Stephanie en Tom duiken op zondag graag in onze krant. (foto Christophe De Muynck)

Voor deze fans geen zondag zonder De Zondag

Met ruim 1,3 miljoen lezers bevestigt De Zondag haar positie als grootste weekblad van Vlaanderen. Dat onze krant bijzonder gewaardeerd wordt, motiveert ons hele team om elke week opnieuw een boeiend blad te maken. Na onze oproep van vorige week kregen we heel wat hartverwarmende reacties binnen. Deze lezers getuigen graag over hun bijzondere band met onze krant.

Voor het gezin van Stephanie Sluyts vormt het ontbijt op zondagmorgen het ultieme rustpunt in een week boordevol activiteiten. Ook onze krant maakt onmiskenbaar deel uit van dat gezellige gezinsmoment.

“Mijn man en ik werken allebei voltijds”, vertelt Stephanie. “Ik ben commercieel directeur bij een bank en daar komen geregeld ook avondactiviteiten voor het werk bij kijken. Het is een heel fijne job waar ik veel energie uit haal. Mijn man Tom is bovendien ook triatleet wat betekent dat hij geregeld het huis uit is om te gaan trainen. En ook onze kinderen Lise en Lucas zijn twee bezige bijtjes, want ze beoefenen zowel sporten als creatieve hobby’s. Je merkt het, wij zijn als gezin best veel bezig tijdens de week.”

“De zondag is onze rustdag waarop we echt zo weinig mogelijk proberen te plannen. De enige verplichting op zondag is de les van onze dochter aan de kunstacademie om 10.30 uur. De dag start altijd met een ontbijt, samen met het hele gezin. Op de ontbijttafel verschijnen verse broodjes van bij de bakker en uiteraard ook De Zondag. Mijn man gaat in het weekend altijd naar dezelfde bakker in Olen. Zowel Tom als ik zijn fervente lezers van De Zondag. Wie van ons beiden als eerste de krant induikt? Diegene die de ontbijttafel wat begint op te ruimen om wat ruimte te creëren voor de krant. Dan schenken we nog een extra kop koffie in en nemen we rustig de tijd om De Zondag door te nemen. De kinderen spelen ondertussen wat met Lego, maken een tekening of werken huiswerk af. Ze doen dat ook in onze ontbijthoek, waardoor we de zondagochtend echt samen kunnen zijn met het hele gezin.”

“Zondagmorgen is een echt gezinsmoment”

“Het mooie aan De Zondag is dat je er echt een brede mix aan onderwerpen in terugvindt. Beroepsmatig lees ik De Tijd en Trends, met De Zondag kan ik even op adem komen met ontspannende lectuur. De nieuwsitems houden ons op de hoogte van wat er gebeurt in de wereld. Ik lees ook graag de reisverhalen, de kooktips of doe ideetjes op om creatief bezig te zijn. De vastgoedrubriek sla ik nooit over omdat ik graag even kijk of een bepaalde woning iets voor ons zou zijn. De veelheid aan onderwerpen en de grote verscheidenheid zorgen ook voor heel wat inspiratie. Je blijft op de hoogte van leuke activiteiten in de regio. Wanneer er wandelingen in de buurt aan bod komen, neem ik er een foto van en hou die bij in een digitaal archief. Willen we er eens op uit, dan hebben we altijd een leuke wandeling achter de hand. Mijn man is vooral geïnteresseerd in de sportpagina’s, maar bladert ook door de actua. We zijn eigenlijk heel complementair in de zaken die we graag lezen.”

