook kunnen of durven.
Mijn ogen, mijn oren, mijn lichaam, mijn hoofd en mijn hart hebben een trieste week achter de rug. Ik geloof namelijk in de kracht van politiek, de macht die wij aan politici geven en de schoonheid van democratie. Ik blijf daarin geloven en hoop dat u dat ook doet. Maar wil iemand eens alle vensters en deuren van die politieke Wetstraatbubbel open zetten? Er is voor alle inwoners hoge nood aan frisse wind, gezonde lucht en nieuwe zuurstof. Politici, insiders, journalisten, analisten, spindokters… iedereen is het met elkaar eens en de conclusie na deze week is unaniem: dit was slechte cinema en nog slechter voor de politiek. Er is ook unanimiteit over de oorzaak: het is de schuld van de ander, want zelf deed iedereen het goed en vooral voor de mensen. De betrokken journalisten zochten en vonden elke dag wel iemand om weer een andere zondebok aan de schandpaal te nagelen, anoniem uiteraard… Mag ik iedereen geheel vrijblijvend dit bescheiden advies geven? Kom uit die bubbel aub.
In augustus liep mijn vast contract bij Engie af, goed voor een maandelijkse kost van 206 euro. In september kreeg ik van datzelfde Engie het advies om op basis van mijn ingediende meterstand een nieuw tussentijds bedrag van… 10 euro te betalen. Uit ongeloof vroeg ik drie keer om uitleg, helaas zonder antwoord. Ik gaf deze week opnieuw mijn meterstand in en kreeg het advies om voortaan 1135 euro per maand te betalen. Ze hoeven mij niet meer te bellen met uitleg, ik hoop dat ze de beleefdheid en het respect vinden om een antwoord te geven aan die vele andere wachtenden in wurgende onzekerheid over wat op hen afkomt. Ik betaal dit niet graag, maar kan en zal dat doen, net als ik mijn energieverbruik herbekijk en aanpas. Ook op het werk maken wij intussen moeilijke budgetoefeningen om onze redacties veilig door deze stormachtige tijden met hoogoplopende kosten te loodsen.
Dit is geen strijd tussen werkgever en werknemer, dit is geen wereld van wij tegen zij. Of beter, dat hoeft het niet te zijn en dus evolueert mijn bescheiden advies van enkele regels hoger naar een luide wanhoopskreet: breek uit die bubbel aub! Gelooft er in die Wetstraatbubbel werkelijk nog iemand dat het ‘de mensen’ iets uitmaakt of de noodzakelijke hulp komt van Alexander De Croo of Jan Jambon? Gelooft er in die Wetstraatbubbel werkelijk nog iemand dat ‘de mensen’ vandaag bezig zijn met hun stemgedrag in 2024?
Ik geloof het niet en ben er zelf nog minder mee bezig.
Zonder grote principes werken ogen, oren, lichaam, geest én het hart soms beter…
Maak er een fijne zondag van.
Reageren? Pascal.kerkhove@roularta.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier