“Twee keer met de ogen knipperen en het is kerst, drie keer en het jaar is over”

Radiomaker Sven Ornelis staat elke week stil bij het kleine of het grote nieuws.

Je kijkt naar buiten en het is altijd grijs. Dagenlang. Je bent best vroeg wakker, maar de zon slaapt steeds langer uit en het blijft in de ochtend nog urenlang pikdonker. Een mens rijdt in die duisternis dan naar zijn werk, maar de zon is alweer ondergegaan vooraleer je thuis bent van kantoor. Is dat nu winter? Alles wijst er inderdaad op dat het jaar zowat afgelopen is, maar ik kan het in feite nog altijd niet geloven. Het was gisteren toch nog maar zomer? We reden toen zingend naar het Zuiden en we dronken rosé en moesten ons daar elke dag insmeren tegen zonnebrand. En kijk nu: het is weer allemaal jingle bells wat de klok slaat. De kalender liegt niet, dat weet ik, maar m’n hoofd en vooral m’n gemoed hinken achterop.

Een oude vriend, wiens naam ik hier niet zal noemen omdat het Rik Torfs is, zei het deze week nog tegen mij. De man die bekend staat om zijn verbale spitsvondigheden, stevige opinies en licht komische averechtse redeneringen, sprak de woorden uit die ik wel vaker van ervaren mensen hoor: “De tijd gaat steeds sneller als je ouder wordt.” Het bijzondere is dat ik het ook zo begin aan te voelen. Ik ben, net als de oud-rector, net slim genoeg om te beseffen dat de tijd slechts de tijd is, en er zoiets als perceptie bestaat. Maar toch voelt het vreemd. Want wat is een dag nog, een week, een maand, een leven? Twee keer met de ogen knipperen en het is kerst, drie keer en het jaar is over, vier keer en we zijn bejaard. Lentes en zomers en herfsten en winters volgen elkaar echt razendsnel op. Sinten komen en kerstmannen gaan. Het was gisteren nog Halloween en morgen is het al Valentijn. De blaadjes zijn nog maar pas van de bomen gevallen, maar ze groeien al bijna weer terug. Daarom moeten we ook zo hard genieten van de grijsheid van deze dagen, de lengte van de avonden en nachten, de schoonheid van de lichtjes in de kerstbomen en de snelheid van het licht. Het is een troost voor wie de winter haat: voor je het beseft is het weer lente. Daarom wens ik u, om er op tijd bij te zijn, een vrolijke Pasen en een gelukkig 2026.