Het gezin van Stephanie en Tom maakt op zondagnamiddag graag een wandeling of een uitstapje. Of er staat een bezoek aan een sportwedstrijd van een van de kinderen op het programma. En net zoals het ontbijt op zondagmorgen een vast ritueel is, wordt het weekend ook altijd op dezelfde manier afgesloten met een gezellig gezinsmoment. “Zondagavond is aperitiefjesavond”, lacht Stephanie. “We hebben thuis een aperitiefschuif en rond half vijf mogen de kinderen dan enkele borrelhapjes kiezen. We nemen dan samen plaats in de woonkamer om tijdens het aperitief wat met elkaar te praten. Het is een vast rustmoment dat ook de kinderen heel erg waarderen. En als ik het uitzonderlijk eens vergeet en al aan het avondeten begin, dan komen de kinderen gegarandeerd de keuken binnen gelopen: ‘Mama, we hebben nog geen aperitiefje gedaan!’”

Eric Vandewalle uit Middelkerke: “Recepten uit de krant inspireren het weekmenu”

Eric Vandewalle en zijn echtgenote Christine Vroman wonen sinds 10 jaar op de Zeedijk van Middelkerke, vlakbij een bakkerij waar ze op zondag hun favoriete krant gaan ophalen. “Wij zijn geboren en getogen West-Vlamingen, maar woonden tijdens ons beroepsleven in Gent”, vertelt Eric. “Vrij snel na mijn pensionering hebben we ervoor gekozen om aan zee te komen wonen. We kwamen al heel frequent in Middelkerke, dus de beslissing was snel genomen. Elke zondagmorgen ga ik naar de bakker. Als ik het uitzonderlijk eens vergeet om De Zondag mee te nemen, dan word ik gegarandeerd teruggestuurd. Gelukkig is de bakkerij vlakbij. De Zondag leeft echt wel aan de kust, je kunt de krant op heel veel verschillende plaatsen ophalen. Ik zou De Zondag niet kunnen missen, want de krant heeft veel te bieden. Denk maar aan de sportverslaggeving met terugblikken op de wedstrijden van de zaterdag en een vooruitblik naar het zondagvoetbal. We hebben hier een extra kamer waar onze drie kinderen en elf kleinkinderen altijd welkom zijn. Wanneer zij bij oma en opa blijven slapen, nemen ook zij op zondagmorgen graag eens de krant door.”

“Ik ben thuis diegene die kookt”, vertelt Eric. “In De Zondag vind ik geregeld wel een nieuw recept dat ik uitknip en dan later op de week zelf eens uitprobeer. Het zijn vaak verrassende gerechten, wat ik wel leuk vind. Mijn echtgenote is verknocht aan de puzzelpagina en doet geregeld ook mee aan de wedstrijden. De uittips in De Zondag zijn dikwijls een stimulans om eens op pad te gaan.” Eric is gepensioneerd, maar is een bezige bij. “Ik zet me als vrijwilliger in voor tal van activiteiten in de gemeente, in de zomermaanden bijvoorbeeld bij Tien om te Zien, in de winter bij Magisch Middelkerke in het park. Stil zitten is echt niets voor mij. Ik ben altijd wel heel druk bezig. Na de vele activiteiten tijdens de week vormt de zondag toch een rustpunt. Niet alleen bij het ontbijt is De Zondag van de partij. In de avonduren neem ik de krant nog eens opnieuw vast om rustig nog wat te lezen.”

Nicky Vochten uit Merksem: “Met papa de puzzel invullen, dat is ons momentje”

Voor Nicky en haar papa Ronny is De Zondag nostalgie. (foto Christophe De Muynck)
Voor Nicky en haar papa Ronny is De Zondag nostalgie. (foto Christophe De Muynck)

“Voor mij is De Zondag een stukje nostalgie”, vertelt Nicky. “Toen ik nog klein was ging ‘ons voke’, want zo noemen wij onze papa, iedere zondag naar de bakker voor sandwiches en pistoletjes voor het hele gezin. Hij kwam dan ook steeds met De Zondag thuis. Hij verdiepte zich in het nieuws en voorzag dat hier en daar van een streepje commentaar voor wie het horen wilde. Toegegeven, als kind vond ik dat maar saai. Later kregen we op school mediataakjes en was De Zondag voor mij een toegankelijke krant om op de hoogte te blijven van het nieuws.”

