“Mijn stem is maar een stem. De democratie corrigeert mij straks wel”

Radiomaker Sven Ornelis staat elke week stil bij het kleine of het grote nieuws

Al die stemtesten? Doen jullie daar aan mee? Ik wel, en tot mijn grote opluchting kom ik bij bijna elke test ook uit bij de partij die wellicht mijn stem zal krijgen over 50 dagen. Heel af en toe niet, en dan begin ik weer van voor af aan, gewoon om toch uit te komen waar ik uitkomen wil. En dat lukt mij. Alles is manipuleerbaar. Het moeilijkste vind ik het wanneer ik wat dieper duik in de resultaten en mijn standpunten vergelijk met die van mijn favoriete politici. Want zelfs de partijen waar ik mij het beste bij voel, hebben standpunten waar ik mij helemaal niet in vinden kan. Ik ben het nooit 100 procent met hen eens, als ik al eens 80 procent overeenkomst scoor is dat veel. En ik denk: wat raar dat mijn voorkeurspolitici nog steeds ideeën hebben waar ikzelf werkelijk niks mee heb. Dan vind ik ze net te links of te rechts, veel te soft of te hard. Dat vind ik vervelend. Want ik kan emotioneel heel erg afknappen op standpunten die mij persoonlijk raken, of dat nu in mijn portemonnee, in mijn rechtvaardigheidsgevoel, of in mijn ego is.

Maar politici zijn er gelukkig niet voor mij alleen, maar voor het hele land, de hele maatschappij, en zelfs voor de toekomst van onze jeugd. Daar hou ik tijdens zo’n stemtest dus geen rekening mee. Om zeker te zijn dat de partij waarop ik ga stemmen mij echt vertegenwoordigen zal, schuif ik bij zo’n stemtest de balkjes extreem richting mijn eigen profijt. Egoïstisch is dat, en dat is eigenlijk niet schoon van mij, de wereld is wel groter dan het ‘Ornelis Universum’. Maar in het stemhokje zal ik wellicht ook zo handelen. Wil je eerlijke voorbeelden? Extra taksen op vliegtuigreizen? Wil ik dus niet. Ik vlieg te vaak. Rijbewijs met punten? No way. Ik heb mijn auto nodig en een paar kilometer te hard is toch zo erg niet, denk ik dan. Eerlijk ben ik wel. Maar ik ben realist: er zullen genoeg politici verkozen raken die compleet andere gedachten dan die van mij vertegenwoordigen, en in dit land moeten er altijd compromissen gesloten worden. En dat is maar goed ook. Mijn stem is maar een stem. De democratie corrigeert mij straks wel.