Anderlecht kan vandaag kampioen worden: de supporters geloven erin

RSC Anderlecht is met zijn 34 landstitels recordhouder in het Belgisch voetbal. Vandaag kan de club voor de 35ste keer kampioen worden als Union om 13.30 uur niet wint van Cercle Brugge en de paarswitten in de vooravond het wel halen van eeuwige rivaal Club Brugge. We gingen de temperatuur opmeten in en rond het Lotto Park.

De honger naar de titel is groot bij Anderlecht. Niemand weet dat beter dan Didier Vanderburght die sinds 1991 bij de club werkt en aan het hoofd staat van de zeven restaurants die het stadion rijk is. Het bekendste is de St. Guidon waar Mister Michel jaren een vaste tafel had en sterrenchef Yves Mattagne van Villa Lorraine aan het fornuis staat.

“Zal het zondag gebeuren? We gaan winnen, maar het hangt ervan af wat Union vier of vijf uur eerder doet in het andere Brugge. Ik hoop dat het zondag gebeurt, want het verlangen naar een nieuwe titel is hier groot bij iedereen, en zeker bij het nieuwe management dat ernaar snakt om zijn werk met een prijs bekroond te zien. Ze verdienen dat ook. Want sinds mijnheer Coucke in 2018 de club heeft overgenomen en Wouter Vandenhaute de voorzitter werd, waait hier een nieuwe wind. Het sportieve heb je nooit in de hand, maar kijk naar de beleving die zij hebben bijgebracht. Er is iedere wedstrijd een lichtshow, een dj, tijdens de rust trappen de jeugdvoetballers penalty’s … Los van de resultaten is Anderlecht altijd de grootste club van het land gebleven. Maar nu we weer meestrijden voor de titel is er een nieuw en bruisend enthousiasme.”

“Dat de wedstrijd om 18.30 uur wordt gespeeld, is voor mij en mijn medewerkers niet ideaal, omdat de mensen bijna drie uur vooraf aan tafel gaan. En dat is vroeg natuurlijk. Maar het kan niet anders als je 1.250 mensen eten moet geven. We willen dat ze om 18.15 uur allemaal in hun business seats zitten. Het voordeel van dat vroege uur is dan weer dat ze nadien nog kunnen vieren. En de kinderen kunnen meekomen. Zo wordt het weer een groot familiefeest.”

De grootsheid van vroeger

Dario De Schutter is een 34-jarige supporter uit het Limburgse Dilsen-Stokkem. Bij het begin van de play-offs was hij te voet vertrokken richting Santiago de Compostella, maar toen hij in Bordeaux tot de constatering kwam dat Anderlecht zondag kampioen kon spelen, nam hij prompt de trein terug. Net aangekomen in Brussel ging hij een truitje van Killian Sardella halen in de fanshop.

“Het Anderlechtgevoel is altijd blijven leven, ook toen het slecht ging”

Supporter Dario De Schutter

“Ik ben al supporter van het jaar 2000 toen Anderlecht furore maakte in de Champions League. En ik denk dat we zondag kampioen worden. Anders was ik niet speciaal teruggekomen. Ik mag er niet aan denken dat het gebeurt zonder dat ik erbij ben. Ik heb een goed gevoel. Een titel kan helpen om de grootsheid van vroeger terug te brengen. De sfeer onder de supporters is eigenlijk al helemaal terug. Ook toen het slecht ging, is dat Anderlecht-gevoel altijd blijven leven, vind ik. Doordat we een hele tijd niet hebben gestaan waar we moesten staan, kunnen we het voetbal nu meer appreciëren. Maar nu is het echt wel tijd voor een titel, het maakt niet uit hoe. Dat champagnevoetbal van weleer komt dan wel terug. Pas op, onder Vincent Kompany vond ik het voetbal ook extreem goed. Ik had hem liever zien blijven. Hij is voor mij ook de allergrootste Belgische speler ooit. Bij het begin van het seizoen durfde ik niet op de titel te hopen. Tot Thorgan Hazard hier belandde. Toen hij gekwetst geraakte, dacht ik weer dat het niets zou worden. Maar intussen heeft de hele ploeg bewezen dat ze het ook zonder hem kunnen. En met Killian Sardella heb ik een nieuwe favoriet.”

Meer Vlaamse supporters

Eerder deze week was er nog weinig sfeer rond het stadion. Maar in Le Trait d’Union – niets te maken met Union, maar een zaaltje van de PS aan de overkant van de Theo Verbeecklaan – zijn enkele vrouwen aan het vergaderen en is er wel ambiance. “Natuurlijk wordt Anderlecht kampioen”, zegt Carine Poillion. Zelf gaat ze niet vaak kijken, “maar op de een of andere manier heeft iedereen hier een band met de club. Mijn buurvrouw is bevriend met de moeder van Vincent Kompany. En zijn vader komt daar ook al wel eens over de vloer. Een vriendelijke man. Wie van Anderlecht is, supportert. Zo simpel is het.”

Clairette Sansino zit enthousiast te knikken met haar hondje op de schoot. “Ik stam nog uit een ander tijdperk. Vroeger werkte ik op het gemeentehuis en toen waren clubiconen als Pierre Hanon en Jef Jurion daar mijn collega’s. Ik heb zelfs nog samengewerkt met Michel Van Vaerenberg, met wie Anderlecht zijn eerste drie titels heeft behaald. Dat waren vedetten, maar geen grootverdieners zoals de spelers van tegenwoordig.”

Isabelle Emmery, Brussels parlementslid, komt ook binnengewandeld. “Ja, natuurlijk ben ik supporter”, zegt ze. “Mijn partner, Fabrice Cumps, is burgemeester. Deze legendarische voetbalclub is belangrijk voor de gemeente. We zien trouwens alsmaar meer Vlaamse supporters sinds Coucke hier eigenaar is. Maar Anderlechtenaars blijven de club in het hart dragen. Hij zorgt voor een samenhorigheid onder de mensen. Het is goed dat Anderlecht weer meedraait aan de top, maar die moeilijke jaren zijn niet slecht geweest. Leren verliezen, maakt je menselijker, minder dikkenek, het is zoals in de politiek”, lacht ze.