Een bijzondere Vaderdag: Glenn Martens werd vader van een tweeling dankzij een draagmoeder

Een single vrouw kan moeder worden, voor een single man die vader wil worden, is het traject nog veel moeilijker. Maar het kan. Glenn Martens (32) heeft geen partner, maar werd wel vader van een tweeling. Siebe en Febe zijn intussen dertien maanden. Ze kostten hun papa een fortuin, veel angstzweet en vermoedelijk ook wel wat tranen, maar als iemand vandaag Vaderdag mag vieren, dan is hij het wel.

“Ik droomde van het vaderschap toen ik vijftien, zestien jaar was”, zegt de Limburger, wiens stem de sportliefhebber vast kent van de sportuitzendingen op Radio 1. Daar brengt hij al 12 jaar in bijberoep verslag uit van onder meer voetbal -en tenniswedstrijden. “Ik was me toen al bewust van mijn geaardheid en wist dat het niet evident zou zijn. Maar ik had altijd het gevoel dat mijn leven zonder kinderen niet compleet zou zijn. Het is niet dat ik zelf uit een groot gezin kom. Ik heb één broer. Dus daar ligt het niet aan. Maar ik ben altijd wel een familiemens geweest: familiefeesten en grootouders waren belangrijk voor mij.”

“Er zijn inderdaad veel obstakels wanneer je als homo een kind wil. En nog meer als je alleen bent. In de ideale wereld hadden mijn kinderen ook een moeder gehad. Eventjes overwoog een ex-collega om samen met mij het co-ouderschap aan te gaan. Het plan was om het kind samen op te voeden, elk om beurt een week. Maar dat ging niet door. Ik had ook hier gesprekken over een eventueel draagmoederschap. Maar toen ook die afsprongen, moest ik naar alternatieven kijken. En dan kom je al snel in het buitenland terecht, bij organisaties die je niet kent.”

Naar Mexico

In april 2021 kwam Glenn in contact met Miracle Surrogacy, een agentschap met vestigingen in Cancún en Mexico City, dat werd opgericht door een homokoppel dat zelf een kind via draagmoederschap op de wereld heeft gezet. “Daar voelde ik meteen een vertrouwen en dat is ook nodig als je aan zo’n avontuur begint. Ik ben op een bepaald moment naar Cancún gereisd voor de spermadonatie en één van de twee vriendinnen die me vergezelden, zei bij het verlaten van het ziekenhuis: ‘Oef, dat is een opluchting. Tot we er binnen waren, vreesde ik nog altijd dat er helemaal geen ziekenhuis zou zijn.’ Dat was een gedachte die ook wel eens in me opkwam, maar ik trachtte ze te verdringen.” Glenn had in januari 2022 zijn Leuvens appartement verkocht om de hele operatie te kunnen bekostigen en was weer bij zijn ouders gaan wonen in Dilsen-Stokkem. En intussen was het kwestie van de rust te bewaren. Niet eenvoudig. Zijn sperma werd gebruikt om de eicellen te bevruchten die via een eiceldonor werden bekomen. Een embryo werd bij een draagmoeder ingeplant. Zonder resultaat. Bij een nieuwe draagmoeder werden twee embryo’s ingeplant. Met succes. “Dan zit je thuis in spanning af te wachten. Je krijgt dan wel medische rapporten, maar er is voortdurend schrik voor een miskraam. Het waren negen lange maanden.”

“Doordat ik zo naar kinderen verlangde, stond ik vooraf niet genoeg stil bij de nadelen”

Er waren complicaties, waardoor de rekening opliep. Maar Siebe en Febe zijn gezonde kindjes. “Ik ben heel blij dat ik ze heb, maar intussen ben ik ook blij wanneer ik ze even niet heb. Een kind krijgen met zijn tweeën is lastig, twee kinderen krijgen als je alleen bent, is onmogelijk. Doordat ik zo naar kinderen verlangde, stond ik vooraf niet genoeg stil bij de nadelen. Intussen weet ik het wel. Zonder mijn ouders zou ik het niet aankunnen. Zij vangen heel veel op. Ze hebben het huisje naast dat van hen gekocht en daar konden wij terecht. Tijdens de week sta ik aan het hoofd van de Belgische kantoren van het Nederlandse uitzendkantoor Pro Industry. In het weekend werk ik vaak een halve dag bij Sporza. Kwestie van nu zoveel mogelijk te verdienen, zodat we zo snel mogelijk zelf ons huisje kunnen kopen”, legt Glenn uit.

130.000 euro

De rekening was gepeperd. Alles samen kwam Glenn aan een slordige 130.000 euro. “Als Marc Coucke dat zou willen doen, is dat voor hem geen issue. Maar voor een doorsnee persoon kan zo’n avontuur heel pijnlijk aflopen. Er zijn nogal wat tegenstanders van het commercieel draagmoederschap, maar ik had niet het gevoel dat de organisatie waar ik terechtkwam zo commercieel was. Het is logisch dat het bureau een vergoeding krijgt, zij moeten ook hun mensen betalen. En de draagmoeder zelf is er niet rijk van geworden. In principe mogen wij geen contact hebben, maar bij de eerste verjaardag van de kinderen heeft ze me nog een berichtje via Messenger gestuurd om me te bedanken. Door het bedrag dat ze ontving, kon ze zelf een tijdlang thuisblijven om voor haar eigen dochter te zorgen. Wat anders niet mogelijk was geweest. Ik snap dat die hele praktijk voor sommige politieke partijen ethisch moeilijk ligt. Ik heb er zelf mee geworsteld. Maar ik ben tegen mijn eigen ideeën ingegaan omdat mijn verlangen zo groot was. Ik denk nu ook weleens: je hebt die kinderen het recht op een moeder ontzegd. Dat is iets wat ik later zal moeten uitleggen. Anderzijds: het is normaal dat een vrouw die alleen is een beroep doet op een spermadonor, maar waar moet een man die alleen is naartoe?”