Sven Ornelis: “Niet normaal hoeveel mensen er nu al weken lopen te sukkelen”

Zit jij ook in de club? Een kans op drie van wel dat jij, net als ik, al wekenlang de ene zakdoek na de andere loopt vol te snotteren. Dat je rochelt uit het diepste van je longen. Dat je keel schuurpapier is. Misschien niet ziek genoeg om thuis te blijven of in de lappenmand te liggen, maar wel erg kwakkel. Hoofdpijn, keelpijn, rillingen, gehoest, en vooral die verdomde neus die maar niet open wil gaan. Niet normaal hoeveel mensen er nu al weken lopen te sukkelen. Soms dan denk je eventjes dat het einde van de tunnel in zicht is, maar dan herval je weer. Het is een processie van Echternach. Heeft wellicht te maken met de herfst en met het aanhoudende slechte weer. Virussen en bacteriën hangen overal in de lucht. Bijna zou je zelfs gaan denken dat we onze handen weer dertig seconden lang moeten gaan wassen. Met een handleiding. En ontsmetten met alcohol. Misschien moeten we toch maar weer anderhalve meter afstand houden. Heeft iemand nog mondmaskers liggen? Zouden we die niet weer opzetten? Onszelf isoleren? In bubbels gaan leven. En zouden we alle mensen die, uit principe of opstandigheid, geen griepprik hebben genomen (ik heb er overigens wel eentje gekregen op het werk) niet verbieden om nu nog op café of restaurant te gaan? Gaan we mensen ook niet beter meteen verbieden om nog op een bankje in het park te zitten, of om na 22 uur hun huis nog te verlaten? Nee he, dat gaan we niet doen? Zou te zot zijn. Want ook al snottert de helft van de bevolking nu, zo’n rigide maatregelen zou geen mens vandaag aanvaarden. Kijk, ik was twee jaar geleden eigenlijk een erg makke volger van alle covid-maatregelen. Ik wou niet tegen de overheid ingaan, en uiteraard mijzelf beschermen, maar ook de zwakkeren en de ouderen. Maar heel af en toe vraag ik mij af of ik vandaag weer zo’n mak schaap zou zijn als er nog eens zo’n virus op ons af zou komen? Ik, die een covidtest eiste van iedereen die bij me kwam eten, lang nadat dat verplicht was, maar die nu al snotterend leef alsof er niks aan de hand is?