“Ergens halfweg de middelbare school ontdekte ik de puzzelpagina in De Zondag. De sudoku vulde ons voke niet in, dus die was voor mij! Sindsdien was het tussen mijn papa en mij elke week een wedstrijdje om als eerste De Zondag in handen te krijgen. Als ik toch niet als eerste bij de puzzels geraakte, keek ik geduldig toe hoe ons voke de kruiswoordpuzzel maakte. Ongeduldig zat ik dan met mijn pen naast hem en vulde hier en daar ook een woordje van het kruiswoordraadsel in zodat hij sneller klaar zou zijn. Soms zat hij ‘vast’ en vulden we de puzzel samen verder in. Zo werd het kruiswoordraadsel beetje per beetje ons momentje en bleef de sudoku links liggen.”

“Kleine meisjes worden groot en ik ging samenwonen met mijn vriend. Als hij op zondagmorgen naar de bakker ging, maar De Zondag vergat mee te brengen, waaide er wat”, lacht Nicky. “Ik vulde nog steeds wekelijks de kruiswoordpuzzel in en nam een foto die ik dan doorstuurde naar ons voke, als bewijs dat het me was gelukt, of om raad te vragen als ik een woord niet vond. Ik ben ondertussen getrouwd met mijn vriend en we hebben een dochtertje van 5 jaar. Als zij bij opa en oma is blijven slapen, ontbijten we samen als we haar ’s morgens weer gaan ophalen. Dan ga ik weer net als vroeger bij ons voke in de zetel zitten en lossen we samen de puzzel op. Ook het streepje commentaar bij de nieuwsberichten is er nog steeds. Terwijl mijn man en ons voke samen de actualiteit bespreken, geniet ik samen met moeke van een tasje thee. En mocht ons voke er ooit niet meer zijn, dan zal De Zondag mij nog elke week aan deze kleine, maar warme momentjes doen terugdenken.”

1,3 Belgische lezers… Maar ook in Nederland lezen ze De Zondag

Naast meer dan 1,3 miljoen Vlamingen lezen ook heel wat Nederlanders die niet ver van de Belgische grens wonen onze krant. Gerard Adema (75) woont in Gitze in de provincie Noord-Brabant, maar gaat elke zondagochtend naar de bakker in het grensdorp Baarle. “Ik ben al vele jaren fan van De Zondag”, vertelt hij. “Elke zondag om 8 uur maak ik een ontspannen ritje van een tiental minuten van mijn woonplaats naar Baarle. Ik ga er naar de bakker, neem uit het rekje dat buiten staat de krant mee, doe nog een bakje koffie en keer terug naar huis. Ik lees elke weekdag de krant, maar op zondag hebben we geen krant in Nederland. De Zondag vormt dus een mooie aanvulling. Ik neem ook altijd enkele kranten mee voor oudere mensen uit de buurt die de deur weinig uitkomen. Voor hen betekent De Zondag een mooi tijdverdrijf, zowel om te lezen als om een puzzel op te lossen.”

“Jullie openen op pagina 2 altijd met een column die op een luchtige en speelse manier een blik op de actualiteit of een bepaald onderwerp richt. Dat vind ik fijn om te lezen. De agenda biedt ook heel wat inspiratie voor de grensbewoners. En uiteraard verslind ik de sportpagina’s helemaal, met bijzondere aandacht voor het voetbal en voor de Nederlandse en Belgische wielrenners. Ik ben op een leeftijd waarop werken niet meer hoeft en dat geeft me de vrijheid om veel leuke dingen te doen. Ik ben altijd wel lekker bezig, het is maar net wat er op mijn padje komt. Ik breng graag tijd door met de kinderen, heb een hond die af en toe moet uitgelaten worden en organiseer veel. Daarnaast ga ik geregeld als vrijwillig begeleider mee op groepsreizen. Zo kom ik ook heel wat mensen uit Vlaanderen tegen. Dat is altijd heel fijn, maar wanneer ik op reis ben, moet ik op zondag natuurlijk wel mijn krant missen”, lacht Gerard.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier