“In de huidige verkiezingsnieuwstsunami zouden we het bijna vergeten, maar juni is ook De Grote Examenmaand”

Goeiemorgen,

Het is juni en de spanning stijgt in heel wat huiskamers. En niet (alleen) omdat we volgende zondag met zijn allen naar de stembus trekken. In de huidige verkiezingsnieuwstsunami zouden we het bijna vergeten, maar juni is ook De Grote Examenmaand. Van de zesjarigen in het eerste leerjaar tot de oudste universiteitsstudenten: allemaal worden ze getest op wat ze nu wel geleerd hebben. Sommigen hebben ondertussen al hun eerste examens achter de rug, anderen beginnen er straks aan. Wat betekent dat ook de stresslevels in menig gezin de hoogte ingaan.

Ook in het mijne. Ik heb drie zonen, en het is bijzonder om te zien hoe ze alle drie verschillend omgaan met die examenstress. De oudste, die al verder studeert, is een meester in het procrastineren. Waarom iets vandaag doen als je het ook kan uitstellen naar morgen? Een houding die hem vorig jaar als eerstejaarsstudent niet zo goed bekomen is, en die mij dit jaar ook al de nodige stress heeft bezorgd. En hem ook, want wanneer hij merkt dat hij niet meer voldoende tijd heeft om alles te studeren, durft hij weleens in paniekmodus te geraken, met alle gevolgen van dien. En ook al heb ik nu het gevoel dat hij deze keer wel tijdig met alles begonnen is, het is toch bang afwachten op het eindverdict.

Zoon twee is aan zijn laatste jaar secundair onderwijs bezig. Hij is heel plichtbewust en zit dagelijks urenlang te studeren. Perfect, de ideale student, zou je dan denken, maar eerlijk … Als mama maakt het me ook bezorgd. Niet omdat ik denk dat zijn punten niet goed zullen zijn, integendeel, maar omdat hij amper tijd neemt om te ontspannen. Hij legt zichzelf zo’n grote druk op, dat hij soms vergeet dat hij ook mag genieten van het leven.

En dan hebben we nog zoon drie, die geen stress lijkt te kennen. En die al eens met een verbaasde ‘o ja, dat moet ik nog doen’ reageert als ik hem vraag of hij al gestudeerd heeft, of nog maar eens vaststelt dat het boek dat hij nodig heeft nog op school ligt…

Ik begrijp dus de stress die veel ouders en grootouders momenteel voelen maar al te goed, maar weet ook dat na juni juli volgt, en alle examenellende dan vergeten is. En ondertussen kunnen we maar twee dingen doen: goed voor onze oogappels zorgen, én onszelf ook in de watten te leggen.

Geniet van deze zondag!

Hoofdredacteur Bart Casteleyn en chef nieuws Sandra Rosseel wensen je elk op hun beurt een goeiemorgen.Reageren? sandra.rosseel@roularta.be